Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης της πανσόφου

[ρωμηός]

25 ΝΟΕ


Μνήμην επιτελούμεν τής Αγίας Μεγαλομάρτυρος τού Χριστού καί Πανσόφου Αικατερίνης.

Στα Ιωάννινα δε έχουμε και ναό αφιερωμένο στην Αγία Αικατερινή (μετόχι της Αγ. Αικατερίνας του Σινά).

Απολυτίκιο
 
Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν,
Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά,
την βοήθειαν ημών και αντίληψιν ότι
εφήμωσε λαμπρώς τους κομψούς
των ασεβών του Πνεύματος τη μαχαίρα,
και νυν ως μάρτυς στεφθείσα,
αιτείται πάσι το μέγα έλεος.



Κοντάκιο
Χορείαν σεπτήν ενθέως, φιλομάρτυρες, εγείρατε νυν
γεραίροντες την πάνσοφον Αικατερίναν, Αύτη γαρ
εν σταδίω τον Χριστόν εκήρυξε και τον όφιν επάτησε
ρητόρων την γνώσιν καταπτύσασα.



Μεγαλυνάριο
Έχει το σον πνεύμα ο ουρανός,
σώμα δε θείον τεθησαύρισται εν Σινά,
αίμα μαρτυρίου εν Αλεξανδρουπόλει,
σοφή Αικατερίνα σκέπε τους δούλους σου.


Η αγία Αικατερίνη καταγόταν από αλεξανδρινή οικογένεια ευγενών και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα. Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών είχε σπουδάσει ελληνική φιλολογία και φιλοσοφία, ενώ ταυτόχρονα ήταν άρτια καταρτισμένη και στα δόγματα της χριστιανικής πίστης. Όταν επί Μαξεντίου διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία κήρυττε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Έτσι συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αικατερίνης πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την χριστιανική πίστη. Μπροστά σε αυτή την έκβαση, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. Όμως η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Πέθανε στον τροχό, ύστερα από διαταγή του έπαρχου.

[mistral]

Αυτές τις ημέρες, παραμονή της Αγίας Αικατερίνης, είχα μεγάλον αγώνα του Σατανά, προερχόμενον από εσένα. Πάλη φανερά. Είπα: άραγε μήπως έγινες καλά; Είχε μανίαν. Ωρύετο. Εγώ εστάθην όλην την νύκταν εις προσευχήν δι\' εσένα και όλην την ημέραν. Μήπως γίνη ίλεως ο Θεός. Τέλος έφυγε. Ξανά δεν ήλθε. Λοιπόν γράψε μου τι κάμεις, πως απερνάς; Σε πειράζει ο Σατανάς; Έχε υπομονήν.              
                                                               Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής.                        

Υγ. Ολίγον άτοπον .. από μια άποψη.

[ρωμηός]

Υγ. Ολίγον άτοπον .. από μια άποψη.

Και στα ά-τοπα, τόπον έχεις ατόπως πως! Εύγε!!!

[arhaggelos]

Η Αγία να πρεσβεύει για όλους μας!!!!!!!!!

Σε πειράζει ο Σατανάς; Έχε υπομονήν.

Τι να μας πει ο Καραγκιόζης.....δε κοιτάει τα χάλια του...

[mistral]

Υγ. Ολίγον άτοπον .. από μια άποψη.

Και στα ά-τοπα, τόπον έχεις ατόπως πως! Εύγε!!!

Να.. εκεί που διάβαζα στο βιβλίο κάτι έγραφε για \"παραμονές Αγίας Αικατερίνης\"
Και εσυνέβη ταυτόχρονα να έχω ανοίξει και το πόστ που έγραψες για την Αγία Αικατερίνη
Και τα δύο αυτά κάπως μου .. ταίριαζαν. Αυτό είναι όλο..
Δηλ. να φανταστείς αν μου πείς που ακριβώς το γράφει δεν θυμάμαι..
Θα πρέπει να διαβάσω απ την αρχή 470 σελίδες για να βρώ που το γράφει :(

[mistral]

Η Αγία να πρεσβεύει για όλους μας!!!!!!!!!

Αμήν!
Έχω μεγάλο έρωτα με την Αγία Αικαερίνη! Λένε και την μάνα μου έτσι..

Σε πειράζει ο Σατανάς; Έχε υπομονήν.

Τι να μας πει ο Καραγκιόζης.....δε κοιτάει τα χάλια του...

Ε... αυτό ξαναπές το ευλογημένε!
Ήθελα να γράψω αυτήν ακριβώς την φράση - σε άλλο θέμα - αλλά με πρόλαβες
Νομίζει πως μπορεί να μας πειράξει! Νομίζει απλώς!
Ας πάει στα γουρουνάκια του που τον κάνουν κέφι!
Εμείς ουδεμίαν σχέσιν έχομεν και τζάμπα παιδεύεται!
Εξ άλλου ούτε τον προσκαλέσαμε ..και οι απρόσκλητοι έξω απ\' την πόρτα!

[arhaggelos]

Ας πάει στα γουρουνάκια του που τον κάνουν κέφι!

:lol: :lol: :lol: :lol:

είσαι Φ Ο Β Ε Ρ Ο Σ
:bow: :bow: :bow: :bow:

[ioannis40]

<<Ε... αυτό ξαναπές το ευλογημένε!
Ήθελα να γράψω αυτήν ακριβώς την φράση - σε άλλο θέμα - αλλά με πρόλαβες
Νομίζει πως μπορεί να μας πειράξει! Νομίζει απλώς!
Ας πάει στα γουρουνάκια του που τον κάνουν κέφι!
Εμείς ουδεμίαν σχέσιν έχομεν και τζάμπα παιδεύεται!
Εξ άλλου ούτε τον προσκαλέσαμε ..και οι απρόσκλητοι έξω απ\' την πόρτα!>>.    !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 

Αυτό το ύφος δεν είναι πειρασμός αλαζονίας; (όπως και η δική μου παρατήρηση;). να κλείσουμε καλά τις πόρτες μπαίνει απι τις χαραμάδες και μας:tease:
           ioannis40

[mistral]

Αγαπητέ ioannis30
Εγώ είμαι αλλαζών μέχρι αηδίας!
Υπερόπτης όσο δεν παίρνει άλλο!
Μνησίκακος, κακός, δόλιος!
Υπερήφανος και εγωϊστής και δύστροπος!
Και είρων όσο δεν φαντάζεσαι!

Μόνον που αυτές οι ύψιστες αρετές μου κατευθύνονται προς τον διάβολο!
Γιατί τότε βεβαίως είναι αρετές και γι αυτό ο Πανάγαθος μας τις έδωσε!
Και απλώς μετατρέπονται σε πάθη όταν αλλάξουν κατεύθυνση και απ την φυσική τους
κατεύθυνση ενάντια  στον μισάνθρωπο κατευθύνονται ενάντια προς τον συνάνθρωπο.
Νομίζω πως στο πόστ μου που σχολίασες έχουν την σωστή κατεύθυνση!
Ως εκ τούτου αρετές λογίζονται και ουχί πάθη.
Και ναι αυτοδικαιώνομαι!
Δεν πρόκειται να συγκατατεθώ σε κάτι υπέρ του μισανθρώπου και μάλιστα εκουσίως.

[Iaspis]

Τού Αγίου Μαξίμου

Μερικοί λέγουν, ότι δέν θά υπήρχε  τό κακόν είς τούς ανθρώπους, άν κάποια άλλη δύναμις δέν μάς έσυρε πρός αυτό. αυτή δέ η δύναμις δέν είναι τίποτε άλλο από τήν αμέλειαν διά τάς φυσικάς ενεργείας τού νού. Δί` αυτό όσοι φροντίζουν δι\' αυτάς, διαρκώς εκτελούν τάς καλάς πράξεις, ουδέποτε δέ τάς κακάς. Αν λοιπόν καί σύ θέλης, διώξε μακράν από σέ τήν αμέλειαν, καί μαζί θά διώξεις τήν κακίαν, η οποία είναι η εσφαλμένη κρίσις τών νοημάτων, συνοδευομένη από κακήν χρήσιν τών πραγμάτων.
Η φυσική τάξις τού λογικού μέρους τής ψυχής μας συνίσταται είς τήν υποταγήν μας είς τόν θείον λόγον, καί είς τήν εξουσίαν επί τού αλόγου μέρους τού εαυτού μας (δηλαδή τών παθών). Αυτή λοιπόν η τάξις άς διατηρηθή είς όλας τάς περιπτώσεις, καί τότε ούτε τό κακόν θά υπάρχει είς τούς ανθρώπους, αλλά καί η δύναμις πού μάς σύρει πρός αυτό δέν θά εμφανισθή ποτέ.

Ο Αβραάμ, ο υποτακτικός τού Αββά Αγάθωνος, ηρώτησε τόν Αββάν Ποιμένα:
-Τί νά κάνω, πού οι δαίμονες μέ πολεμούν σφοδρώς ;
-Σέ πολεμούν οι δαίμονες; απήντησε ο Γέρων. Δέν πολεμούν μαζί μας εφ όσον κάνομε τά θελήματά μας.Διότι τά θελήματά μας έγιναν δαίμονες καί αυτά είναι πού μάς στενοχωρούν, διά νά τά ικανοποιήσωμεν. Εάν θέλης νά μάθης μέ ποιούς επολέμησαν οι δαίμονες, μάθε ότι επολέμησαν μέ τόν Μωüσήν καί τούς ομοίους τού.

Ένας αδελφός ηρώτησε τόν Αββάν Παμβώ:
-Διατί μέ εμποδίζουν οι δαίμονες νά κάμω τό αγαθόν πρός τόν πλησίον μου;
-Νά μή λέγης έτσι, απάντησε ο Γέρων, διαφορετικά κάμνεις ψεύστην τόν Θεόν. Προτιμότερον νά λέγης: Καθόλου δέν θέλω νά κάμω καλόν είς τόν άλλον.Διότι ο Θεός προγνωρίζων τήν πονηρίαν μας είπε είς τήν Αγίαν Γραφήν. «Σάς έδωσα τήν δύναμιν νά πατήτε επάνω σέ όφεις καί σκορπιούς, καί επάνω είς όλην τήν δύναμιν τού εχθρού» (Λουκ. ι\', 19)

Ένας αδελφός ηρώτησε τόν Αββάν Σισώην:
-Τί νά κάμω εναντίον τών παθών μου καί τών δαιμόνων;
-Καθένας μας ενοχλείται από τάς επιθυμίας του (Ιακωβ. α\', 14), απήντησεν ο Γέρων.

Πηγή:ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ Α\', ΥΠΟΘΕΣΙΣ Λ\':  Περί τού ότι δέν πρέπει είς όλα όσα αμαρτάνομεν, νά θεωρώμεν ώς αίτίους τούς δαίμονας, αλλά τούς εαυτούς μας. Διότι εκείνους, οί οποίοι προσέχουν, ούτε οί δαίμονες ημπορούν νά βλάψουν, επειδή είναι μεγάλη η παρά Θεού βοήθεια. Αναλόγως δέ πρός τήν δύναμιν τών ανθρώπων, ό Θεός επιτρέπει καί τούς πολέμους.