Nothing else matters - Apocalyptica

[Ιωάννα]

[font size=3]Nothing else matters - Apocalyptica[/fonts]

[Ξένια]

Απίθανη μουσική!!!! Το έχω και γω!!!! Γιατί τις ωραιότερες μουσικές τις έχουν τα χειρότερα είδη??

[Ιωάννα]

Γιατί τις ωραιότερες μουσικές τις έχουν τα χειρότερα είδη??

Α, γεια σου!  και τους χειρότερους στίχους να συμπληρώσω; Ακούς τη μουσική, ενθουσιάζεσαι :), προχωράνε οι στίχοι απογοητεύεσαι :(
Είναι που δεν συνθέτουμε εμείς, Ξένια :D

ΥΓ: Και περιμένουμε εδώ την παρέμβαση του κυρίου Σταύρου, ότι υπάρχουν πολύ αξιόλογα τραγούδια, σε αξιόλογα μουσικά είδη.

Σωστό! Μόνο που εμείς δεν έχουμε συνηθίσει τα αυτάκια μας να τα απολαμβάνουμε!

[Ξένια]

Πιστεύω αν κάτι σου αρέσει, θα σου αρέσει από την αρχή... Τώρα αν αναγκάζουμε το αυτί μας να συνηθίζει σε διάφορες μουσικές αυτό είναι απλώς μια συνήθεια...
Ιωάννα λέω να αρχίσουμε τη σύνθεση μαζί τί λες?? Μπας και δει η ελληνική δισκογραφία προκοπή...! χαχαχαχαχα!!!

[Ιωάννα]

Πιστεύω αν κάτι σου αρέσει, θα σου αρέσει από την αρχή... Τώρα αν αναγκάζουμε το αυτί μας να συνηθίζει σε διάφορες μουσικές αυτό είναι απλώς μια συνήθεια...

Φέρνω παράδειγμα τα μαθήματα του σχολείου.  Κάποια τα λατρέψαμε από την αρχή. Άλλα, στην αρχή μας κάθονταν στο στομάχι, μετά ανακαλύψαμε καινούργιους γοητευτικούς κόσμους.  Ήθελε λίγο δουλειά πρώτα. Υπάρχουν κι εκείνα που όσο κι αν τα μελετούσαμε δεν τα συμπαθήσαμε ποτέ.

Ειδικά για τη μουσική είναι συχνό φαινόμενο να αλλάζουν με το πέρασμα των χρόνων -και όχι μόνο- τα μουσικά γούστα.  Έχουμε λοιπόν, ελπίδα να μας αρέσουν κι άλλα είδη στο μέλλον.

Ιωάννα λέω να αρχίσουμε τη σύνθεση μαζί τί λες?? Μπας και δει η ελληνική δισκογραφία προκοπή...! χαχαχαχαχα!!!

Άμα είναι να αρχίσουμε μαζί... αυτό μάλιστα!!!

[Ξένια]

ΑΑΑΑΑ!!!! Τώρα μάλιστα!!! Εγώ συνεργάζομαι μαζί σου για να εξασφαλίσω την επιτυχία...!!! Αλλιώς κλάφτα Χαράλαμπε!!χαχαχαχαχα!

[Ιωάννα]

ΑΑΑΑΑ!!!! Τώρα μάλιστα!!! Εγώ συνεργάζομαι μαζί σου για να εξασφαλίσω την επιτυχία...!!! Αλλιώς κλάφτα Χαράλαμπε!!χαχαχαχαχα!

Όλο και κάποιος μουσικός θα βρεθεί εδώ μέσα.... να εξασφαλίσει την επιτυχία που ονειρεύεσαι...:sleeping:
Εγώ μόνο για...  κριτική επιτροπή κάνω :lol: ;)

[Ξένια]

Όλο και κάποιος μουσικός θα βρεθεί εδώ μέσα....

Και θα σου πω και ποιος, αλλά τώρα είναι στις κακές του (θα το αρνηθεί βέβαια αλλά οκ), οπότε άσε να ηρεμήσει πρώτα και θα του πούμε να βοηθήσει την κατάσταση!!!! ;)

[Iaspis]

Πάντως τό video πρός τό τέλος θυμίζει λίγο Muppet show....Εννοώ εκεί πού οι τσελίστες κουνάνε τά κεφάλια πέρα-δώθε.

[Ξένια]

Πάντως τό video πρός τό τέλος θυμίζει λίγο Muppet show....Εννοώ εκεί πού οι τσελίστες κουνάνε τά κεφάλια πέρα-δώθε.

Αυτό μόνο εσύ θα μπορούσες να το πεις...!!!!
Ιωάννα μην ψαρώνεις.. Το λέει για να πανικοβληθούμε και να μην τον βάλουμε συναίτερο στην επιχείρηση!!!χαχαχαχαχ|!

[Ιωάννα]

Πάντως τό video πρός τό τέλος θυμίζει λίγο Muppet show....Εννοώ εκεί πού οι τσελίστες κουνάνε τά κεφάλια πέρα-δώθε.

Αυτό μόνο εσύ θα μπορούσες να το πεις...!!!!
Ιωάννα μην ψαρώνεις.. Το λέει για να πανικοβληθούμε και να μην τον βάλουμε συναίτερο στην επιχείρηση!!!χαχαχαχαχ|!

Τι λες; Με τέτοιο κεφάλαιο έχουμε ελπίδες και για το χρηματιστήριο! :cool:

[Ξένια]

Το συζητάς?? Η λύση στην οικονομική μας κρίση!!!!! και όχι μόνο...

[staboz]

Σκέφτηκα να ρωτήσω τί στο καλό είναι αυτό...
Αλλά το έψαξα μόνος μου:

Μάπετ Σώου
(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)
Το Μάπετ Σώου (The Muppet Show), ήταν τηλεοπτική σειρά στην οποία εμφανιζόταν ένας θίασος από μαριονέτες, τα Μάπετς, τις οποίες χειριζόντουσαν μαριονετίστες. Η σειρά δημιουργήθηκε από τον γνωστό μαριονετίστα και τηλεοπτικό παραγωγό Τζιμ Χένσον (Jim Henson), ο οποίος μαζί με την ομάδα του υπέγραφαν και την παραγωγή της. Τα επεισόδια του Μάπετ Σώου εμφανίστηκαν σε διάφορα Αμερικάνικα κανάλια την περίοδο μεταξύ 1976 και 1981. Κάθε επεισόδιο λαμβάνει χώρα στο \"θέατρο των Μάπετς\" όπου υποθετικά δίνουν την παράσταση τους τα Μάπετς και ο θεατής του επεισοδίου παρακολουθεί τα δρώμενα της σκηνής καθώς και των παρασκηνίων. Επίσης, σε κάθε επεισόδιο εμφανίζεται ένας άνθρωπος ως καλεσμένος ο οποίος παίζει ή και τραγουδάει μαζί με τις μαριονέτες σε σκετς. Το Μάπετ Σώου έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές και εμφανίστηκαν μεγάλοι αστέρες του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και της μουσικής σκηνής ως καλεσμένοι.

Στη μουσική ένα πενταράκι θα το έβαζα...

[Ξένια]

Ε όχι και 5!!!!!!!!
Προτιμώ να βγει ένας μἐσος όρος για το κομμάτι 5, βάζοντας όμως 10 στη μουσική και 0 στο στίχο!

[staboz]

O Iaspis ξετρύπωσε κάτι που είχα γράψει παλαιότερα για τα τραγούδια και τη μουσική.
Αν προσέξετε λίγο περισσότερο τα σημεία που έχω υπογραμμίσει, τότε θα καταλάβετε γιατί σήμερα δύσκολα μπορεί να δημιουργηθεί αληθινή μουσική. Κυρίως διότι δεν υπάρχει πόνος βαθύς και αληθινός. Ο πόνος σήμερα είναι ως επί το πλείστον εγωιστικής προέλευσης, οπότε ανάλογη είναι και η μουσική την οποία εμπνέει:

27.09.2007
Όσο επέκρινα το άλλο τραγούδι, τόσο αισθάνομαι την ανάγκη να επαινέσω αυτό εδώ. Εξαίρετο. Με όλο τον πόνο της ξενητιάς που έχουν τα πιο πολλά ηπειρώτικα τραγούδια. Αλλά και τα υπόλοιπα τραγούδια που βρίσκονται στη συλλογή μαζί του είναι πολύ σπουδαία. Όσο για την ξενητιά αυτή είναι έννοια που σήμερα, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, έχει σχεδόν καταργηθεί. Όχι μόνο διότι οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί, αλλά και επειδή οι δυνατότητες επικοινωνίας είναι τέτοιες, που δεν αφήνουν περιθώριο να αναπτυχθεί πόνος στην ψυχή, ούτε του ξενητεμένου, ούτε αυτών που έχουν πρόσωπα αγαπητά στην ξενητιά.
Εσείς δεν ζήσατε αυτές τις καταστάσεις σε καιρούς που δεν υπήρχαν καν τηλέφωνα και οι γονείς περίμεναν μήνες να πάρουν γράμμα από το ξενητεμένο παιδί τους.
Κρατάω ακόμα γράμματα συγκλονιστικά της μάννας μου από την εποχή που ήμουν φοιτητής στην Αθήνα-σου σφάζουν την ψυχή! Από τέτοιο πόνο γράφτηκαν αυτά τα μοναδικά τραγούδια και είναι αδύνατον πια να ξαναγραφούν όμοιά τους.

28.09.2007
Θα προσθέσω δυο λόγια ανεξάρτητα πλέον από το συγκεκριμένο τραγούδι. Η σημερινή τεχνολογία προσφέρει απίστευτες δυνατότητες, τέτοιες που ακόμη και κάποιος άσχετος από αληθινή μουσική παιδεία, έχοντας μόνο τεχνικές γνώσεις και στοιχειώδη γνώση μουσικών σημείων, να μπορεί να δημιουργήσει εντυπωσιακά τραγούδια. Εντυπωσιακά αλλά άψυχα και εφήμερα. Άλλο πράγμα είναι η αληθινή μουσική, αυτή την οποία παράγουν οι αληθινοί δημιουργοί. Αυτή η μουσική απαιτεί άθλημα πνεύματος για να μπορέσει να μπει κάποιος στον κόσμο της και τιτάνια προσπάθεια για να την κατακτήσει. Είναι η μουσική που δεν εντυπωσιάζει επιδερμικά, αλλά συναρπάζει βαθιά. Μουσική που μένει. Το ίδιο βέβαια είναι και η αληθινή ποίηση και η ζωγραφική. Και κάθε αληθινό δημιούργημα του πνεύματος.

[Iaspis]

Συμφωνώ μέ τίς υπογραμμίσεις τού κυρίου Σταύρου. Τά μουσικά όργανα κατασκευάσθηκαν από τόν άνθρωπο σκοπεύοντας στήν αναπαραγωγή τής ανθρώπινης φωνής, όχι μόνο ως πρός τό ηχόχρωμα, αλλά κυρίως ως πρός τήν έκφραση. Δηλαδή τόν λόγο, τού οποίου ο άνθρωπος δέν είναι κύριος, αλλά μέτοχος. Όπως λοιπόν ο λόγος δημιουργεί συνείδηση, η οποία τόν αναπαραγάγει, μέσα από συλλογική προσπάθεια καί αγώνα (κοινωνία), έτσι καί, μουσική ανεξάρτητη από συλλογική έκφραση....δέν υπάρχει! Κι άν μπορεί νά υπάρξει λόγω μέσων, δέν είναι παρά άψυχη καί εφήμερη (όπως είπε πιό πάνω ο κ. Σταύρος), σάν τήν θνητή μορφή τού λόγου πού προέρχεται από αιχμαλωσία τού πνεύματος (απ\' τίς αισθήσεις καί τίς παραισθήσεις φυσικά).
Γι αυτόν άλλωστε η μουσική έκφραση ειναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένη μέ τό κοινωνικό γίγνεσθαι, καί όλες οι μουσικές εκφράσεις έχουν τήν αιτία τους στήν κοινωνία τών ανθρώπων. Σήμερα, στίς κοινωνίες τού ατομισμού καί τών μέσων τής εικονικής πραγματικότητας, θά φθάσει ο καθένας νά «ακούει» μόνον τήν μουσική πού ο ίδιος «συνθέτει»...
Τό ίδιο ισχύει καί μέ τόν λόγο.

[Ιωάννα]

Σήμερα, στίς κοινωνίες τού ατομισμού καί τών μέσων τής εικονικής πραγματικότητας, θά φθάσει ο καθένας νά «ακούει» μόνον τήν μουσική πού ο ίδιος «συνθέτει»...

:/ (το χαμόγελο πικρό) Δεν μπορώ να σκεφτώ πώς είναι δυνατό να εφαρμοστεί αυτό, αλλά το δέχομαι ως μελλούμενο κακό. Χάρη στην τρομερή εξάπλωση πάντως των ipod και mp3 κινητών τηλεφώνων περνάμε από την συντροφική απόλαυση της μουσική (συνευωχία) σε μία μοναχική διασκέδαση (αυτοικανοποίηση)

Τό ίδιο ισχύει καί μέ τόν λόγο.

Βεβαιώτατα =| καμιά φορά σε συζήτηση ο μόνος που ακούμε (καλοπροαίρετα) είναι ο εαυτός μας...

[Iaspis]

Σήμερα, στίς κοινωνίες τού ατομισμού καί τών μέσων τής εικονικής πραγματικότητας, θά φθάσει ο καθένας νά «ακούει» μόνον τήν μουσική πού ο ίδιος «συνθέτει»...

:/ (το χαμόγελο πικρό) Δεν μπορώ να σκεφτώ πώς είναι δυνατό να εφαρμοστεί αυτό, αλλά το δέχομαι ως μελλούμενο κακό. Χάρη στην τρομερή εξάπλωση πάντως των ipod και mp3 κινητών τηλεφώνων περνάμε από την συντροφική απόλαυση της μουσική (συνευωχία) σε μία μοναχική διασκέδαση (αυτοικανοποίηση)

Η απάντηση είναι στήν παράθεση τού κυρίου Σταύρου:

Θα προσθέσω δυο λόγια ανεξάρτητα πλέον από το συγκεκριμένο τραγούδι. Η σημερινή τεχνολογία προσφέρει απίστευτες δυνατότητες, τέτοιες που ακόμη και κάποιος άσχετος από αληθινή μουσική παιδεία, έχοντας μόνο τεχνικές γνώσεις και στοιχειώδη γνώση μουσικών σημείων, να μπορεί να δημιουργήσει εντυπωσιακά τραγούδια. Εντυπωσιακά αλλά άψυχα και εφήμερα.

Άν ξέρει κάποιος τίς δυνατότητες πού προσφέρουν τά σημερινά music softwares, καταλαβαίνει πώς αυτό δέν είναι απλά μελλούμενο αλλά πολύ καιρό σέ εφαρμογή. Δές ότι ο πρωταρχικός σκοπός όλης τής μουσικής βιομηχανίας, είναι τό «προïόν» νά μήν μείνει στήν επικαιρότητα γιά πολύ καιρό, αλλά μόνο γιά λίγο σάν hit.
Έτσι εξηγείται γιατί όλα αυτά τά τραγουδάκια  είναι ίδια στήν ουσία, καί άν τούς αφαιρέσεις τήν studio επένδυση, είναι βέβαιο πώς δέν θά αρέσουν σέ κανένα. Δοκίμασε νά σφυρίξεις τήν μελωδία κάποιου από αυτά πού υποτίθεται πώς σού αρέσει...Άστα νά πάνε.

Η μουσική ηχογράφηση σχετίζεται μέ τήν μουσική, όσο η δημοσιογραφία μέ τόν λόγο...Δηλαδή σπανίως!

[staboz]

Δές ότι ο πρωταρχικός σκοπός όλης τής μουσικής βιομηχανίας, είναι τό «προïόν» νά μήν μείνει στήν επικαιρότητα γιά πολύ καιρό, αλλά μόνο γιά λίγο σάν hit.

Αυτή είναι η τραγωδία της μουσικής σήμερα...

[Ιωάννα]

Θα προσθέσω δυο λόγια ανεξάρτητα πλέον από το συγκεκριμένο τραγούδι. Η σημερινή τεχνολογία προσφέρει απίστευτες δυνατότητες, τέτοιες που ακόμη και κάποιος άσχετος από αληθινή μουσική παιδεία, έχοντας μόνο τεχνικές γνώσεις και στοιχειώδη γνώση μουσικών σημείων, να μπορεί να δημιουργήσει εντυπωσιακά τραγούδια. Εντυπωσιακά αλλά άψυχα και εφήμερα.

Άν ξέρει κάποιος τίς δυνατότητες πού προσφέρουν τά σημερινά music softwares, καταλαβαίνει πώς αυτό δέν είναι απλά μελλούμενο αλλά πολύ καιρό σέ εφαρμογή. Δές ότι ο πρωταρχικός σκοπός όλης τής μουσικής βιομηχανίας, είναι τό «προïόν» νά μήν μείνει στήν επικαιρότητα γιά πολύ καιρό, αλλά μόνο γιά λίγο σάν hit.
Έτσι εξηγείται γιατί όλα αυτά τά τραγουδάκια  είναι ίδια στήν ουσία, καί άν τούς αφαιρέσεις τήν studio επένδυση, είναι βέβαιο πώς δέν θά αρέσουν σέ κανένα. Δοκίμασε νά σφυρίξεις τήν μελωδία κάποιου από αυτά πού υποτίθεται πώς σού αρέσει...Άστα νά πάνε.

Απορία: Η ενορχήστρωση δεν απαιτεί έμπνευση; Αν αγνοήσουμε τις κονσερβοποιημένες προτάσεις, κάποια τραγούδια της μουσικής βιομηχανίας ξεχώρισαν, έγιναν και hit, έμειναν να τα γνωρίσει και η επόμενη (τουλάχιστον) γενιά.  Δεν θα ήθελα να ακυρώσουμε τη δυνατότητα να γεννήθηκε κάτι εμπνευσμένο επειδή επωάστηκε σε άρρωστο περιβάλλον.
<Είναι αστείο να υπερασπίζομαι μουσικά κομμάτια ειδών που κυριολεκτικά δεν ακούω, και δεν ακούω λόγω ιδεολογίας, δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω ανάμεσά τους αρκετά κομμάτια που ποιοτικά ξεχωρίζουν>
 

Η μουσική ηχογράφηση σχετίζεται μέ τήν μουσική, όσο η δημοσιογραφία μέ τόν λόγο...Δηλαδή σπανίως!

Ωραία κι αυτή η παρομοίωση! Λυπάμαι που ο χώρος της μουσικής τεχνολογίας μου είναι τελείως άγνωστος και λίγο :yikes: τρομακτικός!

[Iaspis]

Απορία: Η ενορχήστρωση δεν απαιτεί έμπνευση;

Βεβαίως καί απαιτεί, καί έμπνευση καί γνώσεις. Όμως η μουσική ηχογράφηση, καί η βιομηχανία τών studios ηχογραφήσεων είναι κάτι άλλο.
Η έμπνευση είναι δώρο Θεού καί μπορεί νά έρθει στόν καθένα κάποια στιγμή. Τό τί κάνει αυτός μέ αυτό τό δώρο είναι άλλο θέμα.

Στά studios  άρχισε νά γίνεται μουσική ηχογράφηση, μέ σκοπό τήν αρχειοθέτηση τών ακουσμάτων, καί τήν εξάπλωσή τους, καί κατέληξε σήμερα σέ μία βιομηχανία παραγωγής ακουσμάτων πού στηρίζεται στήν τεχνολογία (κυρίως), καί είναι ανεξάρτητη καί αποκομένη από τίς ανθρώπινες πνευματικές εκδηλώσεις πού παράγουν αυτό πού είναι η μουσική.
Φυσικά αυτή η βιομηχανία απασχολεί τούς κατάληλους επαγγελματίες (συνθέτες, οργανοπαίχτες, ενορχηστρωτές, στιχουργούς, ηχολήπτες, προγραμματιστές, καί ακόμα σκηνοθέτες γιά τά clip, χορευτές, εικονολήπτες, φωτογράφους, ηθοποιούς καί πάει λέγοντας), πολλοί από τούς οποίους είναι καλοί στήν δουλειά τους, καί κάποτε παράγουν καί κάτι εμπνευσμένο, πού μέ τίς τεχνικές δυνατότητες γίνεται ακόμη πιό ελκυστικό γιά τόν ακροατή, πού τό αγοράζει, καί αυτοïκανοποιείται όπως είπες Ιωάννα.
Άλλο πράγμα όμως είναι η μουσική. Εγώ δέν μπορώ νά πώ τί είναι, γιατί δέν τό γνωρίζω. Ο κύριος Σταύρος υπογράμμισε πολύ σωστά πράγματα πιό πάνω.
Μερικές ιδιότητες της είναι: η μουσική είναι ζωντανό πράγμα, είναι κοινωνία ανθρώπων, δέν συνάδει μέ ιδιορυθμίες, είναι εφάμιλη τού λόγου, αποτελεί γλώσσα μέ παραλλαγές, είναι θέμα ακοής καί όχι παρακοής..,χρειάζεται προσπάθεια γιά νά γίνει κάποιος όργανό της, αλλά δίνεται καί δωρεά στόν καθένα γιά μιά στιγμή.

Ο άνθρωπος  όταν στρέφει τά δώρα τού Θεού πρός λάθος κατεύθυνση, περιπλανάται στά μονοπάτια τής αιχμαλωσίας. Τά δώρα όμως αυτά ακόμη καί τότε, ακόμη καί εκεί δέν χάνουν τήν ουσία τους. Απλώς ο άνθρωπος μένει μέ τά λίγα καί δέν πλουτίζει. Αντιθέτως,  η στρεβλή συνήθεια τόν κάνει όλο καί φτωχότερο.
Όπως τά hitakia πού επαναλαμβάνουν τό μοτίβο τους μέ σκοπό νά τό βαρεθούμε όσο πιό γρήγορα γίνεται...

 

Λυπάμαι που ο χώρος της μουσικής τεχνολογίας μου είναι τελείως άγνωστος και λίγο τρομακτικός!

Γιατί νά λυπάσαι; καί μέ τί νά τρομάξεις; Μόλις βγάλεις τήν πρίζα, τελειώνουν όλα!

[Ξένια]

Δές ότι ο πρωταρχικός σκοπός όλης τής μουσικής βιομηχανίας, είναι τό «προïόν» νά μήν μείνει στήν επικαιρότητα γιά πολύ καιρό, αλλά μόνο γιά λίγο σάν hit.

Αυτή είναι η τραγωδία της μουσικής σήμερα...

Με αφορμή το παραπάνω, προσθέτω το παρακάτω......
(Αποσπάσματα από δημοσίευμα στο facebook )

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΝΟΣΕΙ-ΑΣ ΤΗΝ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ

Ο μουσικός καταναλωτής πηγαίνει στα δισκοπωλεία, στα clubs, καταναλώνει μουσική, πληρώνει 10δες η και 100δες € στην μουσική βιομηχανία, λατρεύει D.Js, μουσικούς, μικρούς και μεγάλους καλλιτέχνες, και όλοι αυτοί με την σειρά τους, λατρεύουν την φήμη πρώτα, και το χρήμα μετά...(η μήπως αντίστροφα ; ).

Η μουσική βιομηχανία και διαφήμιση επενδύει εκατομμύρια,επάνω σε ονόματα αμφισβητούμενης αξίας , που σύντομα ανάγονται σε \"θρύλους\" του καλλιτεχνικού στερεώματος, εισπράττοντας πίσω εκατομμύρια από την αφέλεια του μουσικού καταναλωτή, θύμα μιας καταναγκαστικής και επιβαλλόμενης κατανάλωσης, αλλά και μιας απελπισμένης προσπάθειας του ατόμου,για αναζήτηση της χαμένης ανθρώπινης επικοινωνίας, με αντίδοτο την μουσική.

Αριστεροί \"rock-ο-ελληνάδες\" καλλιτέχνες,αλλά με \"δεξιά τσέπη\", μηνυσομανείς τροβαδούροι υπέρμαχοι της φήμης τους και εκφραστές της λαϊκής κουλτούρας, δισκογραφικές εταιρείες πότε με \"εξευτελιστικά\" και πότε με \"πλουσιοπάροχα\" συμβόλαια για τους προστατευόμενούς τους...
Είναι αυτοί που κατηγορούν τους οικονομικούς μετανάστες ότι κερδίζουν εκατομμύρια από τα παράνομα CDs.
Ας υποθέσουμε πως είναι έτσι...
Αν λοιπόν κερδίζουν τόσα αυτοί που πουλάνε το CD 3-5 €, τότε πόσα δισεκατομμύρια κερδίζουν αυτοί που τους κατηγορούν, εισπράττοντας 20-30 € για κάθε CD,επαναλαμβάνοντας την άρνηση τους στα πλούτη και την αγάπη τους στην τέχνη και τη μουσική;


Μιζέρια, είναι να ανάγεις το τίποτα σε πολλά....
Να διασκεδάζεις με τις κονσέρβες του \"επώνυμου\" Dj, να πληρώνεις είσοδο για να ακούσεις τοv \"επώνυμο\" διασκεδαστή, ο οποίος πουλά με την φήμη του ,την \"rockstar\" παρουσία του,και φυσικά την δεξιοτεχνία του να αλλάζει δίσκους η να παίζει μουσική.
Άραγε σου αρέσουν όλα από ό,τι παίζει, μήπως εσύ θα έπαιζες καλύτερα;
Το δοκίμασες ποτέ , πριν τον τοποθετήσεις ψηλά στην πυραμίδα του σεβασμού σου,και επενδύσεις επάνω του την διασκέδασή σου,με αντίτιμο κάποιο χρηματικό ποσό;



Η μουσική ως βιομηχανία, \"βιοτεχνία\", κουλτούρα,(όπως θες πες την), δεν είναι τίποτα άλλο, από ένα ακόμα κλαδί σε ένα ξερό δέντρο που ονομάζεται θέαμα, και προσπαθεί να κρατηθεί ζωντανό με λίπασμα, το χρήμα την δόξα αλλά και τη προσοχή και αποπροσανατολισμό του ατόμου από την πραγματικότητα.
Θέατρο, κινηματογράφος,TV, λογοτεχνία, χορός, ζωγραφική,media,και πολλά άλλα, αποτελούν τα υπόλοιπα κλαδιά ,χρησιμοποιώντας ως κορμό στήριξης τους,την βίωση και τον εγκλωβισμό της κοινωνίας μέσα στην καθημερινότητα της.

Υπάρχουν εξαιρέσεις ; ...σίγουρα...!!! αλλά είναι ελάχιστες....