Ο νούς!

[Iaspis]

Μεταφέρω από εδώ:http://sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?pid=12940#p12940 απόφθεγμα τού Αγίου Ησαΐου, πού υπάρχει στόν 4ο τόμο τού Ευεργετινού (σελ.419) στήν υπόθεση : Πώς καί από πού ο νούς γίνεται μέτοχος τής Χάριτος τού Θεού καί φέρεται είς τό ύψος τής θεωρίας καί πώς διατηρείται είς τήν κατάστασιν αυτήν τής Χάριτος.

[font size=3]Τού Αγίου Ησαΐου[/fonts]

Τρείς είναι αί αρεταί, τάς οποίας, εάν ο νούς βεβαιωθή ότι κατέχει, πιστεύει πλέον, ότι έφθασεν είς κατάστασιν αθανασίας· πρώτη είναι η διάκρισις, η ικανότης δηλαδή νά διακρίνη τό κάθε πράγμα άν είναι καλόν ή κακόν· δευτέρα είναι η πρόβλεψις, τό νά προβλέπη δηλαδή τήν εξέλιξιν πάντων τών ζητημάτων, πού τόν απασχολούν, πρίν νά συμβούν, καί τρίτη, τό νά μή προέρχεται είς συμφωνίας μετά ξένων προσώπων, τά οποία δέν γνωρίζει.

Μού κάνει εντύπωση πού αναφέρει αυτό τό «νά μή προέρχεται είς συμφωνίας μετά ξένων προσώπων, τά οποία δέν γνωρίζει», σάν αρετή τού νού ισότιμη μέ τήν διάκριση, καί τήν πρόβλεψη, οί οποίες αναφέρονται συχνά σάν ύψιστες αρετές στούς Πατέρες. Αναρωτιέμαι η διάκριση καί η πρόβλεψη τού φωτισμένου από τήν Χάρι νοός, δέν εξασφαλίζουν γιά τόν νού «τό νά μή προέρχεται είς συμφωνίας μετά ξένων προσώπων, τά οποία δέν γνωρίζει»; Τί νά εννοεί ο Άγιος όταν μιλά γιά «συμφωνίας», καί «μετά ξένων προσώπων τά οποία δέν γνωρίζει» ο νούς τού διακριτικού ανθρώπου;

[Iaspis]

Έχω τήν εντύπωση πώς ένας τέτοιος νούς πού διακρίνει τό καλό απ\' τό κακό, πού δύναται νά προβλέψη ας πούμε τήν επίθεση τού πονηρού, καί πού δέν θά έρχεται σέ συμφωνία μέ ξένα πρόσωπα τά οποία δέν γνωρίζει, θά ήταν ο νούς ενός Αδάμ πού θά έπαιρνε τήν οδό τής αθανασίας καί τής θέωσης, αντί τής οδού τής πτώσεως  καί τού θανάτου. Θά μάς πεί κάποιος κάτι ακόμα;
Έχει ενδιαφέρον η συνέχεια τών αρετών, καί προπαντώς η κατάληξή τους. Εδώ:
http://sinevohia.gr/forum/viewtopic.php?pid=12940#p12940

[staboz]

Δημήτριε, όταν θέτεις προβλήματα από κείμενα πατέρων, να παραθέτεις πάντοτε και το πρωτότυπο κείμενο.
Εγώ είχα δει την αρχική καταχώρησή σου (δεν πρόσεξα ότι εδώ είχες παραπομπή στον Ευεργετινό) και αναγκάστηκα να ψάξω όλο τον αββά Ησαΐα για να βρω το κείμενο. Το παραθέτω τώρα εδώ:
«Τρεῖς εἰσιν αἱ ἀρεταί, ἅς, ἐὰν ἴδῃ ὁ νοῦς μεθ᾿ ἑαυτοῦ, πιστεύει ὅτι ἔφθασεν εἰς τὴν ἀθανασίαν· ἡ διάκρισις, ἤγουν τὸ ἀφορίσαι ἕκαστον ἀπ᾿ ἀλλήλων· καὶ τὸ προβλέπειν πάντα πρὸ καιροῦ· καὶ τὸ μὴ συμπείθεσθαι μετά τινος ἀλλοτρίου».
Θα μετέφραζα ὡς ἑξῆς:
Τρεις είναι οι αρετές, που, αν διαπιστώσει ο νους ότι τίς έχει, αποκτάει τη βεβαιότητα ότι βρίσκεται σε κατάσταση πνευματικής αθανασίας: Η διάκριση, δηλαδή το να μπορεί να ξεχωρίζει για κάθε πράγμα, αν είναι σωστό ή λάθος. Το να προνοεί (να είναι προετοιμασμένος) για όλα πριν συμβούν. Και το να μην αποδέχεται κάτι ξένο προς το θέλημα του Θεού.

Νομίζω, δεν υπάρχει πρόβλημα!

[staboz]

Έ! Και γενικότερα, όπως σου έχω ξαναπεί, γράφε σαφέστερα. Τα πολύ αξιόλογα κείμενά σου συχνά είναι σωστός γρίφος. Και είναι ιδιαίτερα βασανιστικό να προσπαθεί να καταλάβει κανείς! Λυπήσου μας! Κατέβα λίγο παρακάτω.
Επίσης, αν μου επιτρέπεις, τα πολύ όμορφα και ωφέλιμα πατερικά κείμενα που παραθέτεις ας είναι λιγότερα και μικρότερα. Δεν υπάρχει χρόνος όχι να τα χωνέψει κανείς, αλλά συχνά ούτε καν να τα διαβάσουμε.
Κάτι σύντομο που θα συνοδεύεται και από ανάλογο σχολιασμό, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν τέλειο.
Και με την ευκαιρία σε ευχαριστώ για την πλούσια προσφορά σου σε όλα εδώ στο Φόρουμ!!!
Και προπαντός για το ήθος σου!!!

[Ιωάννα]

Επίσης, αν μου επιτρέπεις, τα πολύ όμορφα και ωφέλιμα πατερικά κείμενα που παραθέτεις ας είναι λιγότερα και μικρότερα. Δεν υπάρχει χρόνος όχι να τα χωνέψει κανείς, αλλά συχνά ούτε καν να τα διαβάσουμε.
Κάτι σύντομο που θα συνοδεύεται και από ανάλογο σχολιασμό, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν τέλειο.
Και με την ευκαιρία σε ευχαριστώ για την πλούσια προσφορά σου σε όλα εδώ στο Φόρουμ!!!
Και προπαντός για το ήθος σου!!!

μμμ, αλήθεια πως τα κείμενα αυτά αξίζουν προσοχή και - αν δεν υπάρχει χρόνος - προκειμένου να ζημιωθώ (αφού δεν εμβαθύνω) αναβάλλω τη μελέτη τους... για τις διακοπές του Πάσχα!

Βλέπετε, η \"κουβεντούλα\" πιάνεται πάντα από λίγες λέξεις και όχι από διαλέξεις (συγνώμη, Δημήτρη μου, έκανε απλά ομοιοκαταληξία :blush:)

Ευχαριστώ <εκ των προτέρων :P> και χαίρομαι γιατί όσα δεν έχουμε χρόνο να τα μελετάμε από τα πατερικά, τα \"διαβάζουμε\" στα μαθήματα (επι)κοινωνίας!!! :flowers:

[Iaspis]

Δημήτριε, όταν θέτεις προβλήματα από κείμενα πατέρων, να παραθέτεις πάντοτε και το πρωτότυπο κείμενο.
Εγώ είχα δει την αρχική καταχώρησή σου (δεν πρόσεξα ότι εδώ είχες παραπομπή στον Ευεργετινό) και αναγκάστηκα να ψάξω όλο τον αββά Ησαΐα για να βρω το κείμενο. Το παραθέτω τώρα εδώ:
«Τρεῖς εἰσιν αἱ ἀρεταί, ἅς, ἐὰν ἴδῃ ὁ νοῦς μεθ᾿ ἑαυτοῦ, πιστεύει ὅτι ἔφθασεν εἰς τὴν ἀθανασίαν· ἡ διάκρισις, ἤγουν τὸ ἀφορίσαι ἕκαστον ἀπ᾿ ἀλλήλων· καὶ τὸ προβλέπειν πάντα πρὸ καιροῦ· καὶ τὸ μὴ συμπείθεσθαι μετά τινος ἀλλοτρίου».
Θα μετέφραζα ὡς ἑξῆς:
Τρεις είναι οι αρετές, που, αν διαπιστώσει ο νους ότι τίς έχει, αποκτάει τη βεβαιότητα ότι βρίσκεται σε κατάσταση πνευματικής αθανασίας: Η διάκριση, δηλαδή το να μπορεί να ξεχωρίζει για κάθε πράγμα, αν είναι σωστό ή λάθος. Το να προνοεί (να είναι προετοιμασμένος) για όλα πριν συμβούν. Και το να μην αποδέχεται κάτι ξένο προς το θέλημα του Θεού.

Νομίζω, δεν υπάρχει πρόβλημα!

Πράγματι, κανένα πρόβλημα...
...δέν υπάρχει σέ εσάς! Κι ας μήν τό βλέπουμε, τίς περισσότερες φορές εμείς οι άλλοι!

Ευχαριστούμε κ. Σταύρο!

[Iaspis]

Έ! Και γενικότερα, όπως σου έχω ξαναπεί, γράφε σαφέστερα. Τα πολύ αξιόλογα κείμενά σου συχνά είναι σωστός γρίφος. Και είναι ιδιαίτερα βασανιστικό να προσπαθεί να καταλάβει κανείς! Λυπήσου μας! Κατέβα λίγο παρακάτω.
Επίσης, αν μου επιτρέπεις, τα πολύ όμορφα και ωφέλιμα πατερικά κείμενα που παραθέτεις ας είναι λιγότερα και μικρότερα. Δεν υπάρχει χρόνος όχι να τα χωνέψει κανείς, αλλά συχνά ούτε καν να τα διαβάσουμε.
Κάτι σύντομο που θα συνοδεύεται και από ανάλογο σχολιασμό, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν τέλειο.
Και με την ευκαιρία σε ευχαριστώ για την πλούσια προσφορά σου σε όλα εδώ στο Φόρουμ!!!
Και προπαντός για το ήθος σου!!!

Κύριε Σταύρο εγώ πρέπει νά σάς ευχαριστώ κάθε μέρα, καί δέν βρίσκω πιό άξιο τρόπο από τό νά  ευχαριστώ τόν Θεό πού σάς έβαλλε στήν ζωή μου. Καί εσείς πού διακρίνετε τόσο έμπειρα, νομίζω πώς τό γνωρίζετε.

Προσπαθώ ότι μέ συμβουλεύετε νά τό τηρήσω, όμως οι δυνατότητες μου είναι πράγματι περιορισμένες. Μένει μόνο η ειλικρινής επιθυμία μου γιά απλότητα, σαφήνεια, άρση τής ιδιορυθμίας μου, καί φυσικά κυρίως η ελπίδα μου στόν Θεό...

Ξέρετε, καί εγώ τό ίδιο λέω συχνά  στόν εαυτό μου όταν διαβάζω τήν άλλη μέρα τόν «γρίφο». Λυπήσου με! Ξεπέζεψε, γίνου απλός...
Δέν είμαι εγώ εκπαιδευτής κύριε Σταύρο,...αλλά χρειάζομαι εκπαίδευση!

Σάς ευχαριστώ γιά τά καλά σας λόγια!

[paroikos]

@iaspis
Σε διαβάζω και πριν γίνω μέλος αλλά κυριολεκτικά έχω ...στραμπουλήξει το μυαλό μου :lol:
Δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω... :(
Mετά από πέντε γραμμές διάβασμα θέλω καφέ, ασπιρίνες και τουλάχιστον δύο ώρες ύπνο.

[Iaspis]

@iaspis
Σε διαβάζω και πριν γίνω μέλος αλλά κυριολεκτικά έχω ...στραμπουλήξει το μυαλό μου :lol:
Δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω... :(
Mετά από πέντε γραμμές διάβασμα θέλω καφέ, ασπιρίνες και τουλάχιστον δύο ώρες ύπνο.

Μά εγώ προσπαθώ (τουλάχιστον τελευταία) νά παραθέτω λόγους Αγίων!
Μήν κουράζεσαι αδελφέ. Δέν χρειάζεται νά ερμηνεύουμε ο ένας τόν άλλον. Αρκεί κατ\' εμέ, νά επιθυμούμε τήν επικοινωνία καί νά αποφεύγουμε τήν συναναστροφή πού καταλήγει στήν συνδιαστροφή!

[paroikos]

νά αποφεύγουμε τήν συναναστροφή πού καταλήγει στήν συνδιαστροφή!

Αυτό δεν το κατάλαβα.. :(

[Iaspis]

νά αποφεύγουμε τήν συναναστροφή πού καταλήγει στήν συνδιαστροφή!

Αυτό δεν το κατάλαβα.. :(

Φαίνεται αγαπητέ Πάροικε πώς μάλλον (καί είναι γιά νά τό χαίρεται κανείς) δέν είσαι  «αμαρτωλός όσο δεν παίρνει άλλο», όπως έγραψες στό στίγμα σου!
Η κακία προέρχεται από συναναστροφή, ένω η αρετή από επικοινωνία! Αυτό εννοώ!

[paroikos]

νά αποφεύγουμε τήν συναναστροφή πού καταλήγει στήν συνδιαστροφή!

Αυτό δεν το κατάλαβα.. :(

Φαίνεται αγαπητέ Πάροικε πώς μάλλον (καί είναι γιά νά τό χαίρεται κανείς) δέν είσαι  «αμαρτωλός όσο δεν παίρνει άλλο», όπως έγραψες στό στίγμα σου!

Eίμαι. Και δεν ταπεινολογώ.
Απλώς ενημερώνω τους συνομιλητές για να ξέρουν με ποιόν μιλάνε.
Δεν θέλω νάχει κάποιος λαθεμένη εντύπωση για μένα.

[Iaspis]

Αυτό δεν το κατάλαβα.. :(

Φαίνεται αγαπητέ Πάροικε πώς μάλλον (καί είναι γιά νά τό χαίρεται κανείς) δέν είσαι  «αμαρτωλός όσο δεν παίρνει άλλο», όπως έγραψες στό στίγμα σου!

Eίμαι. Και δεν ταπεινολογώ.
Απλώς ενημερώνω τους συνομιλητές για να ξέρουν με ποιόν μιλάνε.
Δεν θέλω νάχει κάποιος λαθεμένη εντύπωση για μένα.

Θέτεις ωραία θέματα Πάροικε!
Τίς περισσότερες φορές νομίζουμε λαθεμένα πώς λέμε «κάτι». Αυτό είναι αιτία συναναστροφής!
Πολύ λιγώτερες, γνωρίζουμε ορθώς πώς λέμε «κάποιον» (φυσικά τόν εαυτό μας, ποιόν άλλον;). Αυτό είναι αίτιο επικοινωνίας. Υπάρχουν,  ίσως καί καταστάσεις μικτές, πού μετέχουν αμφοτέρων.

Όσο ενημερώνει «κάποιος» γιά «κάτι», τόσο λαθεμένες εντυπώσεις πλανώνται στόν αέρα. Καί άν η ενημέρωση τύχει αποδοχής.....Αυτό γίνεται αιτία συνδιαστροφής!

Ο Λόγος αδελφέ είναι πρόσωπο, καί μάλιστα εν αρχή!