Περί Προσευχής

[ρωμηός]

\"Τοῦτο γὰρ ἡ σωτηρία ἡ ἡμετέρα, τοῦτο τὸ φάρμακον τῶν ἡμετέρων ψυχῶν, τοῦτο τὸ ἰατρεῖον τῶν παθῶν τῶν ἐν τῇ ψυχῇ τικτομένων. Εὐχὴ τὸ τεῖχος τῶν πιστῶν, εὐχὴ τὸ ὅπλον ἡμῶν τὸ ἀκαταγώνιστον, εὐχὴ τὸ καθάρσιον τῆς ἡμετέρας ψυχῆς, εὐχὴ ἡ ἀπολύτρωσις τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων, εὐχὴ ἡ ὑπόθεσις τῶν μυρίων ἀγαθῶν. Εὐχὴ γὰρ οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν ἢ διάλεξις πρὸς τὸν Θεὸν καὶ ὁμιλία πρὸς τὸν τῶν ὅλων δεσπότην. Τί οὖν ἂν εἴη μακαριώτερον τοῦ καταξιουμένου συνεχῶς τῆς πρὸς τὸν δεσπότην ὁμιλίας;\"

(Ιω. Χρυσοστόμου, Ζ΄ Κατήχησις προς Νεοφωτίστους, ΕΠΕ τομ. 30ος, σελ. 490)


Όντως τι πιο μακάριο, απο το να συνομιλείς συνεχώς με το Δημιουργό και Πλάστη σου, με τον κοινό Πατέρα όλων! Και τίποτα και κανένας δεν στέκεται εμπόδιο, παρά μόνο η ραθυμία της αχάριστης καρδιάς μας.

[ρωμηός]

\"Παντός αγαθού κεφάλαιόν εστι η προσευχή και σωτηρίας και ζωής αιωνίου πρόξενος... Πας προσευχόμενος τω Θεώ διαλέγεται... Αύτη γάρ η τιμή και τη των αγγέλων υπεραίρει μεγαλοπρέπειαν...\"

(Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Περί Προσευχής Λόγος Β΄, ΕΠΕ τομ. 31ος, σελ. 198)

\"Προσευχής δε κοινόν έργον αγγέλων ομού και ανθρώπων... πάσης αρετής και δικαιοσύνης αφορμήν είναι την προσευχήν και μηδέν δύνασθαι των συντελούντων εις ευσέβειαν εισελθείν εις ψυχήν, προσευχής και δεήσεως έρημον...\"

(Ενθ. ανωτ. σελ.200)

\"Νεύρα της ψυχής εισιν αι προσευχαί... αι ψυχαί δια των αγίων προσευχών αρμόζονται και συνεστήκασι και τον δρόμον της ευσεβείας τρέχουσιν ευχερώς. Αν δεν της προσευχής αποστερήσεις σεαυτόν, ταυτόν ποιήσεις αν ει τον ιχθύν εκ του ύδατος εξήγαγες.\"

(Ενθ. ανωτ. σελ.204)

\"Οράς όσον ισχύει προσευχή και δέησις; Ναούς Χριστού τους ανθρώπους εργάζεται\"

(Ενθ. ανωτ. σελ.212)

\"Προσευχή σωτηρίας αφορμή, αθανασίας πρόξενος ψυχής, της Εκκλησίας τείχος αρραγές, φυλακτήριον άσειστον, φοβερόν μεν τοις δαίμοσι, σωτήριον δε τοις ευσεβέσιν ημίν.\"

 (Ενθ. ανωτ. σελ.216)

[ρωμηός]

\"Ευχήν όταν είπω μη νομίσης λόγους είναι. Πόθος εστί προς Θεόν, αγάπη ανεκλάλητος, ουκ εξ ανθρώπων επιτελουμένη αλλ\' εκ Θείας ενεργουμένη χάριτος... Την τοιαύτην ευχήν, εάν τινι χαρίσεται ο Κύριος, πλούτος εστίν αναφαίρετος και σίτισις ουρανία κορεννύουσα την ψυχήν\"

(Ιωάννου Χρυσοστόμου, Περί Ευχής, ΕΠΕ τομ. 31ος, σελ. 228)

[mistral]

\"Ευχήν όταν είπω μη νομίσης λόγους είναι. Πόθος εστί προς Θεόν, αγάπη ανεκλάλητος, ουκ εξ ανθρώπων επιτελουμένη αλλ\' εκ Θείας ενεργουμένη χάριτος... Την τοιαύτην ευχήν, εάν τινι χαρίσεται ο Κύριος, πλούτος εστίν αναφαίρετος και σίτισις ουρανία κορεννύουσα την ψυχήν\"

(Ιωάννου Χρυσοστόμου, Περί Ευχής, ΕΠΕ τομ. 31ος, σελ. 228)

Ωραία περιγραφή της ευχής!
Μου θυμίζει το \"στεναγμοίς αλλαλήτοις\"..

[quality]

Από την ηλικία των επτά περίπου χρόνων μου έμαθε η μαμά ή η γιαγιά,δε θυμάμαι,να λέω μια προσευχή πριν κοιμηθώ.Σαν παιδάκι που ήμουν,αυτή η προσευχή έκρυβε ένα μυστήριο τρομερό.Είχα την αίσθηση ότι από τη στιγμή που θα την έλεγα,θα στήριζα στα χέρια μου μια τεράστια κι ογκώδη δύναμη.Αυτή την αίσθηση κρατώ ακόμη και τώρα,που μεγάλωσα κάπως από τότε.Κάθε βράδυ νιώθω άσχημα αν δεν πω τα παρακάτω λόγια:\"πέφτω κάνω το σταυρό μου κι άγγελο έχω στο πλευρό μου δούλος του Θεού λογιούμαι και κανένα δε φοβούμαι\".