Τὸ παιχνίδι τοῦ χρὸνου.

[Iaspis]

[font size=4]Τὸ παιχνίδι τοῦ χρὸνου[/fonts]

Γυρνάει ὁ χρόνος μικρὸς καβαλάρης
σὲ ξύλινο ἄλογο χαρᾶς παιδικῆς
μιὰ μένει, μιὰ θέλει ἀγκαλιὰ νὰ τὸν πάρης
μαζὶ του νὰ γίνεις τοῦ χοροῦ θεατὴς.


Μιὰ βάρκα ὁ χρόνος καὶ ἐσὺ ὁ βαρκάρης
λιμάνι στολίδι τῆς θάλασσας πιάνεις
μιὰ μένεις στὸν ντόκο δεμένος γιὰ πάντα
καὶ μιὰ ναυαγὸς στὴν ἀπέραντη στράτα.


Σὰν ἅμμος κλεψύδρας, σὰν κῦμα π᾽ ἀφρίζει
φωτιὰ στὸν βοριὰ σὰν ἠφαίστειο ἀναβλύζει
τὸ παιχνίδι τοῦ χρόνου παιδικὸ παραμύθι
τοῦ θάνατου ἡ μνήμη, τῆς ζωῆς μας ἡ λήθη

τοῦ θάνατου ἡ μνήμη, τῆς ζωῆς μας ἡ λήθη!

[quality]

Εύστοχο!! Μ\'άρεσε πολύ!