Δὲν τελειώσαμε τώρα, τελειώνουμε ἀπὸ χρὸνια τώρα. Ἀπὸ πολλοὺς αἰῶνες πρὶν ἔχει ἀρχίσει τὸ (στενὸ) μαρκάρισμα τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸ σημάδι στὸ ἀνθρώπινο σῶμα θὰ εἶναι ἕνα ἀκόμα ἀποτρόπαιο βῆμα πρός τὴν κατάργηση τῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν πλήρη ὑποδούλωσὴ του στὸν ἐχθρὸ τῆς ψυχῆς του ποὺ τὸν τραβᾶ πρὸς στὴν ἀπώλεια. Ἐκεῖ δηλαδὴ ποὺ καὶ ὁ ἴδιος βρίσκεται!
Ἡ πλάση καὶ ὁ κόσμος δὲν εἶναι παρὰ προέκταση τοῦ Σώματὸς μας, καὶ ἡ ὁποιαδήποτε ἀναγνωρισιμότητα τοῦ ἀνθρώπου ποὺ δὲν συνδέεται μὲ τὴν ὄντως ἀληθινὴ ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ, ἀποτελεῖ ἀποτρόπαιο μαρκάρισμα, καὶ δράμα τῆς φυσεῶς μας. Κάθε σημάδι στὴν φύση εἶναι σημάδι στὸ ἀνθρώπινο σῶμα. Πρέπει νὰ ἐνεργοποιηθοῦμε, πρωτίστως καὶ κυρίως πρὸς τὰ ἑσώτερα. Γιὰ νὰ ὑπάρξει ἡ Χάρη πρὸς ὀμολογία. Πρέπει νὰ ἀρνηθοῦμε τὸν τρόπο ζωῆς ποὺ μᾶς σημαδεύει! Δὲν εἶναι οἱ «ἄλλοι» σημαδεμένοι, εἴμαστε ὅλοι σημαδεμένοι καὶ ὀδεύουμε πρὸς τὸ σημάδι τῆς ἀπώλειας ἐὰν δὲν ἀλλάξουμε πλεύση. Νὰ εἴμαστε Ἑκκλησία κάθε στιγμὴ. Αὐτὸ λυτρώνει τὶς πληγὲς ἀπ῾ τὰ σημάδια!
Ὅσο γιὰ τὸν νεαρὸ ποὺ σίγουρα, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ τσιπάκι, θὰ εἶναι μαρκαρισμένος μὲ διὰφορα ἀλλότρια (ἀπὸ ἀριθμοὺς μητρώου, ταυτὸτητας, διαβατηρίου, ΑΦΜ, τραπέζης, πιστωτικὲς κάρτες, κάρτες ἀπεριορίστων καὶ ἀλλοτρίων διαδρομῶν, μέχρι ποιὸς ξέρει τὶ;) τὸ κάνει λέει ὁ κουτὸς γιὰ νὰ γίνεται ἀναγνωρίσιμος ἀπὸ τὸν μπάρμαν καὶ τὸν clubατζὴ ποὺ τοῦ δίνει τὸ ποτό! Τὶ νὰ πεῖ κανείς...;
Ἐγὼ λέω καλύτερα βλάκας, παρὰ ἀρνητὴς.
Ὁ Θέος νᾶ μᾶς ἐλεεῖ, καὶ ποτὲ, ποτὲ! νὰ μὴν φεύγουμε ἀπὸ τὴν Ἑκκλησία Του, ὅσο μαρκαρισμένοι κι ἄν νιώθουμε, γιατὶ Ἐκεῖνος μπορεῖ νὰ μᾶς καθαρίσει ἀπὸ ὅλα τὰ σημάδια καὶ τὰ «νούμερα», ποὺ ἀποδέχεται ἡ ταλαίπωρη φύση μας!
