Τουρκία

[Μαρκήσιος de Karampa]

Η κρίση της ισλαμοκεμαλικής ηγεσίας

Μια απλή ανάγνωση στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων είναι αρκετή για να κατανοήσει κανείς ότι η Τουρκία διέρχεται μια βαθιά και αυθεντική κρίση. Βεβαίως, από κει και πέρα, η συζήτηση που διεξάγεται γύρω από αυτήν μένει βασανιστικά στα επιφαινόμενα, προσπαθώντας απλώς να αναγάγει τις εξελίξεις σε μια «σύγκρουση κορυφής» μεταξύ στρατηγών-κεμαλιστών και ισλαμιστών.

Για τους εγχώριους διανοούμενους, τους δημοσιογράφους και τους πολιτικούς, η ερμηνεία των γεγονότων είναι απλή, διαμορφώνεται δε πλήρως υπό την επίδραση της στρατηγικής των ελληνικών ελίτ υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Από τη μία είναι οι «καλοί» ισλαμιστές του Ερντογάν, που επιθυμούν την επιβεβαίωση της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας μέσα από την εμπέδωση των δημοκρατικών θεσμών, και από την άλλη οι «κακοί» Τούρκοι στρατηγοί, που επιδιώκουν τη συγκράτηση της χώρας στο στρατοκρατικό, κεμαλικό της παρελθόν.

Το σχήμα αυτό είναι απλοϊκό και επικίνδυνο – κι όχι μόνο γιατί διαπερνάται από προφανείς παραδοξότητες (π.χ. «οι φιλοευρω­παϊστές… ισλαμιστές» και οι «οπισθοδρομικοί υπέρμαχοι του… κοσμικού κράτους). Είναι επίσης επικίνδυνο γιατί προσπερνάει το πραγματικό περιεχόμενο της κρίσης και δεν μπορεί να την αξιολογήσει.

 

Το «μετριοπαθές» Ισλάμ,  στρατηγική επιλογή του… κεμαλισμού

Η αναγέννηση του Ισλάμ στην Τουρκία επιταχύνεται, όπως και στην ευρύτερη Ανατολή, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Αρχικώς, ο κεμαλισμός υποχρεώθηκε να ανεχθεί την άνοδο του Ισλάμ, προκειμένου να αντιμετωπίσει σε τακτικό επίπεδο το έλλειμμα συνοχής που διακατείχε την τουρκική κοινωνία, με τη θυελλώδη ανάπτυξη της επαναστατικής Αριστεράς στη δεκαετία του ´70, και την παράλληλη αναζωπύρωση του κουρδικού ζητήματος. [Όντως, το οικοδόμημα του τουρκισμού έμοιαζε να απειλείται τόσο από την ενίσχυση της κουρδικής εθνικής ταυτότητας, όσο και από την εμφάνιση άλλων αμφισβητήσεων, των Αλεβίδων, των Αράβων της Αλεξανδρέττας, και μιας Αριστεράς που γιγαντώθηκε στη δεκαετία του 1970 διεκδικώντας ένα νέο ομοσπονδιακό κράτος, που θα προϋπέθετε την αποσύνθεση του κεμαλικού οικοδομήματος.]   Η χούντα του Εβρέν, το 1980, ήρθε να βάλει τέλος στην «εποχή του χάους», και να εγκαινιάσει τη στρατηγική του «ισλαμοκεμαλισμού», δηλαδή της χρήσης του Ισλάμ ως ενισχυτικού στοιχείου του αμφισβητούμενου πλέον κεμαλισμού.  Ο Τουργκούτ  Οζάλ αποτέλεσε την πρώτη επιτυχημένη έκφραση αυτού του νέου εγχειρήματος.

Το σχήμα έμοιαζε να λειτουργεί για αρκετά χρόνια, ο κεμαλισμός διατηρούσε την ηγεμονία στο πολιτικό εποικοδόμημα και τον στρατό, ενώ ο ισλαμισμός εξαπλωνόταν ραγδαία στη βάση, δίχως να παρατηρούνται αξεπέραστες εντάσεις μεταξύ τους.

Το πρώτο σοκ ξεπήδησε με την άνοδο του «σκληρού» Ερμπακάν στην εξουσία, κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν –με αναφορές στη μαντίλα και τη σαρία– το τουρκικό Ισλάμ εξέφρασε μια πρώτη τάση πολιτικοποίησης απειλώντας εν μέρει τα θεμέλια του κεμαλικού κράτους. [Ασφαλώς, πρέπει να εντάξουμε αυτήν την εξέλιξη στο ευρύτερο πλαίσιο της ριζοσπαστικοποίησης του Ισλάμ που διαπέρασε όλη τη Μέση Ανατολή αυτήν την περίοδο.] Και ως είθισται στις τουρκικές  αντιπαραθέσεις, η απάντηση ήλθε διά του ξίφους. Το κόμμα του Ερμπακάν τέθηκε εκτός νόμου, ενώ προκρίθηκε η λύση του Ερντογάν ως μια πιο «ήπια» και «ανοιχτή» εκδοχή του Ισλάμ.

Τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου και ό,τι επακολούθησε ενίσχυσαν εκ νέου τον τουρκικό ισλαμισμό και τον «πόλεμο των πολιτισμών». Παράλληλα, το γεγονός ότι οι αμερικανικές δυνάμεις κατοχής του Ιράκ επέλεξαν ως στρατηγικό τους εταίρο τους Κούρδους του βορείου τμήματος της χώρας, τροφοδοτώντας την αναζωπύρωση του κινήματος των Κούρδων και στην Τουρκία, δημιούργησε ένα μαζικότατο κλίμα αντι-αμερικανισμού στο εσωτερικό της κοινωνίας. Πλέον, το 80% των Τούρκων θεωρεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιπροσωπεύουν μια σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια της χώρας τους και το σενάριο του φιλοδυτικού Ισλάμ γίνεται όλο και πιο προβληματικό.

 

Η στρατηγική κρίση του ισλαμοκεμαλισμού

Μετά την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, το τοπίο επιδεινώνεται.

Πρώτον, η συμμαχία Κούρδων και Αμερικάνων θέτει για πρώτη φορά ένα σοβαρότατο πρόβλημα στα θεμέλια των τουρκο-αμερικανικών σχέσεων, παρότι το πείραμα ενός φιλοδυτικού ισλαμικού καθεστώτος διατηρεί έναν πιλοτικό και θεμελιακό χαρακτήρα για τις ΗΠΑ.

Δεύτερον, ο ισλαμικός χαρακτήρας της τουρκικής κοινωνίας καθιστά πλέον τους Ευρωπαίους ιδιαίτερα καχύποπτους ως προς την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Μετά δε την εκλογή Σαρκοζί στη Γαλλία, ο οποίος παραμένει κατηγορηματικός στην άρνησή του να δεχθεί την Τουρκία στους κόλπους της Ε.Ε., η ενταξιακή της πορεία αμφισβητείται σοβαρότατα.

Τόσο οι Αμερικάνοι όσο και οι ίδιοι οι Τούρκοι επιθυμούσαν μια άνευ όρων ένταξη στην Ευρώπη: Οι πρώτοι, προκειμένου να αποσυνθέσουν την ενωμένη Ευρώπη και για να προσφέρουν, παράλληλα, «αντισταθμιστικά οφέλη» στην Τουρκία, έτσι ώστε να αποδεχθεί τον νέο ρόλο των Κούρδων στο Ιράκ. οι δεύτεροι για να δράσουν, ως «ευρωπαϊκή δύναμη» πλέον, με πολύ καλύτερους όρους στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Οι εξελίξεις όμως υπονομεύουν αυτόν τον σχεδιασμό και θέτουν ολοένα και περισσότερα εμπόδια στον φιλοδυτικό προσανατολισμό της Τουρκίας, τόσο σε ό,τι αφορά στο ατλαντικό του σκέλος, όσο και στο ευρωπαϊκό.

 

Η Ριζοσπαστικοποίηση του Κεμαλισμού

Οι κεμαλιστές βρίσκονται σε αδιέξοδο. Γιατί τα δύο συστατικά στοιχεία της κοσμοθεώρησής τους ήταν ο «τουρκισμός» ως ενοποιητική ιδεολογία των μη χριστιανικών πληθυσμών της Τουρκίας, και η στροφή προς τη Δύση ως σταθερός προσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής και της κοινωνίας. Και σήμερα αυτές οι δύο συνιστώσες μοιάζουν  να έρχονται σε αντιπαράθεση. Η ενσωμάτωση στη Δύση προκαλεί την αποδυνάμωση του «τουρκισμού», διότι θα πρέπει να παραχωρηθούν έστω στοιχειώδη δικαιώματα στις μειονότητες και να γίνει αποδεκτή η ύπαρξη ενός κουρδικού κράτους στο Ιράκ, με όλες τις συνέπειες που θα έχει αυτό. Ο κεμαλισμός, ίσως για πρώτη φορά, βρίσκεται σε υποδεέστερη θέση από τον ισλαμισμό, γεγονός το οποίο αντανακλά και η αποφασιστική στάση του Ερντογάν. Και είτε θα την αποδεχθεί, προσπαθώντας απλώς να μετριάσει ή να καθυστερήσει την περαιτέρω ενίσχυση του ισλαμικού στρατοπέδου, είτε θα αντιδράσει βίαια και πραξικοπηματικά, αν διαθέτει ακόμα αυτήν τη δυνατότητα.

Στην περίπτωση όμως που το κεμαλικό κράτος αποδεχθεί την προτεραιότητα του σουνιτικού ισλαμισμού, κινδυνεύει να απολέσει την ηγεμονία πάνω στα εκτεταμένα εκκοσμικευμένα στρώματα της Δυτικής Τουρκίας και της Κωνσταντινούπολης, καθώς και στους αλεβιτικούς πληθυσμούς, που ξεπερνούν ίσως τα είκοσι εκατομμύρια. Και για πρώτη φορά αυτοί οι πληθυσμοί μπορεί να εξέλθουν των ορίων τόσο του κεμαλισμού, όσο και του ισλαμοκεμαλισμού, σε μια κατεύθυνση περισσότερο ριζοσπαστική. σε συνδυασμό με το κουρδικό κίνημα, θα μπορούσαν να ανατρέψουν τις ίδιες τις θεμελιώδεις ισορροπίες του νεώτερου τουρκικού κράτους, όπως είχε ήδη συμβεί στη δεκαετία του 1970.

Οι κεμαλιστές προς το παρόν προσπαθούν να ελέγξουν αυτά τα ρεύματα παίζοντας το χαρτί της κοινωνικής κινητοποίησης. Βλέποντας πως η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας απομακρύνεται, επιλέγουν να σκληρύνουν τη στάση τους συνολικά: Απορρίπτουν τη στρατηγική της ισλαμοκεμαλικής συναίνεσης, επιστρατεύουν ξανά την πυγμή τους επιβάλλοντας δικαστικά πραξικοπήματα, συμμαχούν ανοιχτά με τους εθνικιστές των Γκρίζων Λύκων διοργανώνοντας μαζικότατα παλλαϊκά συλλαλητήρια υπέρ του κοσμικού χαρακτήρα του τουρκικού κράτους. Αν στις εκλογές που έρχονται δεν κατορθώσουν να ανακόψουν τη δύναμη του ισλαμισμού, ίσως δοκιμάσουν ακόμα μία φορά κάποιο νέο στρατιωτικό πραξικόπημα, ή ίσως εκβιάσουν τον Ερντογάν και τις διεθνείς συμμαχίες του εισβάλλοντας στο ιρακινό Κουρδιστάν.

Στο παρελθόν είχαμε πολλές φορές απορρίψει ως ευσεβείς πόθους τα σενάρια περί διαμελισμού και διάλυσης της Τουρκίας. Ωστόσο, σήμερα η κρίση είναι πραγματική, η ισλαμοκεμαλική σύνθεση έχει εξαντληθεί και μια περίοδος επαναστατικών ανατροπών έχει πλέον ανοίξει.

 

Το Τουρκικό Ισλάμ αντιπροσωπεύει μία μη-επεκτατική στρατηγική;

 

Στην Ελλάδα, όπως προαναφέραμε, όλοι οι υποστηρικτές της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε., υποστηρίζουν κατά παράδοξο τρόπο τον Ερντογάν και τον «λάιτ» ισλαμισμό του! Και δεν βλέπουν πως σε ό,τι αφορά στην εξωτερική πολιτική, οι διαφορές ισλαμιστών και κεμαλιστών είναι μικρές. Επί πλέον, σήμερα, η κυβέρνηση Ερντογάν δείχνει προθυμότερη να ακολουθήσει μια πορεία προς τη Δύση, και επομένως να πιέσει περισσότερο την Ελλάδα, αποδεχόμενη εν μέρει την «απώλεια» του ιρακινού Κουρδιστάν, απ’ ό,τι οι στρατηγοί, οι οποίοι θέτουν το Κουρδιστάν σε πρώτη προτεραιότητα. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο «ισλαμιστής» Ερμπακάν, στην κυβέρνηση Ετσεβίτ το 1974, ήταν εκείνος που επέμενε για την κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα!

Στον βαθμό μάλιστα που η Ε.Ε. απορρίπτει την ένταξη της Τουρκίας, είναι πιθανόν να ενισχυθούν οι ριζοσπαστικότερες εκδοχές του ισλαμισμού και η Τουρκία να επιχειρήσει να μεταβληθεί στον ηγήτορα του ανερχόμενου ισλαμικού κόσμου, ιδιαίτερα του σουνιτικού. Σε αυτήν την περίπτωση δεν θα αναβαθμίσει απλώς τον ρόλο της στη Μέση Ανατολή, αλλά και θα δοκιμάσει με ακόμα μεγαλύτερη επιμονή να μεταβάλει όλους τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, τουρκογενείς ή μη, σε στρατηγικούς εταίρους της Τουρκίας, και να καταστήσει στρατηγικές μειονότητες τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Και μια τέτοια εκδοχή ενός σχετικά αυτόνομου ισλαμικού  πόλου διαθέτει και μια ενισχυόμενη κοινωνική βάση, μια εύρωστη ισλαμική μεσαία τάξη, η οποία αποτελείται κυρίως από εμπόρους που έλκουν την καταγωγή τους από την Ανατολία αλλά πλέον εισέρχονται δυναμικά στις τουρκικές μεγαλουπόλεις.

Πολλώ, δε μάλλον που τον τελευταίο καιρό βελτιώνονται οι σχέσεις με όλες τις χώρες οι οποίες έχουν κουρδικούς πληθυσμούς στο εσωτερικό τους, κυρίως με τη Συρία και το Ιράν. Εξ ίσου, αναπτύσσονται οι σχέσεις με τις τουρκογενείς χώρες που βρίσκονται ανατολικά της Τουρκίας, στην Κεντρική Ασία, όπως είναι το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν. Τέλος, ιδιαίτερης βαρύτητας, κυρίως οικονομικής, είναι και οι στενές οικονομικές σχέσεις που έχει συνάψει με την ανερχόμενη Ρωσία.    


Από το περιοδικό Άρδην...      www.ardin.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Είπε «σαχ», για να πάρει «πατ»


Η τακτική Ερντογάν στις προεδρικές εκλογές

Το ζατρίκιον, το γνωστότερο ως σκάκι, οφείλει την ονομασία του στους Ινδούς. Η λέξη προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη chaturanga, που σημαίνει στρατός. Παιχνίδι τακτικής, με στόχο το «σαχ», δηλαδή την απειλή εναντίον του βασιλιά του αντιπάλου και το «ματ», δηλαδή την εξόντωση του βασιλιά. Η «σπουδή», σκακιστική σύνθεση που λέγεται και «καλλιτεχνικό φινάλε», είναι μια επινοημένη θέση πεσσών στη σκακιέρα, στην οποία τα λευκά πρέπει να παίξουν για να νικήσουν ή να επιτύχουν ισοπαλία. Στη σύνθεση αυτή, τα λευκά πετυχαίνουν τον σκοπό τους όπως κι αν αμυνθεί ο παίκτης με τα μαύρα.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πρωθυπουργός της Τουρκίας, είναι καλός στο «καλλιτεχνικό φινάλε», ακόμα κι  αν δεν παίζει σκάκι. Είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων στην εκλογή προέδρου της Τουρκίας, δηλαδή τα λευκά. Οι αντίπαλοί του, με τα μαύρα πιόνια -οι στρατηγοί που έχουν αυτοανακηρυχθεί σε θεματοφύλακες της κεμαλικής κληρονομιάς- προσπαθούσαν να εμποδίσουν την ανέλιξή του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, θεωρώντας τον επικίνδυνο για τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους, λόγω των ισλαμικών καταβολών του.
Ο Ερντογάν, ακολουθώντας έξυπνη τακτική, άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο να θέσει  ο ίδιος υποψηφιότητα για την προεδρία και παράλληλα επέτρεπε «διαρροές» ονομάτων πιθανών υποψηφίων. Τελικά στο «παρά πέντε» έκανε μια κίνηση «σαχ»: πρότεινε ως υποψήφιο για την προεδρία το πολιτικό alter ego του, τον Αμπντουλάχ Γκιούλ. Έκανε μια κίνηση «σαχ», γιατί έτσι απείλησε ευθέως τον βασιλιά στην τουρκική πολιτική σκηνή, δηλαδή το στρατιωτικό κατεστημένο, εκφραστή και δημιουργό του οικοδομήματος του  βαθέος κράτους στην Τουρκία. Θεωρώντας προφανώς ότι το ελάχιστο που έχει να κερδίσει είναι το «πατ», την ισοπαλία, σύμφωνα με τη σκακιστική ορολογία. Δηλαδή να υποχρεώσει τους στρατηγούς να αποδεχτούν την υπό διαμόρφωση νέα τάξη πραγμάτων, ανεξάρτητα από το όνομα του νέου προέδρου της χώρας.
Όταν «θυσιάζονται» οι προσωπικές φιλοδοξίες

Έτσι ο Ερντογάν  διατηρεί την απόλυτη πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων ενόψει των κοινοβουλευτικών εκλογών, στο τέλος Ιουλίου. Μάλιστα ενισχύει το πατριωτικό προφίλ του, αφού κατά την ομιλία του στην τουρκική εθνοσυνέλευση, όταν ανακοίνωσε την υποψηφιότητα Γκιούλ, φρόντισε να καλλιεργήσει την εικόνα του πολιτικού που θυσιάζει τις προσωπικές φιλοδοξίες για το καλό της πατρίδας: «Για να μην υπάρξει κρίση, δεν θα θέσω υποψηφιότητα για την προεδρία, αλλά προτείνω για το αξίωμα έναν άνθρωπο απολύτου εμπιστοσύνης, μετριοπαθή, με καλή εικόνα στη Δύση» ήταν το μήνυμα που έστειλε προς κάθε κατεύθυνση ο Ερντογάν από του βήματος της τουρκικής εθνοσυνέλευσης.
Οι στρατηγοί και οι πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης, τις οποίες επηρεάζουν, έδειξαν να αιφνιδιάζονται. Περίμεναν να προταθεί για το ανώτατο αξίωμα ένας πολιτικός ευρύτερης αποδοχής, που δεν θα προερχόταν από το «στρατόπεδο» των ισλαμιστών. Τον αιφνιδιασμό διαδέχτηκε η εκδήλωση του νέου «μετα-μοντέρνου» πραξικοπήματος των στρατηγών, που εκδηλώθηκε μεσάνυχτα, με μία ανακοίνωση των στρατηγών που υπενθύμισαν πως αυτοί ορίζουν τελικά τον πρόεδρο. Φημολογείται μάλιστα ότι ο στρατηγός Μπουγιούκανιτ ήθελε να αποφύγει την κλιμάκωση της κρίσης, αλλά υποχρεώθηκε να πει «ναι» στην εκδήλωση του «μετα-μοντέρνου» πραξικοπήματος για να προλάβει ένα ανοιχτό πραξικόπημα νεότερων αξιωματικών, που θα περιέπλεκε περισσότερο την κατάσταση...

Από το περιοδικό ΝΕΜΕΣΙΣ...      www.nemecismag.gr

[ρωμηός]

Πολύ ενδιαφέροντα τα απαραπάνω αρθράκια... Οι εξελίξεις στο γειτονικό κράτος αναμένονται ραγδαίες εν μέσω καύσωνος....εξελίξεις που σίγουρα θα επηρεάσουν και την αγχίθυρον χώρα μας...

Δυστυχώς η Ελλάδα που γέννησε τον Θουκυδίδη δεν φρόντισε να τον κατανοήσει και να τον εντάξει στις \"διεργασίες των εγκεφαλικών κυττάρων\" των υψηλόβαθμων καρεκλοκένταυρων του Υπουργείου Τεμενάδων.... Διότι το \"προεπιβουλεύειν χρη ή αντεπιβουλεύειν\", το χουμε ρίξει πρό πολλού στον κάλαθο των αχρήστων...

Τουλάχιστον ας μιμηθούμε τους γείτονές μας, (ναι δεν είναι ντροπή να το παραδεχόμαστε...) που ανεξαρτήτως χρόνου και ανεξαρτήτως  ιδεολογικού χώρου προέλευσης (Τι με Τζεμ, τι με Γκιουλ τι με τον Κεμάλ τον Αττατούρκ) η αντιμετώπιση των θεμάτων που άπτονται της εθνικής ασφάλειας της χώρας και της εξωτερικής πολιτικής της για την προάσπιση των συμφερόντων της είναι πάγια και αμετακίνητη, στη βάση ορθολογημένης και διεξοδικά μελετημένης διπλωματικής οδού....

[Βασιλείου Μάριος]

:thankyou:

[Μαρκήσιος de Karampa]

Στον Ερντογάν ποντάρει η Αθήνα
Κυριακή, 15.07.07
Της ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΣΠΑΝΟΥ

Το πέταγμα μιας πεταλούδας στην Αγκυρα, λόγω ιστορίας και γεωγραφίας, προκαλεί, διαχρονικά, αναταράξεις στην Αθήνα. Τις εκλογές της επόμενης Κυριακής η ελληνική κυβέρνηση τις περιμένει με κομμένη την ανάσα. Οχι τόσο από την αγωνία για την επικράτηση του κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που θεωρείται δεδομένη, όσο για το αν το κόμμα του θα εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία, ώστε να μπορεί να προχωρήσει στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις και, ίσως, στη συνταγματική αναθεώρηση.

Οι δημοσκοπήσεις, για τις οποίες ενημερώνεται τακτικά το Μαξίμου, δεν τεκμηριώνουν την εξασφάλιση του μαγικού αριθμού των 367 εδρών. Η ψήφος στην Τουρκία είναι βουβή και αυτό το θυμούνται όλοι όσοι στις εκλογές του 2002 αιφνιδιάστηκαν από το ρεύμα ΑΚΡ, το κόμμα του πολιτικού Ισλάμ, το οποίο δεν είχε προβλεφθεί από τους επαγγελματίες των σφυγμομετρήσεων. Η ελληνική διπλωματία έχει κάθε λόγο να αγωνιά για το ενδεχόμενο εκπροσώπησης στην τουρκική εθνοσυνέλευση του κόμματος του Ντ. Μπαχτσελί, που απαιτεί όλο και πιο εθνικιστικές προσεγγίσεις από την επόμενη κυβέρνηση. Η Αθήνα αντιμετώπισε τον κ. Ερντογάν ως τον κυριότερο εκφραστή των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων στην Τουρκία. Για το λόγο αυτό αισιοδοξεί ότι η ανανεωμένη λαϊκή εντολή και η ισχυρή πλειοψηφία θα μπορέσουν να αναθερμάνουν την ενταξιακή προοπτική της Αγκυρας. Ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής έχει δείξει με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη του προς τον Τούρκο ομόλογό του, όχι μόνο λόγω της ζεστής προσωπικής σχέσης που τους συνδέει.

Η βαθύτερη αιτία είναι ότι, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει στον ορίζοντα άλλη δυνατότητα για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η πολιτική αδυναμία του κ. Ερντογάν σημαίνει ενίσχυση του κεμαλικού κατεστημένου. Σημαίνει, δηλαδή, αναβάθμιση του ισχυρού ρόλου του στρατεύματος και αποτελμάτωση της διαδικασίας προσαρμογής στο κοινοτικό κεκτημένο.

Η αλήθεια είναι ότι στη διάρκεια της διακυβέρνησης από το ΑΚΡ δεν υπήρξε ουσιαστική αλλαγή στο χάρτη των Ελληνοτουρκικών. Η ένταση δεν εγκατέλειψε το Αιγαίο, το Κυπριακό δεν λύθηκε, το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξακολουθεί να δοκιμάζεται, το casus belli παραμένει σε ισχύ και η Θράκη χρησιμοποιείται ως νέα περιοχή αντιθέσεων στις διμερείς σχέσεις. Η ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο, εξακολουθεί να πιστεύει στην ειλικρίνεια των προθέσεων του κ. Ερντογάν, επενδύοντας σε αυτόν τις προσδοκίες της, ίσως γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Η αλλαγή εικόνας στις διμερείς σχέσεις, εάν υπάρξει, θα ολοκληρωθεί μετά και τις προεδρικές στην Κύπρο το 2008. Τρεις νέες κυβερνήσεις στην Τουρκία, στην Ελλάδα και στην Κύπρο θα δοκιμάσουν να περάσουν τον κάβο που για περισσότερο από 30 χρόνια παραμένει ανίκητος.


Τα παράδοξα των τουρκικών εκλογών

Του ΑΝΔΡΕΑ ΡΟΜΠΟΠΟΥΛΟΥ

Το χορό του παραλόγου χορεύουν στην Τουρκία πολιτικοί και στρατιωτικοί, παρασύροντας και τους ψηφοφόρους στο ίδιο παιχνίδι. Σε αγώνα δρόμου των «δημοκρατικών» δυνάμεων με τις δυνάμεις του Ισλάμ και της «συντήρησης» έχει μετατραπεί η εκλογική αναμέτρηση μετά και τις διαδηλώσεις των υποστηρικτών του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους σε πολλές πόλεις της χώρας.

Το οξύμωρο είναι πως οι δυνάμεις της συντήρησης και του Ισλάμ, δηλαδή το κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν, είναι αυτές που επιχειρούν να οδηγήσουν τη χώρα στην ευρωπαϊκή της πορεία. Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται ως ο τολμηρός μεταρρυθμιστής, ενώ το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Ντενίζ Μπαϊκάλ, που αποτελεί τη συνέχεια του κόμματος του Κεμάλ Ατατούρκ, φαίνεται να συντάσσεται με τους εθνικιστές, που μάχονται οτιδήποτε ξένο και φυσικά την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.

Σε αυτό το πολιτικό σκηνικό καλείται να προσέλθει στις κάλπες σε μία εβδομάδα ο μέσος Τούρκος ψηφοφόρος, που θα αποφασίσει όχι απλά ποιος θα αναλάβει το τιμόνι του καραβιού προς την ευρωπαϊκή πορεία αλλά και αν θα το ρίξει στα βράχια.

Το δίλημμα εκφράζει ξεκάθαρα η ανορθόδοξη στάση των μεγαλοεπιχειρηματιών της χώρας. Από ευρεία σύσκεψη ανώτατων στελεχών των μεγαλύτερων επιχειρήσεων της Τουρκίας προέκυψε ότι τα τρία τέταρτα περίπου των κυρίαρχων της κεφαλαιαγοράς θα ψηφίσουν τον Ντενίζ Μπαϊκάλ, όχι όμως για να γίνει εξουσία αλλά για να παραμείνει ισχυρή αντιπολίτευση, ενώ θα καταψηφίσουν τον Ερντογάν για να μειώσουν την ισχυρή εξουσία του. Με λίγα λόγια, η μέχρι σήμερα διακυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ικανοποιεί και το μεγάλο κεφάλαιο της Τουρκίας, με την επιφύλαξη όμως για τις ισλαμιστικές καταβολές του. Ισως έτσι εξηγείται και η προσπάθεια του κ. Ερντογάν, ο οποίος επιχειρώντας να πείσει πως δεν έχει ευσεβείς πόθους για ισλαμικό καθεστώς αφαίρεσε από τα ψηφοδέλτιά του περισσότερους από εκατό νυν βουλευτές του με προέλευση τους ισλαμιστικούς κύκλους του κόμματος και τους αντικατέστησε με γνωστές φυσιογνωμίες που ανήκουν στον κεντρώο χώρο.

Σε αυτό το πραγματικά απρόβλεπτο τοπίο οι τάσεις οδηγούν στο συμπέρασμα πως τα ποσοστά των μεγάλων κομμάτων θα κινηθούν στο 35-40% για τον Ερντογάν και στο 17-22% για τον Μπαϊκάλ, ενώ η μάχη των εθνικιστών θα δοθεί για την εξασφάλιση του 10%.

Το εθνικιστικό κόμμα του Ντεβλέτ Μπαχτσελί θεωρεί πως έχει πιθανότητες να αποσπάσει ίσως και δύο με τρεις μονάδες επιπλέον, καθώς η κρίσιμη φάση στην οποία βρίσκεται το Κουρδικό προωθεί τις εθνικιστικές τάσεις. Από την άλλη πλευρά, είναι σίγουρο πως στη νέα μεγάλη τουρκική Εθνοσυνέλευση θα υπάρχουν και 25-30 Κούρδοι βουλευτές, οι οποίοι για να ξεπεράσουν το εμπόδιο του ορίου (10%) κατεβαίνουν τη φορά αυτή ως ανεξάρτητοι.

Ελεύθερος Τύπος

[Μαρκήσιος de Karampa]

Πρώτη πράξη η συνάντηση με τους στρατηγούς
Με αισιόδοξες προβλέψεις αρχίζει η θητεία του Γκιουλ, σύμφωνα με τα γκάλοπ.
Πέμπτη, 30.08.07

Η υποχρεωτική «συγκατοίκηση» του προέδρου κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ με τους στρατηγούς, άρχισε από την επομένη της εκλογής του στο ύπατο αξίωμα, που εγκαινιάζει μια νέα εποχή στην Τουρκία. Ο νέος πρόεδρος συναντήθηκε χθες το πρωί με τους στρατηγούς που τον σνόμπαραν κατά την τελετή της ορκωμοσίας του. Εκπρόσωποι της στρατιωτικής ηγεσίας υποδέχθηκαν με σεβασμό αλλά και έντονη ψυχρότητα τον κ. Γκιουλ, κατά την τελετή βράβευσης των αριστούχων στη Στρατιωτική Ακαδημία Ιατρικής, ενώ ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, στρατηγός Μπουγιούκανιτ, χειροκροτήθηκε θερμά.

Η πρώτη ημέρα του κ. Γκιουλ στο προεδρικό μέγαρο Τσάνκαγια ήταν αρκετά γεμάτη. Ο νέος πρόεδρος ενέκρινε το υπουργικό συμβούλιο που του υπέβαλε ο πρωθυπουργός κ. Ερντογάν, αποτελούμενο από γνωστά και νέα πρόσωπα, που δεν έχουν ισλαμικές καταβολές. Επίσης δέχθηκε τις παραιτήσεις αρκετών υψηλόβαθμων στελεχών, που κατείχαν θέσεις επί προεδρίας Αχμέτ Σεζέρ. Ο κ. Γκιουλ είχε πάντως το χρόνο, στο διάστημα της μετακίνησής του στο προεδρικό μέγαρο, να αναφερθεί στο Κυπριακό μέσω της ιστοσελίδας του: Την ανατροπή της αντίληψης ότι η Τουρκία δεν θέλει λύση του Κυπριακού θεωρεί ως τη μεγαλύτερη επιτυχία του και υπογραμμίζει ότι για να γίνει αποδεκτό στην Τουρκία το σχέδιο Ανάν χρειάσθηκε να αλλάξει ριζικά η τουρκική πολιτική στο ζήτημα. «Χάρη στην πολιτική μας η ''ΤΔΒΚ'' έπαψε να αντιμετωπίζεται ως η πλευρά που δεν θέλει τη λύση».

Η προεδρία Γκιουλ αρχίζει πάντως με αισιόδοξες προβλέψεις. Το 68,4% των Τούρκων αντιμετωπίζει θετικά τον πρόεδρο, όπως δείχνει δημοσκόπηση που διενεργήθηκε λίγες ώρες πριν από την τρίτη ψηφοφορία στη Βουλή -κι ενώ η εκλογή του κ. Γκιουλ εθεωρείτο βέβαιη. Η αποδοχή του νέου προέδρου φθάνει το 93,3% από τους υποστηρικτές του κυβερνώντος ΑΚΡ, και ξεπερνά το 50% στους ψηφοφόρους των περισσοτέρων κομμάτων -63,6% από τους ψηφοφόρους των ανεξάρτητων Κούρδων (DTP) εκφράζεται θετικά για τον κ. Γκιουλ. Μόνο οι ψηφοφόροι του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος δηλώνουν κατά το 20,7% ότι δεν βλέπουν θετικά την εκλογή Γκιουλ.

Το 77% τονίζει ότι δεν αποτελεί πρόβλημα η μαντίλα της κυρίας Γκιουλ, ενώ το 68,4% αποκλείει την πιθανότητα πραξικοπήματος στη χώρα. Η δημοσκόπηση καταδεικνύει ότι ο νέος πρόεδρος δεν αντιμετωπίζεται από την πλειοψηφία του λαού ως φονταμενταλιστής. Ο τουρκικός Τύπος καλεί το κ. Γκιουλ να «μην ξεχάσει τον όρκο του και να διατηρήσει τις υποσχέσεις του για ουδετερότητα και σεβασμό του λαϊκού χαρακτήρα του κράτους». Ακόμη και οι μη φιλικά προσκείμενες προς το κυβερνών κόμμα εφημερίδες εμφανίζονται συναινετικές, καλώντας το νέο πρόεδρο να ενώσει την τουρκική κοινωνία.

Επιστολή με θερμά συγχαρητήρια για την εκλογή του απέστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος στο νέο πρόεδρο της Τουρκίας. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει εκφράσει την επιθυμία να επισκεφθεί το φθινόπωρο τον Τούρκο πρωθυπουργό κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για να συζητήσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

ΑΛΙΚΗ ΚΟΤΖΙΑ
Ελεύθερος Τύπος

[ρωμηός]

Ενδιαφέρουσες οι εξελίξεις αυτές. Νομίζω - και διόρθωσέ με αν κάνω λάθος - είναι η πρώτη φορά που στην γείτονα έχουμε ισλαμιστή Πρόεδρο.

Δεν ξέρω αν θα κομίσω διαφορετική πολιτική - μάλλον απίθανο, ο στρατός παραμένει πάντα ισχυρός - αλλά τουλάχιστον μπαίνουμε σε μια νέα φάση, όπου θα δημιουργούνται πολλές εντάσεις στην γείτονα - κάποιες από αυτές ενδεχομένως να έχουν αντίκτυπο και στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου. Ενδιαφέρον θα χει επίσης και οι σχέσεις με την Αμερική, που δεν βρίσκονται αυτή τη στιγμή και στο καλύτερο επίπεδο.

[Μαρκήσιος de Karampa]

Όντως πολύ ενδιαφέρουσες (όπως πάντα) οι εξελίξεις...
Και γω νομίζω πως πρώτη φορά εξελέγη ισλαμιστής Πρόεδρος της Τουρκικής \"Δημοκρατίας\"...
Η Τουρκία μπαίνει σε εσωτερικό λούκι. Ξεκινάει δηλαδή ένα σίριαλ που θα έχει πολλά επεισόδεια...
Έχω την εντύπωση ότι δε θα υπάρχει στο μέλλον η γνωστή τουρκική ομοφωνία στα εξωτερικά θέματα.
Αν και το παρελθόν έχει δείξει ότι στα της εξωτερικής πολιτικής δεν υπάρχουν αντιλογίες,ασυμφωνίες κτλ.
Ένα φαινόμενο που συμβαίνει και στην Ελλάδα με άλλα χαρακτηριστικά όμως...
Δεν έχουμε τίποτε άλλο να κάνουμε και να πούμε.Οψόμεθα!

[ρωμηός]

Συνήθως σε συνθήκες πόλωσης και οξύτητας στην γείτονα υπάρχει σκλήρυνση της γραμμής στα εθνικά τους θέματα προς εσωτερική κατανάλωση κυρίως. Το είδαμε άλλωστε και στις ζυμώσεις πριν από τις εκλογές. Ακόμα και ισλαμιστές υιοθετούσαν σκληρότερη γραμμή - προέβαλλαν και το ενδεχόμενο εισβολής - για τους κούρδους του Β. Ιράκ, παρά τις πιέσεις και τη δυσαρέσκεια της αμερικανικής πολιτικής.

Αλλά ενδιφέρον θα έχει και η εξέλιξη του Κουρδικού, που απ\' ότι δείχνουν τα πράγματα οδηγείται σε ανεξαρτητοποίηση βαθμιαίως. Εξέλιξη που θορυβεί έντονα το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Τουρκίας και φέρνει σε δύσκολη θέση την πολιτική ηγεσία και ειδικότερα τον Ερντογάν. Εξέλιξη που θα επιφέρει γεω-στρατηγικές μεταβολές στο χώρο της Εγγύς Ανατολής, καθώς το Κουρδικό οικοδόμημα είναι αμερικανικής εμπνεύσεως και πιθανότατα θα λειτουργήσει ως προτεκτοράτο των ΗΠΑ για την προώθηση της αμερικανικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή. Έτσι θα χάσει μεγάλο κύρος και σημασία η Τουρκία.

[Μαρκήσιος de Karampa]

Το Σύνταγμα ο νέος σκόπελος

«Η μαντίλα νίκησε», ο Γκιουλ εκλέχθηκε νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας στην Τουρκία, αλλά τα δύσκολα τώρα έρχονται

Κυριακή, 02.09.07

Δύο πρόσωπα συγκέντρωσαν τα φώτα της δημοσιότητας στην Τουρκία την εβδομάδα που πέρασε. Ο κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ, που εξελέγη πρόεδρος της Δημοκρατίας με την τρίτη ψηφοφορία, και ο νέος υπουργός Εξωτερικών, κ. Αλί Μπαμπατσάν.

Μετά την αναμενόμενη παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από την τουρκική Εθνοσυνέλευση -μια διαδικασία κατά την οποία δεν αναμένονται εκπλήξεις, καθώς η κυβέρνηση διαθέτει πλειοψηφία-, ο Τούρκος πρωθυπουργός θα θέσει σε εφαρμογή το πρόγραμμά του, το οποίο, όπως φαίνεται, αποδέχονται και οι ισχυροί οικονομικοί κύκλοι της Τουρκίας.

Ο κ. Ερντογάν έχει θέσει ψηλά τον πήχυ για την τουρκική οικονομία και τη μείωση του χάσματος με την Ευρώπη. Με το στενό του συνεργάτη στην προεδρία, οι προοπτικές της προώθησης των μεταρρυθμίσεων φαντάζουν ευοίωνες.

«Η μαντίλα νίκησε», αποφάνθηκαν πολλοί σχολιαστές μετά την εκλογή του κ. Γκιουλ στην προεδρία.
Εκείνος, ωστόσο, εμφανίσθηκε μετριοπαθής και συναινετικός, χωρίς να προβεί σε δηλώσεις ούτε για την απουσία του Στρατού από την ορκωμοσία του, αλλά ούτε για εκείνη της συζύγου του από τις επίσημες εκδηλώσεις της στρατιωτικής ηγεσίας για την ημέρα Νίκης της 30ής Αυγούστου.

Ο κ. Γκιουλ προσπέρασε τη δυσφορία των στρατιωτικών και πέρασε το κατώφλι του μεγάρου Τσάνκαγια, με τον αέρα ενός ανθρώπου που διήνυσε αρκετό και κοπιαστικό δρόμο - από μια φτωχή εργατική οικογένεια της Ανατολίας στην ελίτ της Αγκυρας.

Αν και οι πρώτες μέρες «συγκατοίκησης» με το Στρατό πέρασαν μάλλον ανώδυνα, ο νέος πρόεδρος θα κληθεί σύντομα να ξεπεράσει έναν ακόμη σκόπελο: την ευρεία αναθεώρηση του Συντάγματος, την οποία προωθεί η κυβέρνηση Ερντογάν – και που σε εποχές του πρόσφατου παρελθόντος θα ήταν δύσκολο να γίνει αποδεκτή από το Στρατό.

Οι αναλυτές τονίζουν ότι η Τουρκία θα περάσει μια ακόμη δύσκολη περίοδο, καθώς είναι άγνωστες οι αντιδράσεις του Στρατού στη σύνταξη ενός νέου Συντάγματος, που θα ανατρέπει εκείνο που προέκυψε από το δημοψήφισμα, το οποίο έκανε πρόεδρο τον τότε γενικό επιτελάρχη Κενάν Εβρέν.


Της ΑΛΙΚΗΣ ΚΟΤΖΙΑ
Ελεύθερος Τύπος

[Μαρκήσιος de Karampa]

Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει αποφασισμένος να αλλάξει την Τουρκία
Σάββατο, 08.09.07

Ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αλί Μπαμπατσάν δήλωσε σήμερα από την Πορτογαλία ότι η Κυβέρνηση της χώρας του είναι αποφασισμένη να κάνει την Τουρκία \"μια γνήσια δημοκρατική χώρα\", κάτι που θα μπορούσε να \"θεωρείται όλο και περισσότερο ως ένα πλεονέκτημα\" από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

\"Έχουμε τη σταθερή πρόθεση να αλλάξουμε τα πράγματα στην Τουρκία, να κάνουμε την τουρκική δημοκρατία μια δημοκρατία πρώτης τάξεως, να κάνουμε την Τουρκία μια πραγματικά δημοκρατική χώρα όπου το κράτος δικαίου εφαρμόζεται, όπου ο λαός ασκεί τις ελευθερίες του και όπου τα θεμελιώδη δικαιώματα είναι σεβαστά\", δήλωσε ο Τούρκος αξιωματούχος κατά την πρώτη εμφάνισή του στην ευρωπαϊκή σκηνή ως επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας.

Ο νέος υπουργός εκλήθη όπως και οι άλλοι εκπρόσωποι των υποψήφιων προς ένταξη στην ΕΕ χωρών, να λάβει μέρος σήμερα σε ένα μέρος της συνόδου υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Βιάνα ντο Καστέλο της Πορτογαλίας.

Μερικές εβδομάδες μετά την ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την πρόοδο που έχει σημειωθεί από την Τουρκία στην ευρωπαϊκή της πορεία, ο Τούρκος υπουργός είπε ότι η χώρα του δεν προχώρησε στις μεταρρυθμίσεις αυτές για να \"πάρει καλό βαθμό\".

\"Βεβαίως κάνουμε χρήση αυτών των εκθέσεων αλλά αυτό που πράττουμε, είναι για εμάς τους ίδιους, για να προετοιμάσουμε ένα καλύτερο πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον για τον λαό μας, για τη σταθερότητα και την ευημερία\", τόνισε.
ΑΠΕ - ΜΠΕ

[Μαρκήσιος de Karampa]

Θέλει να άρει την απαγόρευση της μαντίλας
Τετάρτη, 19.09.07

O πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε στην εφημερίδα Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ότι επιθυμεί να άρει την απαγόρευση της ισλαμικής μαντίλας στα πανεπιστήμια, στο πλαίσιο της προγραμματισμένης συνταγματικής αναθεώρησης.

Οι δηλώσεις του Ερντογάν, του οποίου το ισλαμικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) εξασφάλισε μια νέα πενταετή κυβερνητική θητεία στις εκλογές του Ιουλίου, μπορεί να αναζωπυρώσει τις εντάσεις με την ισχυρή κοσμική ελίτ της Τουρκίας, ανάμεσά της η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων, που τρέφει υποψίες ότι ο πρωθυπουργός επιδιώκει να ενισχύσει το ρόλο της θρησκείας.

\"Το δικαίωμα στην ανώτερη εκπαίδευση δεν μπορεί να περιορίζεται από το τι φοράει ένα κορίτσι. Δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα στις δυτικές κοινωνίες, αλλά στην Τουρκία είναι ένα πρόβλημα και πιστεύω ότι είναι πρώτιστο καθήκον των πολιτικών να επιλύσουν το πρόβλημα\", δήλωσε στην εφημερίδα Φαϊνάνσιαλ Τάιμς σε συνέντευξή του στην \'Αγκυρα.

Αξιωματούχοι του κοσμικού καθεστώτος θεωρούν ότι η χρήση της μαντίλας συνιστά απειλή για το διαχωρισμό θρησκείας και κράτους στην Τουρκία. Εκφράζουν φόβους επίσης ότι η άρση της απαγόρευσης της μαντίλας μπορεί να ασκήσει κοινωνική πίεση σε γυναίκες που δεν καλύπτουν το κεφάλι τους προκειμένου ν\' αρχίσουν να φορούν μαντίλα.

Το ΑΚΡ αναφέρει ότι πρόκειται για θέμα της ελευθερίας της έκφρασης και υπογραμμίζει ότι η χρήση της μαντίλας απαγορεύτηκε μόνο από τις πανεπιστημιουπόλεις το 1982 μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα.

\"Επιθυμούμε ένα σύνταγμα που να εξασφαλίζει και να προστατεύει ένα κράτος που είναι δημοκρατικό, κοσμικού χαρακτήρα, κοινωνικό και κράτος δικαίου. Το σύνταγμα αυτό θα κατευθύνει την Τουρκία προς μια ορισμένη κατεύθυνση και είναι καθήκον μας να συνομιλούμε και να διαβουλευόμαστε με τον κόσμο στο ευρύτερο δυνατό επίπεδο\", τόνισε ο Ραγίπ Ερντογάν.

Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης εξετάζει ένα προσχέδιο συντάγματος το οποίο επεξεργάζεται ομάδα νομικών αλλά σύμφωνα με τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, ακόμη δεν έχει οριστεί πώς θα αναφέρεται το θέμα της μαντίλας σε αυτό.

Οι στρατιωτικοί κύκλοι της Τουρκίας που θεωρούν ότι αυτοί είναι ο απόλυτος εγγυητής του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους, παρακολουθούν στενά τις διαβουλεύσεις, ενώ νευρικότητα επικρατεί στις χρηματαγορές.


ΑΠΕ - ΜΠΕ



Tί άλλο θ\' ακούσουμε....

[Μαρκήσιος de Karampa]

Το μήνυμα των εκλογών
της Λιάνας Μυστακίδου

 

Η αδιαμφισβήτητη νίκη του Ερντογάν δεν σηματοδοτεί και μία Βουλή χωρίς σκληρές αντιπαραθέσεις με αλληλοσπαρασσόμενα κόμματα και βουλευτές με «δύσκολες» προσωπικότητες

Οι πρόωρες εκλογές στην Τουρκία ανέδειξαν νικητή τον κ. Ερντογάν με τη συντριπτική πλειοψηφία του 46,6%. Το ποσοστό αυτό είναι το τρίτο μεγαλύτερο που πέτυχε πολιτικό κόμμα στην Τουρκία μετά τα ποσοστά που είχαν λάβει κατά το παρελθόν ο Μεντερές και ο Οζάλ.
Βέβαια, παρά τη μεγάλη εκλογική τους επιτυχία ο μεν Μεντερές οδηγήθηκε στο ικρίωμα, ο δε Οζάλ σύμφωνα με καταγγελίες των συγγενών και των συνεργατών του δηλητηριάστηκε. Ελπίζουμε να μη συμβεί κάτι παρόμοιο και στον κ. Ερντογάν.
Η νίκη του κυβερνώντος κόμματος ήταν αναμενόμενη σύμφωνα με όλες τις σφυγμομετρήσεις. Το υψηλό ποσοστό που έλαβε ήταν φυσικά απρόβλεπτο. Έγκυροι αναλυτές προσπαθούν να ερμηνεύσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Ορισμένοι αρθρογράφοι δεν κρύβουν την οργή τους και τα βάζουν με τον λαό, γιατί κινδυνεύει, κατά την εκτίμησή τους, να χαθεί ο κοσμικός χαρακτήρας της χώρας.  Όλες αυτές οι αντιδράσεις δείχνουν ότι κανείς δεν έχει αφουγκραστεί τις ανάγκες του τουρκικού λαού. Η μεγάλη μερίδα του αγροτικού πληθυσμού, που ζει στην ένδεια, στον σκοταδισμό και δεν απολαμβάνει το αγαθό της παιδείας, βρήκε στο πρόσωπο του κ. Ερντογάν τον δικό της ηγέτη. Τον άνθρωπο που ξεκίνησε από τα χαμηλά και έφτασε με αγώνες και φυλακίσεις στην ηγεσία της χώρας. Οι καταπιεσμένοι θρησκευόμενοι πολίτες απέκτησαν ελευθερία  έκφρασης και έπαψαν να φοβούνται το ρόπαλο της εξουσίας.
Η Τουρκία είναι μια χώρα γεμάτη αντιφάσεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είδαμε ένα ισλαμιστικό κόμμα να αγωνίζεται να εκδημοκρατίσει τον τόπο και να θέλει να το εντάξει στον πολιτισμένο κόσμο της Δύσης, σε αντίθεση με τα κόμματα που κυβέρνησαν μέχρι τώρα.
Οι προσπάθειες που κατέβαλαν ο Μεντερές και ο Οζάλ προς αυτή την κατεύθυνση καταπατήθηκαν κάτω από την μπότα των στρατηγών.
Ο λαός δεν φοβήθηκε τις απειλές για νέο πραξικόπημα που εκτόξευσαν οι ίδιοι κύκλοι στις 27 Απριλίου.
Γιατί για πρώτη φορά ένας πολιτικός ηγέτης βγήκε και είπε «η πολιτική ανήκει στους πολιτικούς».  Οι απόψεις των αναλυτών συγκλίνουν στο σημείο ότι η παρέμβαση του Γενικού Επιτελείου έδωσε τη μεγάλη νίκη στον Ερντογάν.  Αυτή η πρόθεση του λαού για την απομάκρυνση του στρατού από την πολιτική ζωή του τόπου είναι ίσως το μόνο αισιόδοξο μήνυμα αυτών των εκλογών. Ο κόσμος θέλει να ζήσει ελεύθερα,  μέσα σε ένα δημοκρατικό καθεστώς και να απολαμβάνει τα αγαθά της ζωής.
Εάν ο κ. Ερντογάν αξιοποιήσει αυτή τη δύναμη που του έδωσε ο λαός, θα υπάρξει ελπίδα σωτηρίας για την Τουρκία.
Βέβαια, ο δρόμος της εξουσίας δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Η είσοδος των Γκρίζων Λύκων στη Βουλή, αλλά και των Κούρδων βουλευτών, προοιωνίζεται σκληρές αντιπαραθέσεις...



www.nemecismag.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Οζκιόκ: «Η κουρδική πραγματικότητα πρέπει ν\' αναγνωρισθεί»

H ΚΟΥΡΔΙΚΗ πραγματικότητα πρέπει να αναγνωρισθεί, δήλωσε ο πρώην αρχηγός του τουρκικού επιτελείου στρατηγός Χιλμί Οζκιόκ, στο πλαίσιο των συζητήσεων που προκάλεσε η χθεσινή ομιλία του αρχηγού του τουρκικού γενικού επιτελείου, στρατηγού Γιασάρ Μπουγιουκανίτ.

Ο στρατηγός τόνισε ότι θα πρέπει να γίνεται πάντα προσεκτικά ο διαχωρισμός μεταξύ της ένοπλης δράσης του ΡΚΚ και άλλων μορφών εκδήλωσης της «κουρδικής πραγματικότητας».

Εν τω μεταξύ, το κουρδικό κόμμα της Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP) αντέδρασε έντονα στην χθεσινή ομιλία του στρατηγού Μπουγιουκανίτ. Ο στρατός μάς στοχοποίησε, δήλωσε ο Αχμέτ Τουρκ, ενώ ταυτόχρονα καταδίκασε τις επιθέσεις του ΡΚΚ στην περιοχή του Σιρνάκ.

Τέλος ο πρωθυπουργός κ. Ταγίπ Ερντογάν, διάλεξε να αποδοκιμάσει διακριτικά και εμμέσως τις δηλώσεις του αρχηγού του επιτελείου. Αν το DTP είχε κάνει κάποια παράνομη ενέργεια, θα είχε ήδη επιληφθεί η δικαιοσύνη, είπε.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

[Μαρκήσιος de Karampa]

Προειδοποίηση Τουρκίας για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων


Κυριακή, 07.10.07

Ο πρόεδρος της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης Κιεκσάλ Τοπτάν προειδοποίησε τις ΗΠΑ για τα ζοφερά αποτελέσματα που ενδέχεται να έχει η ψήφιση ενός νόμου που αναγνωρίζει την «Γενοκτονία των Αρμενίων», όπως ανακοίνωσαν σήμερα οι υπηρεσίες του.

«Ελπίζω να έχετε πεισθεί για τον αρνητικό αντίκτυπο που θα έχει, εάν εγκριθεί, το νομοσχέδιο αυτό, από τ' οποίο οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες μας μπορεί να απαιτήσουν χρόνια για ν' αποκατασταθούν», τονίζει ο Τοπτάν στην επιστολή του προς την πρόεδρο της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι.

«Είναι αναπόφευκτο να υπονομευθούν ένεκα αυτού του νόμου οι τουρκο-αμερικανικές σχέσεις κι οι προσπάθειες για την εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στην Τουρκία και στην Αρμενία» επιχειρηματολογεί στην επιστολή του ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, μεταδίδει το πρακτορείο Ανατολή.

Την ερχόμενη εβδομάδα, η επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων θα εξετάσει το νομοσχέδιο που συντάχθηκε για ν' αναγνωρισθεί η γενοκτονία εκατ. Αρμενίων από το οθωμανικό καθεστώς της Τουρκίας στους διωγμούς του 1915-17.


ΑΠΕ - ΜΠΕ

[Μαρκήσιος de Karampa]

Κλείνει την πόρτα της ΕΕ στην Άγκυρα


Ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί επανέλαβε \"με μεγάλη σαφήνεια\" την αντίθεσή του στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κατά τη συνάντηση που είχε σήμερα κεκλεισμένων των θυρών με τους προέδρους των πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως δήλωσε ο επικεφαλής της σοσιαλιστικής ομάδας Μάρτιν Σουλτς.

\"Είπε ότι θα ήταν υποκριτικό να υποσχεθούμε στους Τούρκους ότι μπορούν να ενταχθούν στην ΕΕ, ότι με τον Σαρκοζί δεν θα το καταφέρουν και ότι γι\' αυτόν η Τουρκία δεν ανήκει στην Ευρώπη\", δήλωσε ο Σουλτς στους δημοσιογράφους μετά το πέρας της συνάντησης.

\"Οταν όμως τον ρώτησα εάν θα έθετε τη διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας στην ατζέντα της ΕΕ στη διάρκεια της γαλλικής προεδρίας (το δεύτερο εξάμηνο του 2008), εκεί ήταν λίγο ασαφής\", πρόσθεσε.

\"Οφείλει να παραμείνει συνεπής (...) Εάν θέλει να σταματήσει τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, όπως ανακοίνωσε σήμερα, τότε πρέπει στη διάρκεια της γαλλικής προεδρίας (της ΕΕ) να λάβει ξεκάθαρα μέτρα\", πρόσθεσε ο Μάρτιν Σουλτς.

Πηγή της γαλλικής προεδρίας εξάλλου εξήγησε ότι ο Νικολά Σαρκοζί επανέλαβε σήμερα την αντίθεσή του σε μία ένταξη της Τουρκίας, κάτι που θα ωθούσε τα σύνορα της ΕΕ \"ως τη Συρία\".

\"Ο πρόεδρος επανέλαβε με μεγάλη σαφήνεια τη γαλλική θέση. Είπε ότι η Τουρκία είναι μία χώρα 100 εκατομμυρίων κατοίκων που δεν βρίσκεται στην Ευρώπη αλλά στη Μικρά Ασία και ότι δεν θα ήθελε να είναι εκείνος που θα εξηγούσε στους γάλλους μαθητές ότι τα σύνορα της Ευρώπης βρίσκονται στη Συρία\", είπε η ίδια πηγή.

Στην ομιλία που εκφώνησε στη συνέχεια στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, ο γάλλος πρόεδρος δεν αναφέρθηκε στο θέμα της τουρκικής ένταξης

Κατά την ομιλία του ενώπιον της Ολομέλειας του Ε.Κ., στο Στρασβούργο, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί απέφυγε να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στο θέμα ένταξης της Τουρκίας.

www.e-tipos.com

[staboz]

Μαρκήσιε, και εδώ ισχύει το ίδιο. Ξεπέρασες κάθε όριο. Το έβαλες στις 4.15΄ το πρωί!
Για διάβασε λίγο αυτό, σε παρακαλώ

[Μαρκήσιος de Karampa]

Συνάντηση Γκιουλ- Μπαν Κι Μουν την Τετάρτη


Ο Τούρκος πρόεδρος, Αμπντουλάχ Γκιουλ, θα βρίσκεται αύριο στη Νέα Υόρκη και θα παρακαθίσει σε δείπνο με το γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι Μουν.

Μεταξύ των θεμάτων που θα συζητήσουν οι κύριοι Γκιουλ και Μπαν θα είναι το Κυπριακό, η υποψηφιότητα της Τουρκίας για μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας τη διετία 2009 με 2010, η κατάσταση στο Ιράκ, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, το Μεσανατολικό και το μελλοντικό καθεστώς του Κοσόβου.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Νέα Υόρκη, ο κ. Γκιουλ θα συναντηθεί με στελέχη εβραϊκών οργανώσεων, με Αμερικανούς επιχειρηματίες και θα μιλήσει στο Ινστιτούτο Εξωτερικής Πολιτικής, ενώ θα παραβρεθεί σε δεξίωση που θα παραθέσει προς τιμή του η Ομοσπονδία Τουρκικών Σωματείων Αμερικής.

Ο κ. Γκιουλ συναντήθηκε την Τρίτη στην Ουάσιγκτον με τον ομόλογό του των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, τον αντιπρόεδρο Ντικ Τσέινι και την υπουργό Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις.


ΑΠΕ - ΜΠΕ

[ρωμηός]

Η Τουρκία «uber alles»


Του ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ


 
Μπορεί ο τούρκος πρωθυπουργός να μίλησε σε ένα πλήθος 20.000 μεταναστών ομοεθνών του στην Κολονία, αλλά στην πραγματικότητα το ακροατήριό του ήταν πολύ μεγαλύτερο.

Ολόκληρη η Ευρώπη άκουσε τον Τ. Ερντογάν να προκαλεί το γερμανικό εθνικισμό, καλώντας τους Τούρκους που μετανάστευσαν και ζουν στη Γερμανία να μην απεμπολήσουν την τουρκική τους ταυτότητα, να μην αφομοιωθούν από τη γερμανική κουλτούρα, ακόμη κι αν ενσωματωθούν στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας που τους δέχτηκε.

Αυτή η υπόδειξη έφτασε πολύ δυνατά στους γερμανικούς πολιτικούς κύκλους, όταν ο Ερντογάν με μια δόση υπερβολής, χαρακτήρισε την αφομοίωση «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», προφανώς επιδιώκοντας να πυροδοτήσει ιστορικούς συνειρμούς σχετικά με το ναζιστικό παρελθόν της Γερμανίας.

Και μπορεί, όπως γράφτηκε, τη συγκέντρωση αυτή να τη ζήλεψε ακόμη και η Αγκελα Μέρκελ για τον παλμό και το σχεδόν προεκλογικό της ύφος, το σίγουρο όμως είναι ότι ενοχλήθηκαν πολλοί από τους γερμανούς πολιτικούς και κυρίως εκείνοι που αντιστέκονται στα επιχειρήματα του συντηρητικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και της ξενοφοβικής, βίαιης ακροδεξιάς, για τη μη ένταξη της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Χτύπησε φλέβα

 
Ο τουρκικός τσαμπουκάς, όπως διεκπεραιώθηκε στην κεντρική πλατεία της Κολονίας, προκάλεσε την απάντηση της καγκελαρίου, η οποία αμφισβήτησε την ικανότητα του τούρκου πρωθυπουργού να αντιληφθεί τι ακριβώς σημαίνει ο όρος «ενσωμάτωση» και τον κάλεσε να μην παρεμβαίνει στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας.

Σκληρές δηλώσεις έγιναν και από άλλους πολιτικούς:

Ενας από αυτούς, ο συντηρητικός πρωθυπουργός της Βαυαρίας, Γκούντερ Μπεκστάιν, χαρακτήρισε «ακραίο εθνικισμό» τα λόγια του Ερντογάν, ενώ ο Ερβιν Χούμπερ, ηγέτης της κεντροδεξιάς Χριστιανικής Κοινωνικής Ένωσης είπε ότι οι Τούρκοι επιδίδονται σε «εθνικιστική προπαγάνδα μέσα στην ίδια μας τη χώρα», συμπεραίνοντας ότι αποδεικνύεται πόσο δίκιο έχουν όσοι αρνούνται την εισδοχή της Τουρκίας στην Ευρώπη.

Κι ενώ όλα δείχνουν ότι περιστρέφονται γύρω από τους όρους «ενσωμάτωση» και «αφομοίωση», εκείνο που συντηρεί και οξύνει την ένταση στις σχέσεις Βερολίνου-Αγκυρας είναι η σύμπλευση της Μέρκελ με τον Σαρκοζί για προνομιούχα εταιρική σχέση της Τουρκίας με την Ε.Ε. αντί της πλήρους ένταξης, κι όχι τα ζητήματα που έσπευσε να διευθετήσει ο Ερντογάν στη Γερμανία.

Τα νέα γκέτο

Ζητήματα που εστιάζονται στο νέο μεταναστευτικό νόμο, που απαιτεί από τους μελλοντικούς μετανάστες βασική γνώση της γερμανικής γλώσσας, στην έξαρση της εθνικιστικής βίας κατά των Τούρκων (με την πρόσφατη πολύνεκρη πυρκαγιά στο Λουντβιχσχάφεν) και το μέλλον των 2,5 εκατ. Τούρκων που ζουν στη Γερμανία.

Οι Τούρκοι «μεταφράζουν» το νέο μεταναστευτικό νόμο ως προσπάθεια περιορισμού του μεταναστευτικού ρεύματος προς τον γερμανικό παράδεισο, ενώ για εσωτερικούς λόγους ο Ερντογάν ανακαλύπτει τώρα την γκετοποίηση των ομοεθνών του και ζητά την ίδρυση τουρκόφωνων σχολείων και πανεπιστημίων, «όπως στην Τουρκία υπάρχουν γερμανόφωνα σχολεία και πανεπιστήμια».

 
Ετσι, στη νέα κρίση πολλοί βλέπουν την κλιμάκωση του δράματος της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας.

Μια κλιμάκωση, μάλιστα, που αναθερμαίνει τις συζητήσεις για τους μετανάστες που ενσωματώνονται -ή αφομοιώνονται- στις εθνικές κοινωνίες και οικονομίες.

Αυτό, δηλαδή, που είναι και το βασικό πρόβλημα της ευρωπαϊκής διεύρυνσης.




ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 17/02/2008

[Μαρκήσιος de Karampa]

Στην παρανομία βγάζουν οι δικαστές Ερντογάν και Γκιουλ


Στα όρια της πολιτικής κρίσης βρίσκεται εκ νέου η Τουρκία καθώς ο εισαγγελέας του Ακυρωτικού Δικαστηρίου της χώρας κατέθεσε αίτημα απαγόρευσης της πολιτικής δραστηριότητας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Αμπντουλάχ Γκιουλ.

Ο πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου Χασίμ Κιλίτς γνωστοποίησε ότι την Παρασκευή ήρθε στα χέρια του η προσφυγή που κατέθεσε ο εισαγγελέας Αμπντουραχμάν Γιαλτσινκάγια, με την οποία ζητά να τεθεί εκτός νόμου το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν.

Το αιτιολογικό είναι ότι το κόμμα του τούρκου πρωθυπουργού εμπλέκεται σε «δραστηριότητες που αντιβαίνουν στο λαϊκό χαρακτήρα του κράτους».

«Μαζί με την αίτηση απαγόρευσης του κόμματος υπάρχει ένα αίτημα απαγόρευσης της πολιτικής δραστηριότητας που αφορά 71 άτομα» πρόσθεσε ο πρόεδρος του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Αξιοσημείωτο είναι ότι στην κορυφή της λίστας βρίσκονται τα ονόματα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του Αμπντουλάχ Γκιουλ και του πρώην προέδρου της Εθνοσυνέλευσης, Μπουλέντ Αρίντς.

Σημειώνεται ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο έχει τη δικαιοδοσία να απαγορεύει πολιτικούς σχηματισμούς.

Την εξέλιξη αυτή πυροδότησε η ψήφιση του νομοσχεδίου που επιτρέπει στις γυναίκες να φορούν την ισλαμική μαντίλα στα πανεπιστήμια.

//www.cosmo.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Σαφές μήνυμα στην Άγκυρα από το Ευρωκοινοβούλιο

«Οι πολιτικές μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία δεν σημείωσαν αρκετή πρόοδο το 2007, γι\' αυτό και επείγει για την Τουρκία να αναδείξει το 2008 ως το έτος των μεταρρυθμίσεων» σημειώνει σε μήνυμα του προς την Άγκυρα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που υιοθέτησε την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων για την «Πρόοδο της Τουρκίας το 2007».

Η έκθεση εγκρίθηκε με πλειοψηφία, 467 ψήφους υπέρ, 62 κατά και 61 αποχές.

«Θέλουμε η Τουρκία να γίνει κράτος-σύνορο της ΕΕ, σύνορο-Δημοκρατία, να πρυτανεύσει το κράτος δικαίου όπου ο κάθε πολίτης να μπορεί να απολαμβάνει τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες» δήλωσε η εισηγήτρια της έκθεσης, κ. Όομεν.

Και πρόσθεσε: «Θα πρέπει ο πρωθυπουργός Ερντογάν να τηρήσει τις υποσχέσεις του και να υλοποιηθούν μέσα στο 2008 οι μεταρρυθμίσεις».

Θέμα του ΝΑΤΟ και όχι των Ηνωμένων Πολιτειών είναι η ακύρωση της νατοϊκής άσκησης στον Αη Στράτη υποστήριξε ο Αμερικανός πρέσβης Ντάνιελ Σπέκχαρντ, και τόνισε ότι δεν υπάρχει αμφιβολία για την ελληνικότητα του νησιού.

Το ΠΑΣΟΚ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι επιδεικνύει ολιγωρία, επιτρέπει να αμφισβητηθεί εμμέσως η ελληνικότητα του Αϊ-Στράτη, ολιγωρεί στα ψεύδη που οργανώνει η Τουρκία στη Θράκη, και απέχει από τις εξελίξεις στο Κυπριακό.

Σημειώνεται ότι με την έκθεση οι ευρωβουλευτές χαιρετίζουν την πρόσφατη έγκριση από το τουρκικό Κοινοβούλιο του νόμου περί των Βακουφιών και ζητούν την άμεση λειτουργία της ελληνορθόδοξης Σχολής της Χάλκης και τη δημόσια χρήση του εκκλησιαστικού τίτλου του Οικουμενικού Πατριάρχη.

Επιπλέον υπογραμμίζουν την δέσμευση της Τουρκίας «για σχέσεις καλής γειτονίας, ότι θα απέχει από κάθε απειλή κατά γειτονικών χωρών και θα επιλύσει όλες τις εκκρεμείς διαφορές με τρόπο ειρηνικό» και καλούν τις αρχές της γειτονικής χώρας «να βελτιώσουν το διάλογο με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία προκειμένου να επιλυθούν όλα τα εκκρεμή διμερή ζητήματα».

Η έκθεση επισημαίνει επίσης την ανάγκη επίτευξης μιας συνολικής διευθέτησης του Κυπριακού και χαιρετίζουν «τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο στις 21 Μαρτίου 2008 και καλούν αμφότερες τις πλευρές να αξιοποιήσουν την ευκαιρία που παρουσιάζεται σήμερα».

//www.cosmo.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Οργή στην Τουρκία για απόφαση κατά της μαντίλας

Την έντονη αντίδραση του προέδρου της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης προκάλεσε η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της χώρας να μην επιτρέπεται η ισλαμική μαντίλα στα τουρκικά πανεπιστήμια, η οποία και θεωρήθηκε ήττα για τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

«Το Συνταγματικό Δικαστήριο έλαβε απόφαση για το περιεχόμενο ενός νόμου, ο οποίος ψηφίσθηκε από 411 βουλευτές της Εθνοσυνέλευσής μας, μολονότι το Σύνταγμά μας ορίζει ρητώς πως το δικαστήριο δύναται να μελετήσει ζητήματα μόνον επί της διαδικασίας» τόνισε ο Κοκσάλ Τοπτάν.

Και πρόσθεσε: «Η αρχή της διάκρισης των εξουσιών ετέθη εν αμφιβόλω με αυτήν την απόφαση».

Το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση σύμφωνα με την οποία η συνταγματική αναθεώρηση, που είχε εγκριθεί το Φεβρουάριο και η οποία προέβλεπε την άρση της απαγόρευσης της μαντίλας στα πανεπιστήμια, παραβιάζει τον κοσμικό χαρακτήρα του Συντάγματος.

Ο Τοπτάν ανακοίνωσε ότι θα καλέσει τους ηγέτες των μεγάλων κομμάτων για διαβουλεύσεις, ενώ τάχθηκε υπέρ της Συνταγματικής Αναθεώρησης.

Η δικαστική απόφαση όμως προκάλεσε και την έντονη αντίδραση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. «Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου αποτελεί πλήγμα για την ελευθερία της θρησκείας και άλλα θεμελιώδη δικαιώματα (...) Η απόφαση αυτή σημαίνει ότι οι γυναίκες που θέλουν να φορούν μαντίλα θα υποχρεώνονται να διαλέγουν ανάμεσα στη θρησκεία τους και την εκπαίδευσή τους» τόνισε η Χόλι Κάρτνερ, διευθύντρια του Παρατηρητηρίου για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.

//www.cosmo.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Καταδίκη Τουρκίας για τις δολοφονίες των Ισαάκ, Σολωμού


Καταδικαστική απόφαση για την Τουρκία εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με τις δολοφονίες του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού τον Αύγουστο του 1996 στη νεκρή ζώνη , κοντά στην κατεχόμενη Αμμόχωστο.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε την Τουρκία ένοχη για παραβίαση των άρθρων της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αναφορικά με το δικαίωμα στη ζωή, καθώς και με την παράλειψη διεξαγωγής αποτελεσματικής έρευνας για τις συνθήκες της δολοφονίας.

Το Δικαστήριο επεδίκασε 80.000 ευρώ ως αποζημίωση στη χήρα του Ισαάκ και 35.000 στον πατέρα του Σολωμού. Επίσης, η Τουρκία θα πρέπει να καταβάλει από 15.000 ευρώ στον αδελφό του Ισαάκ και στον αδελφό του Σολωμού, και να πληρώσει 12.000 ευρώ δικαστικά έξοδα.


//www.cosmo.gr

[Μαρκήσιος de Karampa]

Το κόμμα του Ερντογάν αγωνίζεται για την επιβίωσή του


Την υπερασπιστική γραμμή του τουρκικού κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παρουσιάζει την Πέμπτη (3/7) ο αντιπρόεδρος του κόμματος Τσεμίλ Τσιτσέκ, στο πλαίσιο της δίκης – που βρίσκεται σε εξέλιξη – για την απαγόρευση του ΑΚΡ.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και κυβερνητικός εκπρόσωπος καθώς και ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης Μπεκίρ Μποζντάγκ έφθασαν νωρίς το πρωί της Πέμπτης στο Συνταγματικό Δικαστήριο για να παρουσιάσουν προφορικά τα υπερασπιστικά επιχειρήματα, τα οποία έχουν επιδοθεί γραπτά στους 11 δικαστές του δικαστηρίου.

Η ακροαματική διαδικασία αναμένεται να διαρκέσει πολλές ώρες. Στη συνέχεια, ο εισηγητής του δικαστηρίου θα συντάξει τις προτάσεις του, πριν τεθεί πρόγραμμα αγορεύσεων και ανακοίνωση της ετυμηγορίας.

Η κατάσταση στην Τουρκία είναι τεταμένη τους τελευταίους μήνες, λόγω της ανοιχτής πλέον σύγκρουσης μεταξύ ισλαμιστών και κεμαλιστών, η οποία κλιμακώθηκε αυτή την εβδομάδα με την πολιτική δίκη για το ΑΚΡ και τη σύλληψη 21 ατόμων – μεταξύ των οποίων και δύο απόστρατων στρατηγών – για παραστρατιωτική δράση.


//www.cosmo.gr

[mistral]

Για να δούμε που θα καταλήξει αυτή η κόντρα.
Γιατί δεν θυμάμαι ποτέ στο παρελθόν να είχε αμφισβητηθεί τόσο πολύ το κοσμικό καθεστώς του κράτους
Γι αυτό και η διαμάχη προβλέπεται σκληρή. Εύχομαι να μην καταλήξει με τα τάνκς στην Πόλη για μια ακόμα φορά
Και για να μην συμβεί αυτό οι ισλαμιστές θα πρέπει νάχουν ήδη αποκτήσει πρόσβαση στον στρατό τελευταία
Υποθέσεις βέβαια κάνω και δεν έχω κάποια σχετικά στοιχεία. Θα δείξει η συνέχεια