Μονοπολιτισμός ή πολυπολιτισμικότητα;

[Ιωάννα]

Πολυπολιτισμική κοινωνία, πολυπολιτισμικά σχολεία μοντέρνοι όροι, μοντέρνοι άνθρωποι
φιλομαθεῖς καὶ φιλότιμοι σέρνουμε μὲ προσπάθεια ὅ,τι φαντάζει προοδευτικό
ἡ ἱστορία ἀς εἶναι ὁδηγὸς σὲ μία προσπάθεια νὰ ξεχωρίσουμε τί θὰ ὠφελήσει

Πέμπτη, 24 Ιουνίου 2010
Η ΜΟΝΟΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ,ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΔΙΕΣΩΣΑΝ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ


Κυριακή, 20 Ιουνίου 2010
Με τη συνέντευξή της στην Κυριακάτικη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 30.5.2010 η κ. Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.

του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΧΟΛΕΒΑ

Το Βυζάντιο, είπε, ήταν μεν πολυεθνικό, αλλά μονοπολιτισμικό, είχε μόνο τον ελληνικό πολιτισμό. Έτσι η διαπρεπής βυζαντινολόγος μάς έδωσε και το μυστικό της επιβιώσεως ενός κράτους επί 1100 χρόνια. Τα μονοπολιτισμικά κράτη έχουν μέλλον, τα πολυπολιτισμικά διαλύονται είτε ειρηνικά είτε με τη βία των όπλων. Θυμηθείτε την περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, παρατηρήστε τα διαλυτικά φαινόμενα στα Σκόπια (μουσουλμάνοι Αλβανοί κατά Χριστιανών Σλάβων), ακόμη και στο Βέλγιο (οι Ολλανδόφωνοι Φλαμανδοί θέλουν να αποσχισθούν από τους γαλλόφωνους Βαλλόνους).

Μπορεί μία κοινωνία σήμερα να αντέξει ένα συγκεκριμένο –όχι απεριόριστο- αριθμό μεταναστών από άλλες χώρες, αλλά πρέπει να τους ενσωματώνει σε ένα και μοναδικό πολιτιστικό πρότυπο. Ο μονοπολιτισμός σώζει τις κοινωνίες, διατηρεί τις ισορροπίες και απομακρύνει τη διάσπαση και την γκετοποίηση. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν διδασκόμαστε από την Ιστορία. Αντί να θαυμάζουμε το μονοπολιτισμικό Βυζάντιο (Ρωμανία) έχουμε διδαχθεί από ξενόφερτες προπαγάνδες και από θορυβώδεις μειοψηφίες να υμνούμε την πολυπολιτισμικότητα. Κάποιοι θέλουν να μεταφέρουν άκριτα στη χώρα μας πρότυπα κοινωνιών που δεν έχουν καμμία σχέση με την ιστορία μας, την ψυχοσύνθεσή μας, τις κοινωνικές ανάγκες μας.

Το πολυπολιτισμικό πρότυπο δοκιμάσθηκε στις ΗΠΑ που είναι εξ ολοκλήρου χώρα μεταναστών. Στην Ευρώπη οι σοβαρές χώρες καταπολεμούν την πολυπολιτισμικότητα και μιλούν για ένα και μοναδικό πολιτιστικό πρότυπο που οφείλουν όλοι να ακολουθούν. Απόρροια της πολυπολιτισμικής ψυχώσεως στην Ελλάδα είναι και η αδράνεια των ελληνικών αρχών κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια έναντι του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης. Όποιος μιλούσε δημοσίως κατά του αλόγιστου και ανεξέλεγκτου αριθμού λαθρομεταναστών κινδύνευες να δεχθεί τα γνωστά κοσμητικά επίθετα που χρησιμοποιούν οι δήθεν προοδευτικοί. Ευτυχώς τα πράγματα αλλάζουν και σ' αυτό συντελεί και η συμμετοχή μας στην Ευρ. Ένωση. Μπορεί για άλλα θέματα να έχουμε παράπονα από την Ε.Ε., όμως στο θέμα των λαθρομεταναστών μάς βοηθεί εμπράκτως. Η αστυνομική δύναμη ΦΡΟΝΤΕΞ της Ε.Ε. περιπολεί με πλοία και ελικόπτερα στα θαλάσσια σύνορά μας προς την Τουρκία και όπως μαθαίνουμε από τη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 12-6-2010 ήδη μειώθηκε κατά 70% η λαθραία είσοδος ασιατών μεταναστών , τους οποίους έστελναν οι Τούρκοι δουλέμποροι.

Αν δεν υπήρχε η ΦΡΟΝΤΕΞ και η πολιτική βούληση της Ευρ. Ενώσεως, θα πελαγοδρομούσαμε ακόμη σε ιδεολογικές συζητήσεις περί «ανοικτών συνόρων» και πολυπολιτισμικών παραδείσων. Σε όλη την Ευρώπη καταρρέει η ιδεολογία της πολυπολιτισμικότητας. Οι λαοί τονώνουν την εθνική συνείδηση και θέτουν όρια στον αριθμό των μεταναστών που μπορούν να αντέξουν. Όταν σε μία χώρα οι κυβερνώντες δεν λαμβάνουν μέτρα υπέρ της μονοπολιτισμικής κοινωνίας τότε διογκώνεται η Ακροδεξιά. Το είδαμε στις Ολλανδικές εκλογές του Ιουνίου. Όποιοι ειλικρινά δεν θέλουν να αφήσουν τη λύση των προβλημάτων σε ακραία πολιτικά κινήματα θα πρέπει να ωθήσουν τα κόμματα εξουσίας, κεντροδεξιά και κεντροαριστερά , να λάβουν καίρια μέτρα κατά των πολυπολιτισμικών μύθων. Ο ρατσισμός δεν κερδίζει έδαφος όταν προστατεύουμε τις εθνικές και θρησκευτικές αξίες της πλειοψηφίας του λαού μας. Αντιθέτως κερδίζει έδαφος όταν αγνοούμε τα δικαιώματα των πολλών στο όνομα ενός κίβδηλου ανθρωπισμού που αφήνει την Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι και οδηγεί σε αύξηση της εγκληματικότητας και σε διάλυση του κοινωνικού ιστού. Ως Ορθόδοξος Χριστιανός αντιτίθεμαι στα δύο άκρα. Και στον φυλετισμό-ρατσισμό, αλλά και στους πολυπολιτισμικούς και εθνομηδενιστικούς μύθους. Η ελληνική κοινωνία οφείλει να σταματήσει την κίνηση του εκκρεμούς από το ένα στο άλλο άκρο και να χαράξει τη μέση οδό της Αριστοτελικής λογικής. Ούτε μπορούμε να γίνουμε φρούριο με κλειστές πόρτες ούτε να μετατραπούμε σε παράδεισο του κάθε λαθρομετανάστη και δουλεμπόρου.

Η μονοπολιτισμικότητα της Αρχαίας Ελλάδος και του Βυζαντίου διέσωσαν τη συνέχεια του Ελληνισμού.

Έχουμε χρέος απέναντι στους νέους μας να συνεχίσουμε αυτή την πορεία, αυτόν τον πολιτισμό. Η ελληνορθόδοξη ταυτότητα μας διδάσκει κατανόηση και ανεκτικότητα προς τους άλλους πολιτισμούς. Όχι όμως εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων και της ιστορικής μας αυτοσυνειδησίας. Ας διδάξουμε λοιπόν στα παιδιά μας την ελληνορθόδοξη παράδοση και την Ιστορία του Έθνους μας και ας αξιοποιήσουμε την ευρωπαϊκή βοήθεια για τον περιορισμό της λαθρομεταναστεύσεως.

[Σωτήριος]

Θα πρέπει εδώ να δούμε κατά την γνώμη μου όχι τον χρόνο διάρκειας που κρατά τούτο ή το άλλο. Αν δεν δούμε πρώτα πρώτα το κράτος υποδοχής, δηλαδή, έχει νόμους τέτοιους, που να βοηθούν στην ομαλή λειτουργία του, να πείθει τους κατοίκους, αλλά και τους μέτοικους πολίτες, ότι η εφαρμογή του νόμου είναι προς όλους και για όλους με την ίδια ισχύ, δηλαδή είναι εύνομο κράτος, τότε έχουμε την μια πλευρά της επιτυχίας ή άλλη πλευρά που είναι και η ποιο σοβαρή από πλευράς χρόνου επιβίωσης για το κράτος, είναι και ο καταμερισμός του πλούτου που είναι και η αιτία της εξάπλωσης της ανηθικότητας και το γέννημα των περιθωριακών μαζών; Των λούμπεν, όπως και λέγονται, αυτοί, που γίνονται αφορμή να μην υπάρχουν φύλακες ή να κοιμούνται,άτομα αλλοτριωμένα σμπαράλια, έρμαια στην όποια εξάρτηση, βορά, του κάθε τυχοδιώκτη και μέσα και από έξω, διότι και ο από έξω εχθρός ένας τυχοδιώκτης και τέτοιος είναι αυτός που επιβουλεύεται τον χώρο του άλλου, που και πρώτιστα είναι    τυχοδιώκτης διότι θέλει να τα βρει όλα έτοιμα.Που και αυτός λειτουργεί με ομάδες λούμπεν, σε άλλη βάση βέβαια, βλέπετε όλα χειραγωγούνται αλλά με καθοδήγηση και άλλα με αφιονισμένο λόγο που ανοίγει της καστρόπορτες της ψυχής, σκοτώστε το σύνθημα για την ....γαμώτο βολεύει, τη έχει να χάσει την πείνα που του επέβαλαν ή την οικογένεια που δεν τον άφησαν να φτιάξει, χώρια ότι όλα αυτά χωρούν σε διάφορες πλύσις του εγκέφαλου διότι ένα κομμάτι του λούμπεν έχει και τέτοιες ευκαιρίες για έναν που με λίγο ως πολύ λόγους λαοπλάνους  και με χορό από  από συνθήματα και να σου ο λεβέντης. Τώρα ο Ιστορισμός της Ιστορίας είναι και πολύπλοκος αλλά και αντικειμενικός, κομμάτι δύσκολο όμως, κλείνοντας, γιατί υπάρχουν και άλλες παράμετροι ευελπιστώ αυτό το θέμα μέσα και από άλλες τοποθετήσεις να φωτιστεί ακόμη περισσότερο, όχι ότι ο Κος Χολέβας είναι εκτός, όμως υπάρχουν και άλλα στοιχεία που πρέπει να μπουν ώστε να έχουμε πλήρη την εικόνα. Όμορφο θέμα και φοριέται και σήμερα στην εποχή μας, είναι επίκαιρο.

[Ιωάννα]

ο καταμερισμός του πλούτου που είναι και η αιτία της εξάπλωσης της ανηθικότητας και το γέννημα των περιθωριακών μαζών;

πιστεύετε, κύριε Σωτήρη, ὅτι ὁ ἄνισος καταμερισμὸς εἶναι ἡ αἰτία;

[Iaspis]

Πολυπολιτισμικὰ πρότυπα δημιουργεῖ ἡ παγκοσμιοποίηση, ποὺ θέτει διαφορετικοὺς πολιτισμοὺς κάτω ἀπὸ τὴν ἲδια ἐξουσία. Γι αὐτὸ νομίζω ὅτι κάθε αὐτοκρατορία ἦταν καὶ εἶναι πολυπολιτισμική. Δὲν βλέπω τὴν ὕπαρξη δύο διαφορετικῶν πρότυπων. Ἡ πολυπολιτισμικότητα εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς κατάλυσης τῶν πολιτισμῶν, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν κατακτητικὴ ἐξάπλωση μίας (ἑπάρατου) ἀρχῆς. Αὐτὴ ἡ κτητικὴ καὶ τυρανικὴ ἐξάπλωση, καταλύεται καὶ πάλι (μοιραῖα), ἀπὸ τὸν πολιτισμὸ, ὁ ὁποῖος ἀναγεννᾶται καὶ ἐμφανίζεται δυναμικὰ,  ταυτοχρόνως μὲ τὴν κατάλυση καὶ τὴν κατάπτωση τῆς κτητικῆς ἐξουσίας. Αὐτὸ δηλαδὴ ποὺ συνέβη ἱστορικὰ μὲ τὸ λεγόμενο Βυζάντιο.
Ἡ μετανάστευση εἶναι χαρακτηριστικὸ πολυπολιτισμικότητας διότι  ἡ κατακτητικὴ παγκοσμιοποιημένη ἐξουσία προβαίνει ἐκβιαστικὰ καὶ βίαια (τί ἂλλο) σὲ μετακινήσεις πληθυσμῶν, σύμφωνα πρὸς τὶς ἀλλότριες ἀνάγκες της. Τέλος στὴν Ἑλλάδα δὲν θαυμάζουμε οὒτε ὑοθετοῦμε τὴν πολυπολιτισμικότητα (πῶς θὰ μποροῦσε κάτι τέτοιο;), ἀλλὰ ἁπλῶς εἲμεθα κατακτημένος λαὸς, δεμένος στὸ ἅρμα τῆς παγκοσμιοποίησης, πολλὲς γεννιὲς τώρα, καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν λειτουργεῖ πλέον καμμία μορφὴ αὐτοδιάθεσης γιὰ τὴν ἑλληνικὴ κοινωνία. Συνεπὼς βιώνουμε τὰ παρακμιακὰ φαινόμενα τῆς πολυπολιτισμικότητας, ποὺ τὰ βιώνουν ἐντονώτερα οἱ λαοὶ μὲ ἰσχυρὴ πολιτιστικὴ παράδοση, σὰν ἑμᾶς.

Ὅταν αὐτὴ ἡ ἐξουσία φτάσει στὴν ἀπόλυτη παγκοσμιοποιημένη κυριαρχία της, καὶ ἀρχίσει μοιραῖα νὰ καταπέφτει (τρώγοντας τὶς ἲδιες τις τὶς σάρκες), πρέπει νὰ μὴν εἲμαστε ἀνέτοιμοι γιὰ νὰ μὴν πέσουμε μαζἰ της! Ἐὰν μένουμε κοντὰ στὴν ἀγάπη τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ στὴν Ἐκκλησία, ποὺ εἶναι ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὡς ἐκ τοὺτου ἡ πηγὴ κάθε ἀγαθοῦ, τότε θὰ εἲμαστε πάντοτε ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θὰ ἐκφράζουν τὸ παντοδύναμο θέλημα τοῦ Θεοῦ!

[Σωτήριος]

Καλή σας ημέρα, ναι πιστεύω ότι ο άνισος καταμερισμός, του πλούτου εννοώ, γεννά, δηλαδή ζωντανεύει,  τα  κακά μας στοιχεία τα κληρονομημένα συνέπεια της ανυπακοής μας προς τον Άγιον Θεό και την συνεργασία μας με τον αντικείμενο, όλα έχουν αιτία δεν δέχομαι το τάμπουλα ράζα. Η φτώχεια φυσικά δεν είναι κατά ανάγκη αμαρτία, όμως μέσα από αυτή, είναι ποιο εύκολη η πρόσβαση και επιταχύνεται η διάβρωση και προς την ανηθικότητα και η ηθική κατάπτωση. Εάν και εφόσον δεν υπάρχει σωστή κατήχηση, που ως ένα βαθμό και αφού έχει διέξοδο ασφαλή, που πείθει και λειτουργεί όχι μειωτικά αλλά δια παιδαγωγικά, με κίνητρο και απολογία. Όσον αφορά την παγκοσμιοποίηση, πάντα στις εξελιγμένες κοινωνίες υπήρχε, όχι φυσικά πηγαίνοντας στην καταγωγή, αλλά στην  οικογένεια, για αυτό βάζω και το νομικό πλαίσιο στην προηγούμενη μου παρέμβαση σαν καθοριστικό παράγοντα, βέβαια, όταν εφαρμόζεται χωρίς νεποτισμούς και εντοπιότητα και δεν είναι ουτοπία του στυλ  Όουεν, αλλά εφαρμογή του νόμου και μπορεί να γίνει όπως λέγει και ένας παλιός μου φίλος ο Λουνατσάρσκι εκεί στα περί παραγωγής, δυνάμεων και σχέσεων, δηλαδή ο φόβος φυλάει τα έρμα, φυσικά προϋπόθεση και πάλι στον περί δικαίου λόγο.