Αχαριστία

[staboz]

Τοποθετώ παρακάτω ένα κείμενο από το βιβλίο \"Η τρέλλα να είσαι χριστιανός\" της Τατιάνας Γκορίτσεβα, που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1985 στο Freiburg της Γερμανίας και μεταφράστηκε και εκδόθηκε το 1988 στα Ελληνικά από τις εκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ. Ήταν η εποχή που στην τότε Σοβιετική Ένωση επικρατούσε καθεστώς διωγμού για τους πιστούς. Η Γκορίτσεβα, καθηγήτρια της Φιλοσοφίας, διώχτηκε και απελάθηκε το 1980 από τη Σοβιετική Ένωση. Στο βιβλίο αυτό επιχειρεί μια σύγκριση του δυτικού τρόπου ζωής μέ τη ζωή των στερήσεων και των διωγμών στη Σοβιετική Ένωση, η οποία όμως ζωή εκεί ήταν αληθινή ζωή!
                                                           Στ.




                                                                                     ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ

Εκεί όπου δεν υπάρχει τίποτε να φας και όπου δεν μπορείς πουθενά να ξαπλώσεις, κανείς δε μιλά για φαγητό, ούτε για χρήματα ή για στενότητα χώρου. Αν αυτό ερχόταν στο μυαλό κάποιου, όλοι θα τον κοίταζαν με δυσπιστία. Εκεί διαβάζουν μεταξύ τους μέρα νύχτα ποιήματα, συζητούν τις \"αιώνιες ερωτήσεις\", θαυμάζει ο ένας τον άλλο ατέλειωτα και, όταν μαλώνουν, το κάνουν μόνο και μόνο γιατί κανείς περιμένει πάρα πολλά από τον άλλο. Μιλούν για την προσευχή και προετοιμάζονται για τη Θεία Κοινωνία. Στα μάτια και στο λόγο ξεπηδά εκεί ακατάπαυστα η σπίθα της ζωής.

Εδώ όμως όπου υπάρχουν από όλα πολλά, ακούει κανείς μόνο για κρίση, για ακρίβεια και για άνοδο της τιμής του δολλαρίου.

Η αχαριστία είναι η αρχή της αυτοκτονίας.

[βίκυ]

ΔΥΝΑΤΑ ΛΟΓΙΑ....
\"Η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ\" ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ? ? ΤΙ ΑΛΛΕΣ ΕΧΕΙ?

[adriana]

\'\'Η αχαριστία είναι η αρχή της αυτοκτονίας.\'\' Πριν λίγα χρόνια έτυχε σε μία ομιλία που παρακολούθησα σαν κατασκηνώτρια να ακούσω κάτι παρόμοιο. Δεν μπορούσα να κατανοήσω το νόημα.Τώρα όμως είμαι βέβαιη οτι ισχύει. Είναι κάποιος αχάριστος τότε πιθανόν να γίνει πολύ γρήγορα απαισιόδοξος, γκρινιάρης και το πιο σημαντικό παύει να εμπιστεύεται την πρόνοια Του. Μήπως όμως ισχύει το ανάποδο;;δηλαδή απομακρυνόμαστε απο Αυτόν με αποτέλεσμα την αχαριστία;; Ο Πατέρας μας όταν βλέπει οτι η αχαριστία μας αρχίζει να φτάνει σε κρίσιμο σημείο τότε μας ταρακουνάει.Φυσικά σε καμμιά περίπτωση δεν λέω οτι είναι τιμωρός. Κάποια λύση; προσωπικά προσπαθώ να θυμάμαι κάθε μέρα οτι συνεχίζω να ζω και να χαίρομαι όλα αυτά που μας χαρίζει.

[ρωμηός]

Επιτέλους κι ένα θέμα της προκοπής για να συζητήσουμε!!! Έχουμε καιρό να ασχοληθούμε με σοβαρά θέματα κι ένα απο αυτά είναι και αυτό!!! Την αρχή την έκανε η Ανδρεανή, που πιστεύω ότι και στο μέλλον έχει πολλά να προσφέρει με τις σκέψεις της!

\'\'Η αχαριστία είναι η αρχή της αυτοκτονίας.\'\' Είναι κάποιος αχάριστος τότε πιθανόν να γίνει πολύ γρήγορα απαισιόδοξος, γκρινιάρης και το πιο σημαντικό παύει να εμπιστεύεται την πρόνοια Του.

Για μένα, αυτό που δίνει το κείμενο να καταλάβω είναι το εξής: η σπίθα της ζωής, το να ζεις αληθινά, με πληρότητα, δεν έχει να κάνει με τους δείκτες ευμάρειας ή ακόμα και με τη σωματική ευεξία! Το να ζεις είναι να απολαμβάνεις τον άλλο, το να θωρείς τον άλλο και τον εαυτό μέσα από το πρίσμα της Βασιλείας του Θεού! Όλα εκείνα δηλαδή που σε ολοκληρώνουν ως υπόσταση πραγματική κι αληθινή. Τότε γίνεσαι πραγματικός και αιώνιος κατ\' εμέ!

Αντιθέτως μια ζωή που στηρίζεται στην ευδαιμονία και την υλική ευμάρεια είναι ο ουσιαστικός θάνατος. Και το πρώτο σκαλοπάτι αυτού του θανάτου είναι η αχαριστία, η οποία ουσιαστικά σε αποκόπτει από οτιδήποτε πνευματικό και αιώνιο και σε προσδένει θανάσιμα στο άρμα της πρόσκαιρης καλοπέρασης και του αιωνίου θανάτου! Αντιθέτως πάλι η \"ευχαριστία\" είναι το όπλο, η άμυνα του ανθρώπου να σπάσει τις αλυσίδες της αδιαφορίας και της πλήρους εξαρτήσεως από τα υλικά, καθώς επιτρέπει στον άνθρωπο να κάνει αυτό που ετυμογορεί το όνομα του:να θωρεί ψηλά στον ουρανό!!

Ο Πατέρας μας όταν βλέπει οτι η αχαριστία μας αρχίζει να φτάνει σε κρίσιμο σημείο τότε μας ταρακουνάει.Φυσικά σε καμμιά περίπτωση δεν λέω οτι είναι τιμωρός. Κάποια λύση;

Φιλάνθρωπος! Και εξαιρετικά υπομονετικός (αν μου επιτρέπεται)! Όταν θα δεις στο δρόμο έναν να πέφτει σε μια λακούβα, για να τον σώσεις, ίσως χρειαστεί και να τον σπρώξεις!!! Το υπομονετικός το έβαλα διότι εμείς πηγαίνουμε από λακούβα σε λακούβα και χωρίς να είμαστε τυφλοί!!!

προσωπικά προσπαθώ να θυμάμαι κάθε μέρα οτι συνεχίζω να ζω και να χαίρομαι όλα αυτά που μας χαρίζει.

Αυτό είναι μια πολύ καλή λύση!

[ρωμηός]

Ίσως εδώ ταιριάζει και το τελευταίο τρίστιχο από το ποίημα του Στάμποζ \"Χριστούγεννα τα χρόνια εκείνα\"

\"Καλότυχα τα χρόνια εκείνα,
όπου εθέριζε η πείνα,
μα ήσαν αθώες οι καρδιές!\"

[Ξένια]

Μπορεί κανείς να με βοηθήσει να απαντήσω σε ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: Πολλές φορές συμβαίνει να έχουμε τόσα πολλά στη ζωή μας...μα τόσα πολλά... και να μην είμαστε ευχαριστημένοι. Και να έρχεται μια μεγάλη αναποδιά κι εκεί να νιώθουμε το Θεό πιο κοντά μας. Και μπορεί να πούμε \'Σε ευχαριστώ Θεέ μου και για τις δοκιμασίες που στέλνεις\"..Είναι μια αντιφατική κατάσταση.. Γιατί αυτοί που έχουν λιγότερα είναι πιο ευγνώμονες από αυτούς που τα έχουν όλα?

[staboz]

Η παρατήρησή σου, Ξένια, είναι πολύ σημαντική.
Οι δυσκολίες στρέφουν τον άνθρωπο προς τα ουσιώδη της ζωής. Τον βοηθούν, αν έχει καλή διάθεση, να ξεκαθαρίσει τα πιο βασικά και αναγκαία και να αναζητήσει τον Δημιουργό του.
Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε ότι το χειρότερο είδος διωγμού είναι η άνεση. Ο άνθρωπος αποκοιμάται και ο διάβολος τον θανατώνει πνευματικά.
                 Στ.