Λάβε υιέ μου τα πάντα!

[mistral]

- Τίνος είναι αυτά που φορείς;
- Του Κυρίου μου, λέγει
- Το ψωμί και το φαΐ όπου τρώγεις;
- Του Κυρίου μου.
- Τα χρήματα όπου βαστάζεις;
- Του Κυρίου μου.
- Τι έχεις εδικόν σου;
- Μηδέν.
Είμαι χώμα, είμαι λάσπη, είμαι σκόνη.
Με σηκώνεις, σηκώνομαι.
Με ρίπτεις, ρίπτομαι.
Με ανεβάζεις, πετώ.
Με ρίχνεις, κτυπώ.
Η φύσις μου είναι μηδέν.

Αυτό δεν χορταίνει να λέγη.
Και τι είναι αυτό το μηδέν;
Είναι εκείνο όπου, προτού ποιήση ο Θεός τον ουρανόν και την γήν, ήτο μηδέν.

Αυτή λοιπόν μας είναι η αρχή της υπάρξεως.
Το δε φύραμα και η καταγωγή μας είναι ο πηλός.
Και η δύναμίς μας; Το θείον εμφύσημα, η πνοή του Θεού.

Λάβε λοιπόν, Θεέ, εραστά των εφέσεων και Δημιουργέ παντός αγαθού,
λάβε το θείον εμφύσημα όπου ενεφύσησες ημάς εις το πρόσωπον και
ελάβομεν πνεύμα ζωής, και καταλύομεν πάλιν εις τον πηλόν.

Τι έχεις λοιπόν, υπερήφανε άνθρωπε, όπερ ουκ έλαβες;
Ει δε και έλαβες, τι καυχάσαι ως μή δήθεν λαβών;
Γνώθι, ψυχή ταπεινή, τον σόν ευεργέτην και πρόσεχε μη σφετερισθής τα
ξένα - τα του Θεού - ως ίδια κατορθώματα. Γνώθι, αθλία, την ύπαρξίν σου·
επίγνωθι την καταγωγήν σου. Μη λησμονής πως είσαι ξένη εδώ και όλα ξένα!
Και, αν σου έδωκεν ο γλυκύς ευεργέτης Θεός, απόδος εν καθαρά συνειδήσει,
εκ των ιδίων τα ίδια, «τα σά εκ των σών».

Εάν ανέβης εις ουρανούς και είδες των Αγγέλων τας φύσεις, ήκουσας δε και
τας φωνάς των θείων Δυνάμεων· εάν θεολογής και διδάσκης, εάν ενίκησας τας
μηχανάς των δαιμόνων, εάν γράφης και λέγης και κάμης, όλα είναι Θεού δωρεά.

Ειπέ λοιπόν τω Κυρίω σου·

- Λάβε, πνοή μου γλυκεία, Ιησού μου, «τα σά εκ των σών!»

Και τότε, αχ! τότε, ψυχή μου! Τι έχεις να ιδής,
όταν ανοίγουν οι θησαυροί του Θεού και σε λέγει·

- Λάβε υιέ μου, τα πάντα, διότι εφάνης πιστός και καλός κυβερνήτης!

                                                                   Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής

[Iaspis]

Εάν ανέβης εις ουρανούς και είδες των Αγγέλων τας φύσεις, ήκουσας δε και
τας φωνάς των θείων Δυνάμεων· εάν θεολογής και διδάσκης, εάν ενίκησας τας
μηχανάς των δαιμόνων, εάν γράφης και λέγης και κάμης, όλα είναι Θεού δωρεά.

Ο μοναδικός τρόπος δρόμος γιά νά αισθανθεί ένας πώς έπραξε τό καλό, καί γιά νά τό επαναλάβει είναι νά τό θεωρήσει σάν δώρο τού Θεού, σάν θεία πράξη πού χρησιμοποιεί κάθε φορά καί άλλον άνθρωπο, αυτόν πού έχει περισσότερη ανάγκη από νίψη.
Γιατί όλες οι αρετές είναι δικές Του, καί δική μου είναι μόνο η αμαρτία. Τό πρόσωπό Του πού υπάρχει μέσα μου παρακαλεί Εκείνον νά μέ κάνει σκεύος του νά μέ σηκώσει νά μέ πάρει απ\' τό χέρι καί νά μέ οδηγεί εκεί πού είναι καλύτερα γιά μένα, γιατί από μόνος μου δέν γνωρίζω ούτε τί είναι καλό γιά μένα, ούτε καί τόν δρόμο ξέρω.
Ευχαριστούμε Mistral.

[mistral]

Γιατί όλες οι αρετές είναι δικές Του, καί δική μου είναι μόνο η αμαρτία.

Αυτό είναι μόνον το δικό μας: η αμαρτία
Όλα τά άλλα τα καλά είναι του Θεού.
«Πάν δώρημα τέλειον άνωθεν εστίν καταβαίνον...»

Ευχαριστούμε Mistral.

Για τις αμαρτίες μου; Τι να ευχαριστήσεις από μένα αδελφέ μου;

Τον Θεό ευχαριστούμε πάντα, Αυτόν υμνούμεν, Αυτόν ευλογούμεν .. προς Αυτόν δεόμεθα