Περί θαυμάτων λόγος ερωτηματικός.

[ρωμηός]

Ο αδλεφός συνευωχητής Αρτέμης έθεσε στην αγάπη όλων μας το παρακάτω θέμα -απορία... Το μεταφέρω από άλλο τόπικ εδώ, ανοίγοντας το σα θέμα ξεχωριστό....

αφού θέλετε θέματα και όχι μόνο καλημέρες-σπέρες-νύχτες και λοιπές φάσεις της ημέρας έχω μια απορία:ενώ τα απτά-τρανταχτά θαύματα επιτρέπονται από τον Θεό σπάνια για τον απλό λόγο ότι δεν θέλει να τον πιστέψουμε και αγαπήσουμε εξαναγκαστικά μέσα από την επίδειξη δύναμης,ίσως σε μερικούς ένα τέτοιο συμβάν αποτελέσει μια επιβεβαίωση της ύπαρξης Του (όλοι μας έχουμε περάσει λίγο έως πολύ δύσκολες στιγμές και χρειαζόμασταν άμεσα λύση και απάντηση στο πρόβλημα μας) και από εκείνο το σημείο στραφούν ολοκληρωτικά στο Θεό. Βέβαια μακάριοι αυτοί που θα πιστέψουν χωρίς να δουν αλλά εδώ ολόκληρος Θωμάς ήθελε ν\'αγγίξει τα σημάδια για να πειστεί..

[Αρτέμης]

Συμποσιαρχολογώτατε σας ευχαριστώ για την προβολή του προβληματισμού μου και στα υπόλοιπα μέλη του φόρουμ.Περιμένω με ανυπομονησία τις απαντήσεις περιλαμβανομένης και της δικιάς σας!

[ρωμηός]

Βέβαια υπάρχουν και τρανταχτά θαύματα που γίνονται και συμβαίνουν καθημερινώς. Το Άγιο Φως του Παναγίου Τάφου, ο ευλογημένος άρτος (γνωστό και ως αντί-δωρο) της Θείας Ευχαριστίας που δεν αλλοιώνεται, τα λείψανα των Αγίων. Βεβαίως, θα συμφωνήσω ότι θα είναι \"μακαριότερος\" εκείνος που δεν θα στηρίζει την πίστη και την βιοτή του στα θαύματα αλλά στην αγάπη του Πατέρα και Δημιουργού του, μια αγάπη που μας απελευθερώνει και που γεννά υιούς και κληρονόμους. Μια αγάπη που συνίσταται στην τήρηση των εντολών του Θεού και στον αγώνα κατά των παθών μας.

Επομένως και τέτοια θαύματα συμβαίνουν και πάλι όμως ποιά η αλλαγή μας?

Από την άλλη, συμβαίνουν, έτσι νομίζω, θαύματα, όχι βέβαια απτά και τρανταχτά, όπως αυτά, αλλά θαύματα που διαπιστώνονται μόνο από τους οφθαλμούς μιας καθαρής καρδιάς. Θαύματα που επιβεβαιώνουν την παρουσία Του στη ζωή μας, παρουσία ενεργητική, αγαπητική και σωτήρια. Όπως και κάποιος άλλος συνδαιτημόνας έγραψε \"ο Κύριος κρούει την θύρα\" των καρδιών μας συνεχώς και δεν αποσπάται από αυτήν έως ότου του ανοίξουμε, διότι τίποτα άλλο δεν επιθυμεί τόσο όσο την επιστροφή και τη σωτηρία μας.

Για να μπορέσουμε να αφουγκραστούμε το θαύμα αυτό, ώστε όντως μέσα μας να γίνει απτό και τρανταχτό, πρέπει να προετοιμάσουμε και εκγυμνάσουμε την καρδιά μας. Και ο τρόπος είναι ένας και είναι ευαγγελικός. Και είναι ο ίδιος εις τους Αιώνας. Κριτήριο δηλαδή καθάρσεως είναι ο ίδιος ο Κύριος (εγώ ειμί η οδός, λέγει), οι λόγοι Του, οι Εντολές του.

Υστερούμε επομένως (για να κλείσω έτσι μια πρώτη απόπειρα τοποθετήσεως) ως προς αυτό: Τα θαύματα υπάρχουν και γίνονται απτά και χειροπιαστά. Απλά οι οφθαλμοί της ψυχής μας είναι ακόμα λερωμένοι και δεν μπορούμε να τα δούμε. Αν καθαρισθούμε ή μάλλον αν καθαριζόμαστε συνεχώς δια των αγίων μύστηρίων της Εκκλησίας μας, θα τα αντιλαμβανόμαστε καθαρότερα.

[Αρτέμης]

Με την ερώτηση μου αναφερόμουν κυρίως σε άτομα που δεν έχουν πολύ σχέση με την εκκλησία.Δηλαδή αν η φανέρωση σ\'αυτούς της πανταδυναμίας του θεού μέσα από ένα θαύμα αποτελέσει έναυσμα για πίστη.Πιστεύω πως ιδίως έναν αδιάφορο ή και ενάντιο του Θεού δεν θα τον αγγίξει ο λόγος περί αγάπης στο πρόσωπο του Θεού,κρουσίματος θύρας,υιούς και κληρονόμους κτλ όπως είπε και ο Ρωμηός.Αν δεν δεχτεί ένα σοκ(όπως ο απόστολος Παύλος),δύσκολα θα πιστέψει σε έναν Θεό που απλά ακούει γι\'Αυτόν μέσα από τα δόγματα και τις θεωρίες αλλά δεν Τον βλέπει δίπλα του.Βέβαια αν κάποιος δεν έχει πρόθεση να πιστέψει,και ο Θεός ο ίδιος να του εμφανιστεί,δεν θα συμβεί τίποτα.Αν όμως έχει απλά αμφιβολίες(όπως ο Θωμάς),ένα θαυμαστό-υπερφυσικό γεγονός θα τον καθησυχάσει.

[ioannis40]

Πρός αναζητούντας την Αλήθεια και όχι το <<θαύμα>>.
    Αν θέλει κάποιος να πιστέψει σε ένα <<θαύμα>> καθημερινό και προσωπικό είναι τούτο: \"Ευχαριστούμεν σοι, Κύριε ο Θεός ημών, τω ΕΞΑΝΑΣΤΗΣΑΝΤΙ ημάς εκ των κοιτών ημών...\". Μας συμβαίνει κάθε ημέρα να ξυπνάμε απο τον νυχτερινό ύπνο, όμως αυτό δεν είναι <<θαύμα>> αλλά σχέση.
   Προσωπικά δεν πιστεύω στο <<θαύμα>>, δεν υπάρχει <<θαύμα>>, μόνον φανέρωση της ύπαρξης του Θεού δια των ενεργειών Του αλλά, και φανέρωσή Του, Θεοφάνεια. \"Και νύν εξαπόστειλον την βοήθειά σου επι τους εστώτας προ προσώπου της αγίας δόξης σου, ΚΑΙ ΑΠΕΚΔΕΧΟΜΕΝΟΥΣ το παρα σού πλούσιον έλεος...\" (<<Ευχή Πρώτη>>, του Όρθρου. Ιερατικόν Εκδοσισ Αποστολικής Διακονίας). Τίποτε στην ζωή της Εκκλησίας δεν μιλάει για <<θαύμα>> αλλά για φανέρωση, σχέση και αποκατάσταση της πεσμένης ανθρώπινης φύσης ως αποτέλεσμα αυτής της σχέσης. Άλλωστε ο Κύριος δεν έκανε <<θαύματα>> έκανε, <<σημεία και τέρατα>>.
    Τα <<θαύματα>> είναι τα ζητούμενα των θρησκειών, οι οποίες το θεωρούν ως ένα συμβάν που συγκρούετε ή είναι ασυμβίβαστο με τη φυσική νομοτέλεια (Ν. Ματσούκα Δογματική  Β΄ σελ., 159) . Ο Χριστιανισμός ως αποκάλυψη δεν είναι θρησκεία αλλά φανέρωση ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής που οδηγεί σε ένα τέλος. Το <<θαύμα>> δεν οδηγεί στην πίστη αλλά η πίστη οδηγεί στο <<θαύμα>> (Ν. Ματσούκα Δογματική  Β΄ σελ., 162), την φανέρωση του Θεού.
   Το <<θαύμα>> δεν εξετάζεται ως απομονωμένο γεγονός αλλά ως ένα ιστορικό γεγονός της όλης ιστορίας της Θείας Οικονομίας, της σωτηρίας μας. Το <<θαύμα>> γίνεται γιά όλο το σώμα της Εκκλησίας και μπορεί να χαρακτηριστεί ως κατανόηση της Θείας Πρόνοιας που μας προάγει σε ένα τέλος. Ο Θεός μας προστατεύει και μας οδηγεί σε ένα συγκεκριμένο τέλος την αιώνια σχέση μαζί Του.
    Τα <<θαύματα>>, ως γεγονότα της ιστορίας της θείας οικονομίας, φανερώνουν την θεία δόξα στον κόσμο, τον μεταμορφώνουν, τον οδηγούν και τον διδάσκουν. (ο.π., σελ., 162). To φυσικό και το μεταφυσικό στην πίστη του Χριστού είναι ενωμένα

    Για περισσότερα προμηθεύσου το: \"Το Θαύμα, Η αλήθεια και οι πλάνες\", Ηλία Τσιάκου Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 2002. Τηλ:2103637016. Τα άλλα είναι σχολαστικισμοί και \"πώ - πω!!!!\", τί έκανε ο Χριστούλης για να περνάει η ώρα.

    Το <<θαύμα>> το ζούν ή σ΄αυτό ζούν οι προς θεραπεία οδηγούμενοι και οι θεραπευμένοι,
Αν δεν νοιώσης ασθενής φίλε αναζητητή μην περιμένης το <<θαύμα>>. Στις Γραφές <<θαύμα>> γινόταν μόνον σε όσους συναισθάνονταν ότι ήταν \"εν ασθενεία\" και ως ασθενείς προσέτρεχαν στον Ιατρό με μόνο αίτημα την ψυχοσωματική ίαση. \"Ίδε υγιής γέγονας μηκέτι αμάρτανε.\". (δεν θυμάμε χωρίο).

    Το <<θαύμα>> είναι φάρμακο και γίνεται - δίνεται μόνον σε ασθενείς, Πόρνες, Τελώνες, Ληστές και σε όσους πίστεψαν - πιστεύουν ή έψαχναν - ψάχνουν την Αλήθεια. Ο Απ. Παύλος την έψαχνε, είχε καλή προαίρεση, ο Κύριος του ΦΑΝΕΡΩΘΗΚΕ για να καταλλάβει ποιός είναι ο δρόμος που έψαχνε. Νόμιζε ότι είχε βρεί την Αλήθεια και Αυτή υπηρετούσε, όταν γνώρισε Αυτό που έψαχνε τότε μετεστράφη.
ioannis40

[ρωμηός]

Με την ερώτηση μου αναφερόμουν κυρίως σε άτομα που δεν έχουν πολύ σχέση με την εκκλησία.Δηλαδή αν η φανέρωση σ\'αυτούς της πανταδυναμίας του θεού μέσα από ένα θαύμα αποτελέσει έναυσμα για πίστη.Πιστεύω πως ιδίως έναν αδιάφορο ή και ενάντιο του Θεού δεν θα τον αγγίξει ο λόγος περί αγάπης στο πρόσωπο του Θεού,κρουσίματος θύρας,υιούς και κληρονόμους κτλ όπως είπε και ο Ρωμηός.Αν δεν δεχτεί ένα σοκ(όπως ο απόστολος Παύλος),δύσκολα θα πιστέψει σε έναν Θεό που απλά ακούει γι\'Αυτόν μέσα από τα δόγματα και τις θεωρίες αλλά δεν Τον βλέπει δίπλα του.Βέβαια αν κάποιος δεν έχει πρόθεση να πιστέψει,και ο Θεός ο ίδιος να του εμφανιστεί,δεν θα συμβεί τίποτα.Αν όμως έχει απλά αμφιβολίες(όπως ο Θωμάς),ένα θαυμαστό-υπερφυσικό γεγονός θα τον καθησυχάσει.

Η αλήθεια είναι ότι δεν κατάλαβα σε ποιά περίπτωση αναφερόσουν. Τώρα που το ξεκαθάρισες καλύτερα μπορούμε να το συζητήσουμε. Έτσι όπως το έθεσες, ένα πράγμα μπορώ να πώ. Ότι ο Θεός εκτός από Παντοδύναμος (για να μπορεί προφανώς να κάνει θαύματα) είναι και Πάνσοφος και Εραστής του ανθρώπου. Επομένως το θέμα που θα πρέπει να μας απασχολεί όλουςδεν είναι Τι πρέπει να κάνει ο Θεός για να μας \"καθησυχάσει\" αλλά τι πρέπει να κάνει ο άνθρωπος. Δηλαδή ο Θεός ως Πάνσοφος και ως Εραστής να είσαι σίγουρος ότι θα κάνει την σοφώτερη κίνηση για να βρεθεί δίπλα στον καθένα μας δεν θα παραλείψει κανέναν τρόπο. Ως Πάνσοφος αυτός ξέρει καλύτερα από τον καθένα μας πως μπορούμε να πιστέψουμε και με ποιούς τρόπους θα έλθει πλησιέστερα στον καθένα. Κι απ την άλλη ως Εραστής δεν θα σταματήσει ποτέ να επιχειρεί και βρίσκεται με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο κοντά στους ανθρώπους, διότι όπως ξανάπα τίποτα άλλο δεν επιθυμεί τόσο όσο το να επιστρέψει ο άνθρωπος και να σωθεί.

Άρα ο Θεός ξέρει τι είναι το καλύτερο για τον καθένα μας και στον καθένα πάλι ενεργεί με διαφορετικό τρόπο. Και οι Εβραίοι είδαν αναστημένο το Λάζαρο κι όμως δεν πίστεψαν. Άρα είναι θέμα του ανθρώπου, κατά πόσο είναι διατεθειμένος να δεχτεί τα σημάδια της παρουσία Του δίπλα του.

[ioannis40]

<< ως Εραστής δεν θα σταματήσει ποτέ να επιχειρεί>>

  \" 10 ανάστα, ελθέ η πλησίον μου, καλή μου, περιστερά μου, 11 ότι ιδού ο χειμών παρήλθεν, επορεύθη εαυτώ, 12 τα άνθη ώφθη εν τη γή, καιρός της τομής έφθακε, φωνή της τρυγόνος ηκούσθη εν τη γή ημών, 13 η συκή εξήνεγκεν ολύνθους αυτής, οι άμπελοι κυπρίζουσιν, έδωκαν οσμήν. ανάστα ελθέ, η πλησίον μου, καλή μου, περιστερά μου, και ελθέ, 14 σύ περιστερά μου, εν σκέπη της πέτρας, εχόμενα του περιτειχίσματος. δείξον μου την όψιν σου, και ακούτισόν με την φωνήν σου, ότι η φωνή σου ηδεία, και η όψις σου ωραία.\" (Άσμα Ασμάτων Β΄ 10 - 15)
                                                       
                                                             Μετάφραση
<<Σήκω αγαπημένη μου, πανέμορφή μου έλα. Γιατί ο χειμώνας, κοίτα, πέρασε, οι βροχές φύγανε, διάβηκαν. Τ΄άνθη προβάλλουνε στη γή, του τραγουδιού έφτασε η ώρα, και της τρυγώνας μες τους κάμπους μας ακούγεται η φωνή. Τον πρώτο της καρπό δένει η συκιά κι ευωδίες χύνουν τ΄ανθισμένα αμπέλια. Σήκω, αγαπημένη μου, πανέμορφή μου, έλα. Κρυμμένη περιστέρα μου στη σχισματιά του βράχου, στη χαραμάδα του γκρεμού, το πρόσωπό σου δείξε μου κι άσε ν΄ακούσω τη φωνή σου, γιατί γλυκιά σου ειν΄η φωνή και θελκτική σου η όψι>>. (Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ, Ελληνική Βιβλική Εταιρεία, σελ.,1010)

Θείος Έρως.