Δεν σου είπα να σπάσεις το χέρι σου

[mistral]

Στην κινηματογραφική ταινία «Χορεύοντας με τους λύκους*» με τον Κέβιν Κόστνερ (θυμάμαι καλά; πάνε χρόνια)  έχει μια σκηνή όπου δύο νεαροί Ινδιάνοι έχουν ένα ατίθασο άγριο άλογο μπροστά τους για να το τιθασεύσουν. Λέει λοιπόν ο ένας νεαρός Ινδιάνος στον άλλον:
- Ανέβα στο άλογο να το τιθασεύσεις
Ο δεύτερος Ινδιάνος ανεβαίνει στο άλογο προσπαθώντας να το τιθασεύσει
Το άλογο όμως ήταν πολύ άγριο και στην προσπάθειά του να το τιθασεύσει
ο δεύτερος Ινδιάνος πέφτει και σπάει το χέρι του.
Έρχεται ο πρώτος Ινδιάνος και λέει στον άλλον με το σπασμένο χέρι:
- Γιατί έπεσες και έσπασες το χέρι σου;
Απαντάει ο δεύτερος με το σπασμένο χέρι:
- Μα.. εσύ δεν μούπες να ανέβω να τιθασεύσω το άλογο;
Και ο πρώτος Ινδιάνος απαντάει:
- Ναι εγώ σου είπα να ανέβεις και να τιθασεύσεις το άλογο
  Δεν σου είπα να πέσεις και να σπάσεις το χέρι σου!

Αν ο Ινδιάνος με το σπασμένο χέρι είχε ακούσει προσεκτικότερα τι του είχε πεί
ο φίλος του δεν θα ζητούσε τις ευθύνες για το σπασμένο του χέρι απ τον φίλο του.
Αν και βέβαια και πάλι θα είχε σπασμένο το χέρι.

Συμπέρασμα:
για να υπάρχει σωστή επικοινωνία ακούμε πάντα προσεκτικά τι ακριβώς μας λένε.


*Δεν με φοβίζουν οι λύκοι. Το κάθε άλλο μάλιστα.
  Ένα απ τα αγαπημένα μου λογοτεχνικά αναγνώσματα ήταν «Ο λύκος της στέππας» του Ερμάν Έσσε.