Ἡ ἐπικοινωνία στὴ Συνευωχία

[Ξένια]

Ἀμαρτάνουμε καὶ ὅταν ὑποδεχθοῦμε τὸν λόγο τοῦ ἀδελφοῦ σὰν ὕβρι καὶ προσβολλὴ.

ευτυχώς που το παραδέχεσαι τουλάχιστον!

[Iaspis]

Ἀμαρτάνουμε καὶ ὅταν ὑποδεχθοῦμε τὸν λόγο τοῦ ἀδελφοῦ σὰν ὕβρι καὶ προσβολλὴ.

ευτυχώς που το παραδέχεσαι τουλάχιστον!

Νομίζω  ὅτι παρεξηγεῖς τὴν συνειδητὴ μου ἐπιλογὴ στὸ νὰ συναναστρέφομαι μὲ τοὺς συνανθρώπους μου, κατ᾽ οἰκονομίαν. Ὃμως δὲν εἶσαι ἡ μόνη καὶ ἐν μέρει κατανοῶ... Ἀπὸ τὴν ἂλλη κατανόησε καὶ ἐσὺ ὅτι αὐτὸ δὲν γίνεται σὲ ἐμένα νὰ ἀλλάξει. Ἐὰν ἀναπαύεσαι μπορεῖς νὰ τὸ ἐκλάβης καὶ σὰν ἀδυναμἰα ἀπὸ μέρους μου. Ἑπέτρεψὲ την, καὶ ἵσως νὰ διαπιστώσεις ὃτι δὲν εἲμαστε ὃλοι γιὰ ὃλα...ἀλλὰ κάποιοι γιὰ ὁρισμένα, καὶ κάποιοι ἀλλοι γιὰ ἂλλα. Ἒτσι  μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ἀδελφικὴ ἐπικοινωνία μεταξὺ μας (ὃπως ἐχει γίνει ἐν μέρει στὸ παρελθὸν νομίζω), χωρὶς ἐμπόδια, καὶ κυρίως χωρὶς βουλιμία!
Προσπάθησε νὰ δεῖς σὲ παρακαλῶ, ἐὰν μπορεῖς, ὅτι ἡ οἱκονομία στὴν συναναστροφὴ τὶς περισσότερες φορὲς, εἶναι ὑπὲρ τῆς ἐπικοινωνίας μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων!

[Ξένια]

Mην το ψάχνεις άλλο! Επικοινωνία μεταξύ μας τουλάχιστον δεν μπορεί να υπάρξει πλέον ούτε κατ οικονομίαν, εκτός πιά αν αν σε κάποιες στιγμές
αλλάξεις αυτό σου το σκεπτικό (έτσι είμαι και δεν αλλάζω) πράγμα απίθανο οπότε μην σκάς, εμένα μου αρκεί που παραδέχεσαι ότι \"Ἀμαρτάνουμε καὶ ὅταν ὑποδεχθοῦμε τὸν λόγο τοῦ ἀδελφοῦ σὰν ὕβρι καὶ προσβολλὴ.\" κάτι που συστηματικά κάνεις εσύ σε δικές μου παραθέσεις, ακόμα και στις μουσικές μου επιλογές! Ηρέμησε λίγο, κανείς δεν έχει όρεξη να σε προσβάλλει!

[Iaspis]

Ἐγὼ ἒχω μείνει μὲ τὴν ἐντύπωση ὅτι εἲμαστε φίλοι ἐδῶ πέρα. Κυρίως κάποιοι ποὺ συμμετέχουμε καιρὸ καὶ ἒχουμε ἀνταλλάξει ἀπόψεις καὶ ἐμπειρίες... Ὅταν οἱ ἂνθρωποι γνωρίζονται καὶ συναναστρέφονται μεταξύ τους, ἀνταλλάσοντας γνώμες καὶ....διαθέσεις, εἶναι πιθανὸν νὰ ὑπάρξουν «τριβὲς», ἐνίοτε καὶ παρεξηγήσεις. Δὲν βλέπω τὸν λόγο νὰ γενικεύεις μὲ τέτοιον τρόπο ἀπέναντὶ μου. Ὄχι γιατὶ ἐνδεχομένως δὲν ἒχω ἀποδεχθεῖ προσβολλή ἀπὸ δικὰ σου λεγόμενα, ἀλλὰ γιατὶ αἰσθάνομαι εἰλικρινὰ πὼς δὲν μὲ προσβάλλει ἡ παρουσία σου, οἱ παραθέσεις σου, ἢ τὰ μουσικὰ σου γοῦστα. Τό ἀντίθετο ἰσχύει ... Ἰδιαιτέρως γιὰ τὸ τελευταῖο ποὺ συσχετίζεται μὲ τὴν μουσικὴ, ἀπορῶ πὼς μπορεῖ νὰ τὸ σκέφτεσαι, τὴν στιγμὴ ποὺ ἒχουμε συνεργαστεῖ (καὶ μάλιστα ἀρμονικὰ καὶ ἀπροσπαθὼς), ἐπάνω στὶς μουσικὲς σου ἰδέες, γιὰ τὶς ὁποῖες ἒχω ἐκφραστεῖ (ἀλλὰ καὶ σκεφθεῖ) μόνον θετικὰ!

Τέλως πάντων δὲν θέλω νὰ σοὺ ἀποδείξω τὴν φιλία μου μὲ λόγια, κυρίως γιατὶ δὲν γίνεται. Ἀν θέλεις δέξου ὅτι δὲν ἐπιθυμῶ οὒτε νὰ σὲ προσβάλλω, οὒτε νὰ προσβληθῶ ἀπὸ ἐσένα (καὶ ἀπὸ κανέναν ἂλλον, ἐδῶ καὶ ἀλλοῦ..), καὶ ἐὰν δὲν τὰ καταφέρνω ..... δἐξου (μονίμως ἀν γίνεται...) τὴν συγγνώμη μου!

Ἡ ἀρνητικὴ σκέψη γιὰ τὸν συνάνθρωπο, ἒχρεται μέσα μας σὰν πειρασμὸς μὲ σκοπὸ νὰ φθείρη τὴν ἀδελφικὴ ἐπικοινωνία. Κάποτε δὲν τὴν ἀποδεχόμαστε (γιατὶ ἒχουμε τὴν χάρη νὰ τὴν ἀποκρούσουμε), κάποτε ἐπιτρέπει ὁ Κύριος νὰ κάνει μία βόλτα μέσα μας ἡ προσβολλὴ καὶ μέτα, ἀνάλογα μὲ τὸ πόσο προαιρούμεθα, μᾶς δίνει τὴν δύναμη νὰ τὴν ἀποβάλλουμε... Πάντως ἀκόμη  καὶ ὅταν νιώθουμε τὴν προσβολλὴ παγιωμένη μέσα μας, πρέπει νὰ ἐπιθυμοῦμε τὴν ἂρση της καὶ τὴν ἐπαναφορὰ στὴν φυσικὴ μας κατάσταση! Τὴν ἀγάπη ποὺ μᾶς μπορεῖ.... δὲν τὴν μποροῦμε!

[Ξένια]

Ε δεν θα τα ισοπεδώσουμε και όλα με συγχωρείς πολύ!
και σχόλια για τις μουσικές μου επιλογές έχεις κάνει και όχι θετικά!
και για φιλία μεταξύ μας δεν θα μιλήσουμε γιατί απότι φαίνεται έχεις διαφορετική ιδέα για το τί θα πει φιλία!
Δεν με αφορούν αυτά που λες, τα έχεις πει τόσες φορές άλλωστε. και φιλία κατ οικονομίαν δεν υπάρχει! και τέλος όταν εσύ θεωρείς
κάποιον φίλο σου κι εκείνος δεν σε θεωρεί (γιατί δεν τον έχεις αφήσει εσύ) τότε αυτομάτως πάυει να ιφίσταται φιλία!

[Iaspis]

και φιλία κατ οικονομίαν δεν υπάρχει!

Καὶ βέβαια δὲν ὑπάρχει! Οὒτε κι ἐγὼ τὸ εἶπα! Συναναστροφὴ ὅμως κατ᾽ οἰκονομίαν ὑπάρχει καὶ πρέπει νὰ ὑπάρχει, διότι ὑποστηρίζει τὴν φιλία μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων!

Ἡ φιλία καὶ ἡ ἀγάπη μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, προϋπάρχει τῆς γνωριμίας των, καὶ μὲ τὴν συναναστροφὴ καλούμεθα νὰ τὴν διατηρήσουμε, νὰ μὴν τὴν θυσιάσουμε στὸν βωμὸ τῆς ἠδυπάθειας στὴν ὁποῖα ρέπει ἡ φύση μας! Γι αὐτὸ χρειάζεται οἰκονομία καὶ διάκριση στὴν συναναστροφὴ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων!

Ἐγὼ (παρόλα αὐτὰ ποὺ λέγεις) μπορῶ νὰ πῶ πὼς σὲ συγκαταλέγω στοὺς καλοὺς μου φίλους. Καὶ γιατὶ ἐκτιμῶ καὶ μαθαίνω ἀπὸ τὴν ἀγάπη σου γιὰ τὴν Ἐκκλησία, καὶ γιατὶ καὶ τὸν χαρακτήρα σου στὴν οὐσία του τὸν βρίσκω καλό (ὅλοι βέβαια ἒχουμε καὶ ἑλλατώματα), ἀλλὰ καὶ γιατὶ λόγω ἀποστάσεως, καὶ τρόπου ἐπικοινωνίας (γραπτὴ), ὑπάρχει οἰκονομία στὴν συναναστροφὴ μεταξὺ μας, πράγμα ποὺ ἐπιδιώκω μὲ τὸν κάθε συνάνθρωπο!
Βλέπεις;  Ἠ στάση ποὺ μπορεῖ νὰ σὲ ἐνοχλεῖ σὲ ἐμένα, δὲν ἒχει καμμία μὰ καμμία σχέση προσωπικῶς μὲ ἐσένα.... καὶ κυρίως δὲν σοῦ ἀντιτίθεται!

[Ξένια]

εκείνο που σου έχει ξεφύγει είναι το γεγονός ότι η θεωρία αυτή που εφαρμόζεις, εμένα δεν με ωφελεί. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να σε προβληματίσει... Εγώ λυπάμαι που μετά από τόσο καιρό δεν με έχεις μάθει...

[panagiota k giannis]

συγνωμη που επεμβαινω αλλα κ εσυ βρε Ξενια μου βαλε λιγο νερο στο κρασι σου!τι σου ειπε ο ανθρωπος ?να εχετε μια καλη επικοινωνια  κ οτι σε θεωρει φιλη του!δεν ξερω τι εχετε πει στις συζητησεις σας κ τι σε εχει κανει να εχεις εχθρικη σταση απεναντι του αλλα μιας κ σου ζητησε κ συγνωμη κανε μια μικρη υποχωρηση!αλλωστε δεν επιτρεπετε να κραταμε κακια σε καποιον τη στιγμη που μας ζηταει κ συγνωμη!!!

[Iaspis]

εκείνο που σου έχει ξεφύγει είναι το γεγονός ότι η θεωρία αυτή που εφαρμόζεις, εμένα δεν με ωφελεί. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να σε προβληματίσει... Εγώ λυπάμαι που μετά από τόσο καιρό δεν με έχεις μάθει...

Νομίζω ὅτι μὲ ὑπερτιμᾶς! Ἐχω τὸ ἲδιο ἀνάγκη τὴν βοήθειὰ σου, ὅσο καὶ ἐσὺ τὴν δικὴ μου (μπορεῖ καὶ περισσότερο...). Ἒχω καταλάβει ἀπὸ σένα, ὅσα ἡ ἀνεπάρκειὰ μου μοὺ ἒχει ἐπιτρέψει....
Ἡ «θεωρία» ποὺ ἐφαρμόζω, δὲν εἶναι θεωρία εἶναι πράξη βγαλμένη ἀπὸ μία ζωὴ γεμᾶτη συναναστροφὲς, χρώματα καὶ ἀρὠματα! Κυριολεκτικὰ ὅπως τὸ ἀκοὺς! Κάποτε λοιπὸν κουράζεται ὁ ἂνθρωπος σὲ πληροφορῶ! Καὶ ἐὰν δὲν ἒχει πάθει ἀνεπανὀρθωτη ζημία, μετανοεῖ καὶ ἀποσύρεται ἀπὸ τὰ πολλὰ-πολλά καὶ ἂχρηστα ποὺ κατακλύζουν τὸν βίο μας, καὶ προκαλοῦν  στὸν νοῦ καὶ στὴν ψυχὴ μας ἀσφυξία. Αὐτὴ εἶναι ἡ πολυσυζητημἐνη «ἀσθένια», ποὺ συζητεῖται, ἐν μέρει, καὶ  στὸ παρὸν τόπικ, καὶ ὅσο περνοῦν τὰ χρόνια ὁ ἂνθρωπος τὴν γνωρίζει σὲ βάθος γιατὶ αὐτὴ  εἶναι ποὺ τὸν φθείρει,  καὶ ταπεινώνεται ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὁ ὁποῖος μᾶς ἒδωσε μία ψυχὴ ἂφθαρτη, καὶ ἕναν νοῦ πεντακάθαρο καὶ ἀνεξάντλητο, Εἰκόνα τοῦ προαιώνιου Μυστηρίου τοῦ Λόγου Του!

Ἡ Ἐκκλησία προηγεῖται τῆς «ἀσθενείας» μας, καὶ σίγουρα ἕπεται καὶ τῆς «θεραπείας» μας, γι αὐτὸν ἀκριβὼς τὸν λόγο δὲν εἶναι πρωτίστως (ἢ μόνο)  οὒτε θεραπευτήριο, οὒτε κάτι ἂλλο ἀπὸ ὅσα γνωρίζουμε καὶ ἐμπειριζόμαστε στὸν παρόντα αἰῶνα. Εἶναι τὸ ἀνεξάντλητο Μυστήριο τοῦ Θεοῦ, στὸ ὁποῖο πρέπει ὅλοι νὰ ἒχουμε τὸν νοῦ συγκεντρωμένο, καὶ τὴν καρδιὰ δοσμένη, ἀλληλοστηριζόμενοι....
Γι αὐτὸ μὴ μοῦ κρατᾶς....Προσπέρασε τὸν ψίθυρο. Ἡ ἐν Χριστῶ ἐπικοινωνία εἶναι ἂθλημα ποὺ θέλει ὑπομονὴ, ἐπιμονὴ, αὐτοέλεγχο, συγκέντρωση, ἑτοιμότητα, διόρθωση τῶν σφαλμάτων, συνέπεια, συνέχεια, καὶ πάνω ἀπ᾽ ὅλα ἀδελφικὴ διάθεση καὶ ἀγάπη, πρὸς κάθε κατεύθυνση!
Σήμερα μὲ ὡφέλησες ἐσὺ, αὒριο θὰ σὲ ὡφελήσω καὶ ἐγώ. Ὅμως καὶ ἐὰν δὲν τὰ καταφέρω ἐσὺ δὲν πρέπει νὰ μὲ ἀποκλείεις!

[Ξένια]

Επειδή πάλι δεν έχεις καταλάβει πού μπατάρεις,
διαφωνώ με αυτή την τσουβαλοποίηση των ανθρώπων, την έπαθες από 5-6-10-100 ανθρώπους και μετά
κατάλαβες ότι έπρεπε να γίνεις πιο προσεκτικός με αποτέλεσμα να αποφεύγεις την επικοινωνία, όχι με αυτούς που πιστεύεις
ότι μπορεί να μην σε ωφελούν, αλλά με όλους.. σαν να τους φοβάσαι ένα πράγμα! και αναπτύσσεις εδώ μέσα θεωρίες (ή πράξεις όπως θες πες το) του στυλ ότι το νορμάλ είναι η επικοινωνία κατ οικονομίαν και αυτό θα πει φιλία ενώ το άλλο είναι αρρωστημένο!
Όλα αυτά είναι βλακείες με μια λέξη! σε μένα τουλάχιστον μην τα ξαναπείς κράτα τα για τον εαυτό σου!
Εγώ θα επικοινωνώ όπως με αναπαύει και όχι στον ρυθμό που μας βαράς εσύ, θα θεωρώ φίλο όποιον μου έχει αποδείξει ότι είναι φίλος, και έχω νομίζω το δικαίωμα να θεωρώ λανθασμένη την θέση \"κλείνομαι στο καβούκι μου γιατί κουράστηκα από τη ζωή και τους ανθρώπους\"! Θα φάω τα μούτρα μου, αλλά δεν θα τα βάλω με όλους τους ανθρώπους.! Αυτό είναι συνέχεια, διάκριση, υγεία και όλα τα άλλα όπως τα είπες. Ευχαριστώ τέλος για την ειλικρίνειά σου να παραδεχτείς ότι η συναναστροφή μαζί μας συγκαταλέγεται στην κατηγορία \"των πολλών και αχρήστων που κατακλύζουν τον βίο σου\"! Εσύ συνέχισε όπως το πας, αλλά μην εχεις την απαιτηση να κάνω το ίδιο ή έστω να το καταλάβω! Αυτά!

[Ξένια]

...
Παναγιώτα θα μου επιτρέψεις να έχω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη.

[Iaspis]

Ξένια ἀκοὺς τελείως διαφορετικὰ πράγματα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ  λέω. Ἀναρωτιέμαι γιατὶ;
Ἐγὼ οὒτως ἢ ἂλλως σταματῶ ... Εὒχομαι καὶ πιστεύω νὰ ἀλλάξεις γνώμη, καὶ κυρίως διάθεση ἀπεναντὶ μου!

[Ξένια]

Να είσαι καλά, μένει ο καθένας στον κόσμο του και είμαστε όλοι χαρούμενοι!

[Iaspis]

Μοῦ φαίνεται πὼς δὲν λαμβάνεις ὑπ᾽ ὅψιν σου τὰ δεδομένα, καὶ παιδεύεσαι ἂδικα, καὶ παιδεύεις καὶ ἐμένα...  
Ἐγὼ κατοικῶ τὰ τελευταῖα 18 χρὸνια στὸ ἐξωτερικὸ, καὶ στὴν πατρίδα ἒρχομαι μόνον 2-3 ἑβδομάδες κάθε καλοκαίρι, ὅπου εἶναι ἀπαραἰτητο, ἐκτὸς τῶν ὑποχρεώσεων ποὺ ἒχω ἀπέναντι στὰ ἀδέλφια μου καὶ στὴν μητέρα μου, νὰ ταξιδέψω καὶ  στὴ Θεσσαλονίκη γιὰ νὰ συναντήσω τὸ βαπτιστήρι μου!
Ἐπίσης κοντεύω τὰ διπλά σου χρόνια! Εἶμαι ἲσως κοντὰ στὴν ἠλικία τοῦ πατέρα σου, καὶ ἒχω νὰ τακτοποιήσω ἕνα σωρὸ δουλειὲς (Ξέρεις ἐσὺ τὶ δουλειὲς ἒχουν οἱ μεγάλοι; δὲν ξέρεις;)
Πὼς τὸ βλέπεις τώρα νὰ παίρνω τὰ τρένα γιὰ νἂρθω νὰ πιῶ φραπὲ στὴν Λιβαδειὰ μὲ τὴν Ξένια, ἒνεκα ἐπικοινωνίας;
Σύνελθε καλὸ κορίτσι καὶ μὴν παραλογίζεσαι! Δὲν εἶμαι καθόλου ὅπως νομίζεις καὶ περιγράφεις. Εἶμαι χαλαρώτατος, καλόβολος  καὶ πολὺ κοινωνικὸς χωρὶς ἐξάρσεις καὶ ὑπερβολὲς. Ὅσοι μὲ ξέρουν μὲ σέβονται καὶ εὐχαρίστως ἐπιζητοῦν τὴν παρέα μου.  Ἀπλὼς εἶμαι λίγο ἒμπειρος καὶ ἀποφεύγω τὴν συλλογικὴ ἀσθένεια. Σταμάτα νὰ τὸ παίρνεις προσωπικὰ καὶ νὰ δημιουργεῖς θέμα ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχει.. Θὰ ἒπρεπε νὰ χαίρεσαι ποὺ ὑπάρχουν ἂνθρωποι οἱ ὁποῖοι δὲν ἐξαρτοῦν τὴν φιλία καὶ τὴν ἐπικοινωνία, ἀπὸ τὴν γνωριμία καὶ τὴν συναναστροφὴ! Καὶ τἐλος πάντων τὰ πράγματα κυλοῦν καὶ στὴν ὥρα τους  συμβαίνουν.... Τὶ πράγμα εἶναι αὐτὸ ποὺ μοὺ καταλογίζεις; Μὲ εἶδες ποτὲ νὰ ἀλλάζω στενὸ ἀνταμωνοντὰς σε; Δὲν βλὲπεις ὅτι τὸ πραγματικὸ πρόβλημα στὶς ἀνθρώπινες σχέσεις εἶναι ἡ ἀποξένωση ἀπὸ Ἐκεῖνον ποὺ μᾶς ἐνώνει στὰ ἀλήθεια; Μπορεῖ κάτι ἄλλο νὰ ἀναπληρώση αὐτό; Γι αὐτὸ λοιπὸν ἀς φροντίζουμε!

[Ξένια]

Ἐγὼ κατοικῶ τὰ τελευταῖα 18 χρὸνια στὸ ἐξωτερικὸ, καὶ στὴν πατρίδα ἒρχομαι μόνον 2-3 ἑβδομάδες κάθε καλοκαίρι,

Και γιατί διαμαρτύρεσαι και μας το κοπανάς αυτό? Εσύ που μας παρουσιάζεις τις διακοπές σαν την μεγαλύτερη κούραση μέσα στον χρόνο
δείχνοντας τη δυσαρέσκειά σου σε άλλη ενότητα ακριβώς πέρισυ το καλοκαίρι!
Εσύ τουλάχιστον (έτσι όπως μας τα περιγραφεις δηλαδή,) κουράζεσαι 3 βδομάδες το χρόνο, για ρώτα κι εμάς τι τραβάμε!


 

ὅπου εἶναι ἀπαραἰτητο, ἐκτὸς τῶν ὑποχρεώσεων ποὺ ἒχω ἀπέναντι στὰ ἀδέλφια μου καὶ στὴν μητέρα μου, νὰ ταξιδέψω καὶ  στὴ Θεσσαλονίκη γιὰ νὰ συναντήσω τὸ βαπτιστήρι μου!

Δηλαδή αυτές τις τρεις βδομάδες τις περνάς με την οικογένεια και κάνεις και ένα ταξίδι στη Θεσσαλονίκη, αυτό μας λες. Φοβερό! Έχεις την αμέριστη συμπαράστασή μου! Θα πρέπει να υποφέρεις! Αυτό κι αν είναι επικοινωνία κατ\' οικονομίαν...

 

Ἐπίσης κοντεύω τὰ διπλά σου χρόνια! Εἶμαι ἲσως κοντὰ στὴν ἠλικία τοῦ πατέρα σου, καὶ ἒχω νὰ τακτοποιήσω ἕνα σωρὸ δουλειὲς (Ξέρεις ἐσὺ τὶ δουλειὲς ἒχουν οἱ μεγάλοι; δὲν ξέρεις;)!

Αχ αυτή η καραμελίτσα με τις ηλικίες ας σταματήσει κάποια στιγμή!
κάθε ηλικία είναι υπεύθυνη για τις επιλογές, τις πράξεις και τις απόψεις της! και στις μέρες μας, όσες υποχρεώσεις έχεις εσύ, άλλες τόσες
έχει και η 25άρα Ξένια , που θυμάται τον εαυτό της με πνευμονία ξέροντας πως δεν μπορεί να πάει στο γιατρό στα 5 της χρόνια. Που έχει περάσει μέρες με μια νερόβραστη πατάτα μοιρασμένη στα 3. που δουλεύει από τα 16 της συνοδεύοντας νεκρούς στην τελευταία τους κατοικία παίζοντας μουσική, που έβγαλε τις πανελλήνιες στην τουαλέτα του σπιτιού της με το κίτρινο φως  να της χαλάει τα μάτια, καθώς στον μικρό ενιαίο χώρο των 45 τμ του σπιτιού της έμεναν άλλα 4 άτομα που ήθελαν να σβήνουν τα φώτα και να βλέπουν τηλεόραση. Η Ξένια που σπούδασε ξοδεύοντας λιγότερα από 250 ευρώ το μήνα μαζί με το ενοίκιο και το ωδείο που πήγαινε χωρίς να είναι ποτέ σίγουρη αν στις αρχές κάθε μήνα, θα μπουν χρήματα στον λογαριασμό της. Η Ξένια που γυρίζει από τη δουλειά της και ξέρει πως το σπίτι της στηρίζεται πάνω της να συντηρηθεί να στηρίξει τα μέλη της οικογένειας και άλλα πολλά που δεν ξέρεις. Η Ξένια που η προσωπική της ζωή έχει πάει πίσω λόγω των υποχρεώσεων που ισχυρίζεσαι πως μόνο οι μεγάλοι έχουν Ίασπι. Ε λοιπόν με σιγουριά σου λέω πως έχεις τα διπλά μου χρόνια, αλλά με τίποτα δεν θα ήθελες να αλλάξεις τα βιώματά σου με τα δικά μου!

Πὼς τὸ βλέπεις τώρα νὰ παίρνω τὰ τρένα γιὰ νἂρθω νὰ πιῶ φραπὲ στὴν Λιβαδειὰ μὲ τὴν Ξένια, ἒνεκα ἐπικοινωνίας;

Σε πληροφορώ πως μου έχει γίνει και αυτή η τιμή από αξιολογότατο μέλος του φόρουμ, με άπειρες υποχρεώσεις, όχι μόνο ένεκα επικοινωνίας, αλλά και καρδιάς μάλαμα, που δεν υποτιμάει ούτε το μικρό μυρμηγκάκι!

[Iaspis]

Ἐντάξει Ξένια, δείχνεις νὰ τὰ γνωρίζεις ὅλα γιὰ μένα! Καὶ τὴν εὐκολία ποὺ διέπει τὴν ζωὴ μου , καὶ τὸ ὅτι δὲν ἒχω τὴν δυνατὀτητα νὰ ἐκτιμήσω τὶς δυσκολίες ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ συνανθρώποι μου, καὶ νὰ τοὺς συμπαρασταθῶ ἐπικοινωνόντας προσωπικὰ μαζί τους!
Δὲν τὸ θέλω, κάπως... ἒχει προκύψει....
Ἳσως νὰ φταίνε καὶ οἱ ἐπιλογὲς ποὺ ἐλεύθερα ἒχω κάνει στὴν ζωὴ μου, ἀλλὰ καὶ τὸ ὅτι μᾶλλον ποτὲ δὲν στερήθηκα κάτι ἀπὸ τὰ λεγόμενα «ἀναγκαῖα» (φαγητὸ, στέγη, ....οξυγόνο!)  ὥστε νὰ ἐνεργοποιηθεῖ σὲ μένα ὁ προβληματισμὸς καὶ τὸ εἰλικρινὲς ἐνδιαφέρον πρὸς τὸν συνάνθρωπο. Μᾶλλον δὲν ἒχω αἰσθανθεῖ κάτι τέτοιο , καὶ παρότι ἐνίοτε πασχίζω νὰ κάνω πράγματα γιὰ τοὺς ἂλλους, καὶ νὰ ἐχω μία ἐναρμονισμένη σχέση μὲ τὸ περιβάλλον καὶ τὸν συνάνθρωπο, στὴν οὐσία δὲν  καταφέρνω νὰ ξεφύγω πράγματι ἀπὸ τὸν ἀποκλεισμὸ ποὺ μὲ ἒχει αἰχμαλωτίσει!  Ἳσως βέβαια νὰ φταίη καὶ κάτι ἂλλο...Ποιὸς ξέρει....!
Ὑπῆρξαν ἂνθρωποι ποὺ τὸ ἀναγνώρισαν αὐτὸ σὲ μένα, καὶ ἂλλοι ποὺ δὲν τὸ ἀναγνώρισαν, κάνοντὰς με νὰ διερωτώμαι  ἀπὸ τὴν μιὰ,  γιὰ τὸ πιὸ εἶναι τὸ κριτήριο ποὺ μπορεῖ νὰ  ἀναγνωρίζει τὸν ἀτομισμὸ τοῦ συνανθρώπου, καὶ  ἀπὸ τὴν ἂλλη ἐὰν ἡ ἒλλειψη αὐτοῦ τοῦ κριτηρίου ἢ κάποιο ἂλλο χαρακτηριστικὸ τέλος πάντων, εἶναι αὐτὸ ποὺ προσπερνᾶ τὸν ἀτομισμὸ τοῦ ἀδελφοῦ!  

Σὲ ἕνα  ὁριστικὸ καὶ οὐσιαστικὸ συμπέρασμα  δὲν ἒχω κατορθώσει νὰ καταλήξω, διότι τὰ πράγματα εἶναι σὲ ἐξέλιξη... Πάντως ἕνα ἐπιπλέον σημαντικὸ γεγονὸς εἶναι τὸ ὅτι, ἀπὸ τοὺς συνανθρώπους ποὺ ἀναγνώρισαν τὸν ἀτομισμὸ μου, ὁ ὁποῖος μὲ αἰχμαλωτἰζει, ἂλλοι  ἒγιναν ἒξω φρενῶν, καὶ μὲ ἀπέκλεισαν ἀπὸ τὴν ζωὴ τους, καὶ ἂλλοι ἀπλὼς μὲ ἀνέχονται συνεχίζοντας νὰ μὲ συναναστρέφονται ὅσο αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνει...
Ἐκεῖνοι δὲ οἱ συνάνθρωποι  μου ποὺ δὲν ἐμμένουν στὸν ἀτομισμὸ μου καὶ τὸν προσπερνοῦν, συνεχίζουν νὰ ἐπικοινωνοῦν μαζὶ μου ὥς... περαστικοί! Αὐτοὶ  εἶναι οἱ πιὸ ἀγαπητοὶ μου φίλοι καὶ ἀδελφοί!  Παρόντες-ἀπόντες βρὲ παιδὶ μου μὲ διαπερνοῦν σὰν ἂγγελοι ἀόρατοι, δὲν ζητοῦν τίποτα ἀπὸ μένα, μὰ καὶ παίρνουν τὰ πάντα. Καὶ εἶναι οἱ μόνοι ξέρεις ποὺ ὑπῆρχαν ἀνέκαθεν στὴν ζωὴ μου (ἀπὸ κούνια ποὺ λέμε...), ἀθέατοι νὰ ἐμφανίζονται, καὶ νὰ θέλεις πάντοτε εὐχαρίστως νὰ τοὺς δεῖς! Καὶ νὰ μὴν σοῦ λείπουν καὶ  ποτὲ, παρότι τυχαίνει κάποτε νὰ  εἶναι σὲ ἄλλο τόπο!  Ἕνα περίεργο πράγμα...Τοὺς ἒχω θέσει σὰν μέτρο γιὰ τὴν πνευματικότητα τοῦ ἀνθρώπου, γιατὶ εἶναι γλυκεὶς καὶ διακριτικοί.  Δὲν ξέρω πόσο καλύτερα νὰ τὸ πῶ...Ἂς πῶ ὃτι  «προσβάλλουν» μὲ τὴν ἀγάπη τους τὸν ἀτομισμὸ μου, γιατὶ ἐχουν τὸν τρόπο νὰ μένουν πάντα κοντὰ σου, βρὲ παιδὶ μου. Παρόντες ἢ ἀπόντες! Βέβαια εἶναι λίγοι...ὅμως καὶ ἕνας τέτοιος φθάνει γιὰ νὰ μὴν χάσουμε τὴν ἐλπίδα!


Τὸ ἐλάχιστο ποὺ κατανοῶ εἶναι ὅτι:  εἲτε σκοντάφτουμε πάνω στὸν συνάνθρωπο, εἴτε  διαπερνοῦμε μέσα ἀπὸ αὐτόν!
Τὶ ἂλλο νὰ πῶ δὲν ἒχω! Κι αὐτὰ βέβαια ποὺ εἶπα εἶναι ἲσως περιττὰ, ὅμως τὰ εἶπα  διότι μὲ ἐνέπνευσε ὁ τίτλος ποὺ ἒδωσες (;) στὸ τόπικ (Ἢ μήπως τὸν ἒδωσε ὁ κύριος Σταῦρος; )!
«Ἡ ἐπικοινωνία στὴν Συνευωχία». Ἀντιστρέφεται κιόλας ὀλοκληρώνοντας τὴν περιπέτειὰ μας: «Ἡ συνευωχία στὴν Ἐπικοινωνία»

Θὰ σοὺ ζητήσω συγγνώμη Ξένια, καὶ θὰ προσπαθήσω στὸ μέλλον νὰ μὴν σὲ προκαλλῶ!

 Νὰ εὒχεσαι καὶ νὰ εὐχαριστεῖς τὸν Κύριο ἀκόμα καὶ γιὰ τὶς κακουχίες τῆς ζωῆς σου (κυρίως ἲσως γι αὐτὲς!).

[Ξένια]

Έτσι. Είναι σημαντικό να κατανοείς ότι προκαλλείς. Κάνε την προσπάθειά σου κι εγώ τη δική μου.

[Ξένια]

Να είσαι καλά, μένει ο καθένας στον κόσμο του και είμαστε όλοι χαρούμενοι!

Ξαναδιαβάζω διάφορα εδώ.. και αναρωτιέμαι... τί ληγμένα έπαιρνα εκείνη την εποχή? Α ρε φουκαρά Ίασπι τί τράβηξες...