Διακοπές

[Iaspis]

Εκ μεταφοράς από:http://sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?pid=15218#p15218

.. θά αναγκασθώ νά κάνω παύση ΣυνΕυωχίας γιά 3 εβδομάδες περίπου, γιατί θά πρέπει νά υποστώ τήν δοκιμασία τών καλοκαιρινών διακοπών.

δεν θα συμφωνήσω με την άποψή για τις καλοκαιρινές διακοπές....    
Είναι τουλάχιστον προκλητικό για τους υπολοίπους. Ακούς εκεί!!

Καταλαβαίνω ότι ο Αλέξανδρος (planaria) διαφωνεί μέ τήν άποψη μου ότι οι λεγόμενες καλοκαιρινές (ή μή) διακοπές αποτελούν δοκιμασία.
Κατ\' αρχάς έχει δίκαιο! Η άποψη μου είναι διάφωνη από μόνη της. «Ακούς εκεί» οι καλοκαιρινές διακοπές πού περιμένει ο κάθε εργαζόμενος πώς καί πώς γιά νά ξεκουραστεί καί νά «γεμίσει τίς μπαταρίες του» (όπως συχνά λέγεται) γιά τόν επόμενο  χειμώνα, νά αποτελούν δοκιμασία ....

Τό ερώτημα πού μέ απασχολούσε πάντα είναι γιατί λέγονται διακοπές; Διακόπτουν κάτι; Διακόπτουν τά πάντα; Τί τέλος πάντων διακόπτουν;
Τό επόμενο ερώτημα είναι : Άν διακόπτουν κάτι, τότε κάτι άλλο αρχίζει παίρνοντας τήν θέση εκείνου πού διακόπηκε. Ποιό είναι αυτό;
Ένα τρίτο ερώτημα είναι: Γιά νά είναι οι  λεγόμενες διακοπές τόσο επιθυμητές από τούς περισσότερους ανθρώπους, καί γιά νά τίς περιμένουμε πώς καί πώς σημαίνει ότι είτε αυτό πού κάνουμε στήν ζωή μας μάς κουράζει, είτε αυτό πού βρίσκουμε στίς διακοπές μάς ξεκουράζει. Είναι έτσι;
Ίσως νά υπάρχουν καί άλλα ερωτήματα, καί όποιος θέλει άς τά θέσει. Τό βασικό ερώτημα νομίζω είναι νά πεί κάποιος, άν θέλει, τί είναι οι διακοπές γιά εκείνον, γιατί πολλές φορές νομίζω οι άνθρωποι  βιώνουν, αισθάνονται καί εννοούν, διαφορετικά πράγματα κάτω από τήν ίδια λέξη!

Διακοπές τό λοιπόν αγαπητοί ! Όχι τόσο πού πήγατε ή πού θά πάτε (φυσικά κι αυτό άν θέλει κάποιος ας τό πεί) αλλά τί είναι διακοπές ;

[Θεοδώρα]

[font size=2]Διακόπτω όσο το δυνατόν ανθρωπίνως κάθετι που έχει σχέση με κοινωνικές -και όχι μόνο- υποχρεώσεις και μένω μόνος με τον Θεό και εμένα.
Διάβασμα, ακολουθίες Ιερές, διάβασμα, θαυμασμός και απόλαυση των δημιουργημάτων Του.
Μιά πνευματική αναγέννηση, μιά μικρή ανάσταση, ένα ξανάνιωμα πνευματικό και σωματικό.
Μεγάλη ευλογία οι διακοπές, για όσους επιθυμούν πραγματικά να διακόψουν κάτι καθημερινό και ρουτινιάρικο ίσως και ψυχοφθόρο, και να ενωθούν με ότι πολύ λαχταρούν.
Καλές και ευλογημένες διακοπές να έχετε όλοι.[/fonts] :cool:

[Iaspis]

Αμεσότατη τοποθέτηση Θεοδώρα, πού απαντά σέ όλα όσα αναρωτήθηκα στήν αρχή, καί μου δείχνει ότι υπάρχουν αδελφοί πού όχι μόνον δέν αισθάνονται καί βιώνουν τίς διακοπές τους σάν  δοκιμασία  (όπως εγώ), αλλά αντιθέτως τίς αισθάνονται καί τίς βιώνουν σάν ευλογία πού διακόπτει μία καθημερινή «ψυχοφθόρα» πραγματικότητα, καί τούς αναγεννά πνευματικά μέσω τής προσέγγισής τους μέ τόν λόγο καί τόν θαυμαστό κόσμο τού Δημιουργού!

Αποτελεί κοινή ομολογία ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής είναι καταπιεστικός καί ασφυκτικός γιά τόν άνθρωπο, από πολλές απόψεις!

Η σύγχρονη πόλη, γεμάτη τσιμέντο καί άλλα οικοδομικά (καί μή) υλικά, αποτελεί ένα περιβάλλον ξένο πρός τήν φύση τού ανθρώπου, ο οποίος επλάσθη, όχι μόνο γιά νά ζεί σάν μέλος μέσα στήν παρθένα φύση, αλλά ώς σημείο αναφοράς της, ως Βασιλεύς τού φυσικού περιβάλλοντος! Είναι φανερό πώς η τσιμεντούπολη σάν περιβάλλοντας χώρος τού ανθρώπου, αποτελεί τήν παρακμή τού φυσικού του βασιλείου. Καί τόν πνίγει, τόν θλίβει, τού δημιουργεί ένα χρόνιο άγχος, σάν αυτό πού παρατηρεί κάποιος στά άγρια ζώα τών ζωολογικών κήπων, πού φυλακίζονται περιορισμένα σέ ένα κλουβί, μέσα σέ λίγα μέτρα γής!

Μά κι ακόμη περισσότερο από τήν αλλοίωση τού περιβάλλοντα χώρου, η εφάμαρτος καί εμπαθής κοινωνική ζωή τού ανθρώπου, βασισμένη στό συμφέρον καί τήν βία πού απορρέει από τήν παραγωγική διαδικασία, καί τόν ατομισμό, πού παράδοξα γεννιέται από τίς κοινωνικές σχέσεις, ακόμη καί από τούς σύγχρονους  θεσμούς, τόν κάνει νά αποζητά λίγη ησυχία, διακόπτοντας αυτόν τόν αφύσικο καί φθοροποιό ρυθμό καί τρόπο ζωής.... έστω καί γιά λίγο (; ).

Είναι έτσι αδελφοί; Αυτό είναι οι διακοπές; Ερωτώ συγκεκριμένα άν λειτουργούν μέ αυτόν τόν τρόπο σέ εσάς...

[Θεοδώρα]

Μά κι ακόμη περισσότερο από τήν αλλοίωση τού περιβάλλοντα χώρου, η εφάμαρτος καί εμπαθής κοινωνική ζωή τού ανθρώπου, βασισμένη στό συμφέρον καί τήν βία πού απορρέει από τήν παραγωγική διαδικασία, καί τόν ατομισμό, πού παράδοξα γεννιέται από τίς κοινωνικές σχέσεις, ακόμη καί από τούς σύγχρονους  θεσμούς, τόν κάνει νά αποζητά λίγη ησυχία, διακόπτοντας αυτόν τόν αφύσικο καί φθοροποιό ρυθμό καί τρόπο ζωής.... έστω καί γιά λίγο (; ).

[font size=2]
Ο περιβάλλοντας ο χώρος δεν είναι και τόσο δραματικός! Σίγουρα υπάρχουν κοντά μας μικρές οάσεις για να δροσιζόμαστε ψυχικά, ακόμα και ένα λουλουδάκι στο βάζο του γραφείου στο οποίο εργαζόμαστε μας ενώνει με τον Δημιουργό μας και μας κάνει να αισθανόμαστε ευτυχισμένοι............... (και την ευτυχία αυτή να την διαχέουμε στους γύρω μας)
Όσο για τις κοινωνικές μας σχέσεις που αφορούν τα άλλα τα αδέλφια μας, μέσα από τα οποία φανερώνεται ο Ίδιος ο Χριστός, δεν είναι και τόσο \"φθοροποιές\" και \"αφύσικες\".
Το μόνο αφύσικο και φθοροποιό είναι να πράττουμε την αμαρτία.

Κάθε εποχή έχει τους δικούς της \"κανόνες\" τους κοινωνικούς. Από την στιγμή που δεν λάβαμε κλήση για μοναχικό βίο, και βρεθήκαμε εδώ σε αυτόν τον χρόνο, καλούμαστε να \"χορέψουμε\" τον χορό της εποχής μας, να ζήσουμε, να ευφρανθούμε, να δημιουργήσουμε, να φωτίσουμε και να φωτιστούμε, να προχωρήσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ με την ελπίδα της Ανάστασης στην καρδιά μας και την ελάχιστη έστω συναίσθηση πως είμαστε ξεχωριστά ο καθένας μας ο πιό αμαρτωλός και ανάξιος από τα αδέλφια μας.
Άρα δεν εννοώ τις διακοπές, σαν διακοπή και αποφυγή των αδελφών ή του γύρω περιβάλλοντος,  αλλά σαν μία υπέροχη ευκαιρία (από άποψη χρόνου, και μείωση των υποχρεώσεων) για ψυχική ηρεμία και πνευματική ανάταση.
Δεν είναι ο τόπος που μας εμποδίζει να έρθουμε πιό κοντά στο Θεό............
Δεν είναι το τσιμέντο, ή οι κοινωνικές μας σχέσεις και υποχρεώσεις.....
είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης σε Εκείνον που μας τοποθέτησε στο \"εδώ και τώρα\".

Ας αναλογιστούμε τους χώρους των νοσοκομείων που αρκετοί αδελφοί μας περνάνε αρκετό χρόνο μέσα σε αυτά............
Ας αναλογιστούμε όσους δεν γεννήθηκαν σε μία χώρα εύφορη, με όλα τα καλά του Θεού, και περπατάνε χλμ καθημερινά για να ξεδιψάσουν την οικογένεια τους.
Ας αναλογιστούμε ανέργους ή μη αρκετά εύπορους αδελφούς που παρακαλάνε να δουλέψουνε για να την πληρωθούνε την άδειά τους.....................(εκεί να δεις διακοπές)
και ας πλημμυρίσουμε με ΧΑΡΑ, ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ και ΑΓΑΠΗ για όσα μας δίνει και για όσα δεν μας δίνει.[/fonts]

[Iaspis]

Νομίζω αδελφοί πώς ο άνθρωπος δέν έχει νά διακόψη τίποτε! Τουλάχιστον αυτό βιώνω καί αισθάνομαι. Γι αυτό καί οι λεγόμενες διακοπές ήταν καί είναι πάντα μία δοκιμασία γιά μένα..
Γίνονταν καί γίνονται σχεδόν αναγκαστικά, εξαιτίας τού ότι στήν ζωή πού ζούμε δέν είμαστε μόνοι μας (ακόμα τουλάχιστον)... Δέν λέω βέβαια πώς η δοκιμασία απέβαινε πάντα καθ\' όλα σέ κακό, όμως χρειαζόταν καί χρειάζεται εξαιρετική προσπάθεια ώστε αυτές οι λεγόμενες διακοπές νά τελειώσουν μέ τίς λιγώτερες δυνατές απώλειες !

Γιά νά γίνω πιό ακριβής, δέν θέλω παρά νά παραθέσω τό τί σημαίνει γιά μένα διακοπές, γι αυτό καί από τήν αρχή ερωτώ προσωπικά, τί σημαίνει γιά εσάς διακοπές. Άν βέβαια αναλογισθώ τήν δυστυχία καί τά προβλήματα τού κόσμου,...πράγματι δέν πρέπει νά γράψω άλλη λέξη, εκτός από ένα «δόξα τώ Θεώ» πού μού έχει οικονομήσει όσα κατέχω!

Άν δέν προκαλώ όμως τήν ευαισθησία σας  μπορούμε νά τό συζητήσουμε απλώς, καί βέβαια αναλογιζόμενοι όλους  εκείνους πού  στερούνται τίς λεγόμενες διακοπές είτε τίς δουλεύουν είτε...τίς έχουν μόνιμα λόγω ανεργίας,  καί ότι άλλο...

Παρότι τό περιβάλλον τού ανθρώπου καί οι κοινωνικές σχέσεις είναι ασφυκτικά ανυπόφορες, πράγματι δέν  αποτελούν λόγο, κατ\' εμέ, γιά νά διακόψει κάποιος από οποιαδήποτε άποψη τόν τρόπο τόπο καί ρυθμό μέ τόν οποίο διάγει, γιά δύο λόγους. Πρώτον, γιατί  ο οποιοσδήποτε άλλος τόπος, τρόπος καί ρυθμός σέ αυτόν τόν αιώνα είναι ασφυκτικά ανυπόφορος, όσο καί αυτός τής ρουτίνας μας, πού μάς δημιουργεί πλεόνασμα περιττού  είτε έλλειψη αναγκαίου....καί
Δεύτερον καί κυριώτερο, γιατί η πληρότητα πού ακολουθεί τήν Χάρη τού Κυρίου στήν ανθρώπινη ψυχή μετατρέπει πράγματι οποιοδήποτε περιβάλλον σέ παράδεισο, καί οποιαδήποτε σχέση σέ αδελφική ένωση εν Κυρίω.
Στήν πρώτη περίπτωση οι λεγόμενες διακοπές δέν ωφελούν τίποτα. Καί στήν δεύτερη, φυσικά δέν είναι αναγκαίες.
Η δοκιμασία τών διακοπών αδελφοί πού προανέφερα, αφορά επακριβώς τήν πνευματική  αστάθεια τού ανθρώπου νά παραμείνη αφωσιωμένος  στό αγαθό. Αυτό ακριβώς δοκιμάζεται καί όχι μόνον στίς διακοπές αλλά μονίμως. Διότι ο άνθρωπος τήν στιγμή  τής χάριτος δέν θέλει νά διακόψη τίποτε, όπου κι άν είναι καί όπως κι άν διάγει. Ο δέ ταλαίπωρος  στερήθηκε τής χάριτος, ακριβώς γιατί  διέκοψε τήν κοινωνία μαζί Της, καί βρέθηκε στόν κρανίου τόπο τών παθών πού είναι δοκιμασία γιά όλους τούς ανθρώπους!

Εγώ νομίζω καί αισθάνομαι αδελφοί πώς ό άνθρωπος είναι σέ διακοπές λόγω τής πτώσης! Διακοπή από τήν αδιάλειπτο Χάρη καί τήν κοινωνία μέ τόν Κύριο πού υπήρχε στόν Παράδεισο. Γι αυτό καί ο αγώνας εν Κυρίω, καί κάθε πράξη είτε εφαρμογή εν πνεύματι καί αληθεία είναι αδιάλειπτος!

Προσεύχομαι γιά τήν λιγώτερη δυνατή απώλεια, καί γιά νά είμαι ειλικρινής, παρότι τό «πρόγραμμα» τών διακοπών μου μού φαίνεται βουνό,...έχω μιά κάποια μικρή ελπίδα πώς φέτος μέ τήν βοήθεια καί τό έλεος τού Κυρίου μου, ίσως νά μήν διακοπώ στήν μέση!

[staboz]

Με όλη την πολυλογία σου δεν μπορείς να κατανοήσεις τόσο απλά πράγματα...
Οι Απόστολοι, φίλτατε, είχαν την πληρότητα της Χάριτος, αφού ήταν κοντά στον χαριτοδότη Κύριο.
Και όμως χρειαζόντουσαν διακοπές!
Σκάνδαλο, έ;
Κατά τη γνώμη σου...: \"λόγω πτώσεως\"!
Μπράβο σου!
Για διάβασε λίγο προσεκτικά:
«Καὶ συνάγονται οἱ ἀπόστολοι πρὸς τὸν  Ἰησοῦν, καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ πάντα, καὶ ὅσα ἐποίησαν καὶ ὅσα ἐδίδαξαν. καὶ εἶπεν αὐτοῖς· δεῦτε ὑμεῖς αὐτοὶ κατ᾿ ἰδίαν εἰς ἔρημον τόπον, καὶ ἀναπαύεσθε ὀλίγον...» (Μαρκ. στ΄ 30-31).

[staboz]

Ακόμα και η γη χρειάζεται διακοπές, φίλτατε...

αγρανάπαυση
«Από αρκετά νωρίς παρατηρήθηκε ότι η εντατική καλλιέργεια της γης περιόριζε την απόδοση στις καλλιέργειες. Γι αυτό τον λόγο σε πολλά μέρη τα χωράφια καλλιεργούνταν χρονιά παρά χρονιά, δίνοντας στη γη την δυνατότητα να αναπληρώσει τα χαμένα συστατικά της».

Και η Παλαιά Διαθήκη καθιέρωνε αγρανάπαυση ενός έτους μετά από καλλιέργεια 6 ετών...

[Ξένια]

Κι εσείς που τα γράφετε αυτά τρέχετε όλο το χρόνο χωρίς διακοπές και ας ξέρετε ότι είναι τόσο απαραίτητες...

[Iaspis]

Οι Απόστολοι, φίλτατε, είχαν την πληρότητα της Χάριτος, αφού ήταν κοντά στον χαριτοδότη Κύριο.
Και όμως χρειαζόντουσαν διακοπές!
Σκάνδαλο, έ;
Κατά τη γνώμη σου...: \"λόγω πτώσεως\"!

Όχι!

Για διάβασε λίγο προσεκτικά:
«Καὶ συνάγονται οἱ ἀπόστολοι πρὸς τὸν  Ἰησοῦν, καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ πάντα, καὶ ὅσα ἐποίησαν καὶ ὅσα ἐδίδαξαν. καὶ εἶπεν αὐτοῖς· δεῦτε ὑμεῖς αὐτοὶ κατ᾿ ἰδίαν εἰς ἔρημον τόπον, καὶ ἀναπαύεσθε ὀλίγον...» (Μαρκ. στ΄ 30-31).

Κύριε Σταύρο τό χωρίο πού παραθέσατε μού έφερε στό νού τό επόμενο πού παραθέτω. Ίσως νά μήν συσχετίζονται άμεσα· όμως μού φαίνεται πώς συσχετίζονται...Έφαγα τόν κόσμο καί τελικά τό βρήκα. Έχετε έναν τρόπο νά μέ στέλνετε συχνά στήν Αγία Γραφή!

«μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος πενθεῖν ἐφ᾿ ὅσον χρόνον μετ᾿ αὐτῶν ἐστιν ὁ νυμφίος; ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ τότε νηστεύσουσιν.» (Ματθ. 9, 15)

Κι εσείς που τα γράφετε αυτά τρέχετε όλο το χρόνο χωρίς διακοπές και ας ξέρετε ότι είναι τόσο απαραίτητες...

Θά διακινδυνεύσω νά πώ Ξένια, πώς  ο κ. Σταύρος δέν θά ακούσει,.... ακόμη κι άν τού τό πούμε όλοι μαζί....!

Με όλη την πολυλογία σου δεν μπορείς να κατανοήσεις τόσο απλά πράγματα...

Τά κατανοώ, μά....παρασύρομαι! Θά διορθωθώ χρειάζεται χρόνος καί κόπος... Προσεύχομαι, παρακαλώ καί πιστεύω!

[staboz]

Τα άκρα είναι συνήθως των δαιμόνων.
Η Θεοδώρα περιέγραψε στην πρώτη της παράθεση τις αληθινές διακοπές των υιών του νυμφώνος.
Γιατί τόση σύγχυση;

[ρωμηός]

Αν ήταν έτσι οι αληθινές διακοπές, τότε σύνολη η ζωή μας θα έπρεπε να ήταν \"παρατεταμένες διακοπές\".

[Iaspis]

Αν ήταν έτσι οι αληθινές διακοπές, τότε σύνολη η ζωή μας θα έπρεπε να ήταν \"παρατεταμένες διακοπές\".

Όπως οι άνθρωποι ζούν διαφορετικά, έτσι διακόπτουν καί τήν ροή τής καθημερινότητας (άν τήν διακόποτουν)  μέ διαφορετικό τρόπο, ο οποίος είναι ενδεικτικός τού τρόπου τής ζωής τους.
Τό ότι ο άνθρωπος -καθώς καί η γή, όπως είπε ο κ. Σταύρος-  χρειάζονται ανάπαυση είναι κατανοητό. Όμως τό θέμα είναι (καί παραμένει), πώς αναπαύεται ο άνθρωπος αφ\' ενός, καί εάν η διακοπή τής ροής τής καθημερινότητας (οι λεγόμενες διακοπές δηλαδή) είναι η οδός τής ανάπαυσης αφ\' ετέρου.

Καί αναρωτιέμαι αδελφοί, εάν κάποιος κάνει διακοπές σάν αυτές πού ανέφερε στήν αρχή η Θεοδώρα, πώς δύναται αυτός ο άνθρωπος νά διακόψη τίς διακοπές του; Αναγκαστικά,  βιάζοντας τόν εαυτό του ώστε νά γυρίσει στήν «ρουτινιάρικη ίσως και ψυχοφθόρα» καθημερινότητά του; Ή μήπως τό ότι «δεν λάβαμε κλήση για μοναχικό βίο, και βρεθήκαμε εδώ σε αυτόν τον χρόνο» (όπως έγραψε η Θεοδώρα) σημαίνει ότι η ανάπαυση μας συσχετίζεται μέ τίς ευλογημένες διακοπές πού περιέγραψε καί πού πράγματι είναι νά θαυμάζει κάποιος;

Από τήν άλλη μεριά, οι άνθρωποι πού μονάζουν «οι υιοί του νυμφώνος», δέν φαίνεται ότι διατίθενται νά διακόψουν τήν ροή τής ζωής τους, καί η ανάπαυσή τους προκύπτει από αυτήν τήν ζωή, χωρίς νά διακόπτεται τίποτα!

Μένει νά δούμε, εάν υπάρχουν «υιοί του νυμφώνος», καί εκτός μοναστικής ζωής. Καί νομίζω ναί πώς υπάρχουν, καί είναι όλοι οι άνθρωποι μέλη τής εκκλησίας τού Κυρίου, πού ακολουθούν τίς εντολές καί τόν δρόμο τής σωτηρίας τής ψυχής τους, κάτι πού αναπάυει τό χωράφι...

Έτσι νομίζω πώς οι λεγόμενες διακοπές δέν είναι άμεσα συνδεδεμένες μέ τήν ανάπαυση τής γής μας, κάτι πού εξάλου αποφασίζεται από τόν γεωργό, δηλαδή τόν νού καί τήν ψυχή μας, «ὅταν ἀπαρθῇ  ὁ νυμφίος». Γι αυτό καί οι προχωρημένοι αδελφοί στόν νυμφώνα, μάλλον δέν κάνουν διακοπές... Τουλάχιστον αυτό μού φαίνεται (Ξένια).

Άρα λοιπόν διακοπές, νομίζω, κάνουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι, γιά πολλούς καί διάφορους λόγους... Γι αυτό τό έθεσα από τήν αρχή προσωπικά σάν ερώτηση σέ όποιον θέλει νά συζητήσουμε, απαντώντας πρώτα ξεκάθαρα εγώ ο ίδιος γιά μένα.
 Δοκιμασία από συναισθηματική υποχρέωση γιά μένα οι διακοπές, καί αγώνας γιά τίς λιγώτερες δυνατές πνευματικές (πολλές φορές  καί σωματικές) απώλειες...
Τήν συζήτηση βέβαια τήν ανοίγω γιατί τό θέμα (λόγω καλοκαιριού) είναι  επίκαιρο, αλλά κυρίως γιατί ψάχνω μέσω τής αδελφικής συνομιλίας νά πλήξω (άν γίνεται) τήν ηδυπάθειά μου πού μέ βάζει σέ δοκιμασίες!

Συγχωρέστε μου λοιπόν τήν πολυλογία, καί πείτε, άν θέλετε, τί είναι οι διακοπές, καί πώς λειτουργούν σέ εσάς προσωπικά αδελφοί;
Σάς δοκιμάζουν, σάς ευχαριστούν, σάς ανανεώνουν, σάς κουράζουν, σάς ξεκουράζουν....τί είναι οι διακοπές;


ΥΓ: Ρωμηέ συμφωνώ μαζί σου!

 

Γιατί τόση σύγχυση;

Αυτό είναι πρός σπουδή! Δέν είναι εύκολο νά απαντηθεί περιφραστικά! Έχει προφανώς πολλές πτυχές, καί χρειάζεται κυρίως τήν βοήθεια τού Κυρίου γιά νά ξεκαθαριστεί κάποτε (άν μπορεί νά ξεκαθαριστεί)!
Ένας λόγος (ο κυριώτερος) πού θέτω ζητήματα στό φόρουμ είναι αυτός. Αλλιώς τί;... όρεξη έχω νά κάνω διακοπές σέ φόρουμ;