Δόντια πυκνά..

[mistral]

Και το αγαπημένο μου τραγούδι απ την πατρίδα..
Μου θυμίζει γάμους και πανηγύρια της παιδικής μου ηλικίας

Τραγούδι σε ρυθμό τρίσημο (πωγωνίσιο)...

Και οι στίχοι...


Το ποιητικό κείμενο:

Μια Κυριακή και μια καλή ν\' ημέρα,
ήρθε μια περιστέρα, μια γαϊτανοφρυδάτη,
μια μοσχομυρωδάτη,
ήρθε μου μίλησε, γλυκά με φίλησε.
Δόντια πυκνά και μαργαριταρένια,
στόμα χελιδονιού, φωνή σαν τ\' αηδονιού,
όταν αρχίζει να κλαίει,
όλο το Μάη λαλεί, κι όλη την άνοιξη.
Τ\' έχεις μωρέ ζαλιάρικο,
τι βάζεις με το νου σου, τι θα πω τους δικούς σου,
μαλαματένια πόρτα μ\' ασημοπέρονα,
η σκύλα η πεθερά σου, θέλει μαχαίρωμα,
ως το ξημέρωμα.
Σηκώνομαι μια αυγίτσα, μιαν αυγούλα το πρωί,
και το κατηφόρι πήρα για να δω για να χαρώ.
Βρίσκω μια πορτοπούλα, αυτή \'ταν ανοιχτή,
εκεί μέσα κατοικούσε μαυρομάτα και ξανθή.
Μπερδεύτηκα ο καημένος σαν τον ψύλλο στο μαλλί,
ποιά να πάρω ποιά ν\' αφήσω, μαυρομάτα για ξανθή.
Να πάρω τ\' μαυρομάτα, που \'ναι άσπρη και παχιά,
να την έχω το χειμώνα με τα χιόνια τα πολλά.
Να πάρω την ξανθούλα, που ΄ναι άσπρη και λιανή,
να την έχω καλοκαίρι με τη ζέστη την πολλή.

Και πώς αυτό τραγουδιέται:

Μια Κυριακή και μια καλή ν\' ημέρα,
μια Κυριακή και μια καλή ν\' ημέρα,
ήρθε μια περιστέρα, μια γαϊτανοφρυδάτη,
μια μοσχομυρωδάτη,
ήρθε μου μίλησε, γλυκά με φίλησε,
γλυκά με φίλησε.

Δόντια πυκνά και μαργαριταρένια,
δόντια πυκνά και μαργαριταρένια,
στόμα χελιδονιού, φωνή σαν τ\' αηδονιού,
όταν αρχίζει να κλαίει, όλο το Μάη λαλεί,
κι όλη την άνοιξη.

Τ\' έχεις μωρέ, μωρέ ζαλιάρικο,
τ\' έχεις μωρέ, μωρέ ζαλιάρικο,
τι βάζεις με το νου σου, τι θα πω τους δικούς σου,
μαλαματένια πόρτα μ\' ασημοπέρονα,
η σκύλα η πεθερά σου, θέλει μαχαίρωμα,
ως το ξημέρωμα.

Σηκώνομαι μια αυγίτσα, μιαν αυγούλα το πρωί,
και το κατηφόρι πήρα, για να δω για να χαρώ,
και το κατηφόρι πήρα, για να δω για να χαρώ.

Βρίσκω μια πορτοπούλα, αυτή \'ταν ανοιχτή,
εκεί μέσα κατοικούσε, μαυρομάτα και ξανθή,
εκεί μέσα κατοικούσε, μαυρομάτα και ξανθή.

Μπερδεύτηκα ο καημένος, σαν τον ψύλλο στο μαλλί,
ποιά να πάρω ποιά ν\' αφήσω, μαυρομάτα για ξανθή,
ποιά να πάρω ποιά ν\' αφήσω, μαυρομάτα για ξανθή.

Να πάρω τ\' μαυρομάτα, που \'ναι άσπρη και παχιά,
να την έχω το χειμώνα, με τα χιόνια τα πολλά,
να την έχω το χειμώνα, με τα χιόνια τα πολλά.

Να πάρω την ξανθούλα, που ΄ναι άσπρη και λιανή,
να την έχω καλοκαίρι με τη ζέστη την πολλή,
να την έχω καλοκαίρι με τη ζέστη την πολλή.

[mistral]

.. και σε μια ακόμα εκτέλεση πιο .. ηπειρώτικη

[mistral]

.. και με χορό....

[Iaspis]

Ωραίο τραγούδι. Κι αυτός ο χορός πολύ ιδιαίτερος, σέ τριάρι μέτρο! Πολύ καλή αυτή η τελευταία εκτέλεση!

Ευχαριστούμε γιά τήν ωραία χαρούμενη ατμόσφαιρα!
Εγώ πάντως ηρέμησα από κάποιες καθημερινές σκοτούρες πού μέ απασχολούν.