Tὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ μετοχή μᾶς σὲ αὐτά.

[Ἰωάννης]

[font face=Garamond][font size=4]Θα ήθελα να θέσω πρός συζήτηση το θέμα των μυστηρίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και της μετοχής μας σε αυτά, έτσι ώστε να \"ακουσθούν\" οι απόψεις μας και να κάνουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο και αν είναι θέλημα Θεού να καταλήξουμε κάπου λύνοντάς απορίες μας (έχω αρκετές, αν όχι πάρα πολλές) και εξακριβώνοντας ορισμένα πράγματα.
Λέω μιάς και είναι αρκετά \"επίκαιρο\" θέμα να ξεκινήσουμε με το μυστήριο τού γάμου!
Περιμένω \"αντιδράσεις\" (το ελπίζω δηλαδή). Ξένια εσένα περιμένω πρώτη, κανόνισε![/fonts][/fontf]

[Ξένια]

Είμαι υπέρ εkατό τα εkατό! kαι θα το αποδείξω εν kαιρώ
Ας σοβαρευτώ τώρα. kαλύτερα να ξεkινήσεις με μια πιο συγkεkριμένη σkέψη σου, δηλαδή τί σε προβληματίζει...
Ωραίο θέμα πάντως!

[Ἰωάννης]

[font face=Garamond][font size=4]Ως αρχική (αφελής ίσως) σκέψη:
Ποιός είναι ο σκοπός του Γάμου;[/fonts][/fontf]

[reckless]

...η θέωση των νεονύμφων;

[Ἰωάννης]

[font size=4][font face=Garamond]

...η θέωση των νεονύμφων;

Με συγχωρείται που δεν έχω γράψει ακόμη επί του θέματος, αλλά δεν έχω βρεί χρόνο καθώς μελετώ και κάποια Πατερικά κείμενα επί του θέματος. Και θέλω όταν τοποθετηθώ δημοσίως η τοποθετησή μου να είναι όσο το δυνατόν πιό ολοκληρωμένη.

Πολύ σωστό το μάλλον ρητορικό ερωτημά σας αλλά θέλει \"συζήτηση\".
Ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή σας. Προσδοκώ και για την συμμετοχή κι άλλων.
Θα επανέλθω προσεχώς.

[/fontf][/fonts]

[Σωτήριος]

Να ταράξω λίγο τα νερά; Ο Γάμος προ την πτώση ή μετά; Ο Γάμος σαν ευλογία ή σαν πιστοποίηση και κοινωνική παραδοχή που απορρέει μέσα από τον Αστικό κώδικα;:cowboy:

[Ἰωάννης]

[font size=4][font face=Garamond]Ο Γάμος κατά τούς Πατέρας της καθ\'ημάς Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Αλλά βέβαια αν κάποιοι το επιθυμούν ας θίξουν και το θέμα του πολιτικού γάμου, του \"συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης\", κ.τ.λ.΄Είναι εξίσου σημαντικά!
Αλλά πιστεύω πως προηγείται το μυστήριο της Εκκλησίας.[/fontf][/fonts]

[Ξένια]

Είχαμε πει Ιωάννη να πούμε δικές μας απλές απόψεις. Όχι να διαβάσεις τους πατέρες και να μας τους παραθέσεις!

[Ἰωάννης]

[font face=Garamond][font size=4]E τότε πές ντέ την αποψή σου! Εμένα περιμένεις;[/fonts][/fontf]

[Ξένια]

Εγώ περιμένω εσένα που  άνοιξες το θέμα & είπες ότι θα γράψεις όταν βρεις χρόνο.

[Ἰωάννης]

[font face=Garamond][font size=4]Δεν θα ήθελα να ξεκινήσω να λέω εγώ τις απόψεις μου. Ας πει και κάποιος άλλος κάτι!
Καλό είναι να μας πεις πρώτη  (αν θές βέβαια) την αποψή σου για το ποιός είναι ο σκοπός του γάμου!
Άλλωστε σε αφορά και άμμεσα!:)[/fonts][/fontf]

[Ξένια]

Ο γάμος είναι κάτι πολύ όμορφο όταν έχεις δίπλα σου αυτό το πρόσωπο που είναι για σένα,
που το έχει διαλέξει ο θεός ειδικά για σένα.
Σίγουρα ο γάμος έχει κάποιο σκόπο.
Είναι πιστεύω ένας υπέροχος δρόμος που αν τον βαδίσεις σωστά σε οδηγεί στον Θεό.
Η διαφορά με τον άλλο δρόμο, της αφιέρωσης, είναι ότι δεν τον βαδίζεις μόνος σου,
αλλά με το άλλο σου μισό και αυτό είναι και υπέροχο και δύσκολο μαζί.
Γιατί χρειάζεται κατά καιρούς να περιμένεις, αλλά και να τραβάς μπροστά δείχνοντας τον δρόμο στον άλλον.
Αυτό είναι το υπέροχο, το να νιώθεις τον σύντροφο ένα με σένα και να μην τον εγκαταλείπεις..
Ούτε τον δρόμο να εγκαταλείπεις..
Μα κι αν ακόμα λοξοδρομείς, να ξέρεις πως θα υπάρχει δίπλα σου κάποιος έτοιμος να σε επαναφέρει...

[Ἰωάννης]

[font face=Garamond][font size=4]Πολύ όμορφο![/fonts][/fontf]

[Ἰωάννης]

[font face=Garamond][font size=4]
  Στο τεύχος 53 του περιοδικού \"Πολύτεκνη οικογένεια\", που εκδίδει η Π.Ε.ΦΙ.Π. έχει δημοσιευθεί ένα διήγημα με τίτλο \"Διαζύγιο\".
Στο διήγημα αυτό εκθειάζεται η κεντρική ηρωίδα, η Παρθενόπη, νέα που μεγάλωσε στο χώρο της Εκκλησίας, έγινε φιλόλογος, παντρεύτηκε κάποιον επίσης άνθρωπο της Εκκλησίας, με τον οποίον απέκτησαν δύο παιδιά και τότε προέκυψε σοβαρή διαφωνία μεταξύ τους.
  Ο Νώντας, ο σύζυγος, της ζήτησε να μην κάνουν άλλα παιδιά, η Παρθενόπη αρνήθηκε ανυποχώρητα να έχει μαζί του σαρκική σχέση χωρίς στόχο την τεκνογονία, διότι κάτι τέτοιο το θεωρούσε τρομερή αμαρτία και λόγο χωρισμού της από το Θεό και απώλεια της πίστης της. Κατά τη χαρακτηριστική έκφραση του διηγηματογράφου \"άν της ζητούσε νόμιμες (!) σxέσεις κι αρνιόταν θα ήταν ένοχη αλλ\'εφόσον της ζητούσε να παρανομεί δε φέρει ευθύνη για τις συνέπειες της αρνησής της\".
  Και οι συνέπειες ήταν μάλλον αναμενόμενες. Ο μη ηθελημένα στερημένος σύζυγος \"άρχισε επαφές με άλλες λεγάμενες\" κατά την έκφραση του διηγηματογράφου, θεωρώντας ένοχη την γυναίκα του, ενώ εκείνη θεωρούσε υπαίτιο τον ίδιο. Τελικά ο Νώντας κίνησε διαδικασία διαζυγίου, το διαζύγιο εκδόθηκε, η Παρθενόπη κράτησε την επιμέλεια των παιδιών, \"στα σαράντα της έγινε κατ\'εκλογήν Λυκειάρχισσα\", και κατά τον διηγηματογράφο, ήταν άξια που χάρη στη διάλυση του γάμου της, διέσωσε την αγάπη της προς τον Θεό!
(Πάνου Νικολόπουλου, \"Άσκηση και αγιότητα στο Γάμο\", εκδ.Αρμός, σελ.39-40.)

Πως σχολιάζετε το κείμενο αυτό; Τις συμπεριφορές των \"ηρώων\";[/fonts][/fontf]

[Ἰωάννης]

[font face=Garamond][font size=4]Σιγά ντέ ένας-ένας να γράφει!! Δέν σας προλαβαίνω!![/fonts][/fontf]

[Ιωάννα]

[font face=Garamond][font size=4]Σιγά ντέ ένας-ένας να γράφει!! Δέν σας προλαβαίνω!![/fonts][/fontf]

χα, χα! ἤλπιζες λόγῳ θέματος συνωστισμό;

[Ἰωάννης]

[font face=Garamond][font size=4]Ε όχι και συνωστισμό!! Δεν είμαι δα και τόσο αισιόδοξος! Μιά τυπική έτσι συμμετοχή![/fonts][/fontf]

[Iaspis]

Πως σχολιάζετε το κείμενο αυτό; Τις συμπεριφορές των \"ηρώων\";

Εἶναι ἕνα κείμενο γεμᾶτο ἀπὸ ἀτυχὴ γεγονότα! Παραθέτω ἐνδεικτικὰ τὰ βασικώτερα:

-...η κεντρική ηρωίδα, η Παρθενόπη, νέα που μεγάλωσε στο χώρο της Εκκλησίας,

Δὲν ὑπάρχει «ὁ χῶρος τῆς Ἐκκλησίας», ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία τοῦ χώρου, καὶ τοῦ χρόνου καὶ τῆς Σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου!

-...παντρεύτηκε κάποιον επίσης άνθρωπο της Εκκλησίας,

Τὸ αὐτὸ..Δὲν ὑπάρχει ὁ «ἄνθρωπος τῆς Ἐκκλησίας», ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία τῶν ἀνθρώπων, τῶν Ἀγγέλων, τῶν Ἁγίων, τῆς Θεοτόκου καὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν!

Κάτω ἀπὸ τὶς ἀτυχεῖς προϋποθέσεις, ποὺ θέτει τὸ κείμενο, ὅλα ὅσα ἐπακολουθοῦν εἶναι καὶ αὐτὰ ἀτυχὴ, μἐ ἀποκορύφωμα τὴν ἴδια τὴν συγγραφὴ του....!

[Ξένια]

Δηλαδή τώρα εμείς, δεν πρέπει να μιλάμε για \"τη διάλυση του γάμου\", αλλά για \"το γάμο της διάλυσης\"!
kατάλαβες Ιωάννη...!

[Ἰωάννης]

Αν θές ανέλυσε το λίγο διότι είναι η δεύτερη μου μέρα με πυρετο 39 και δεν παίρνω εύκολα στροφές!

[Iaspis]

[font face=Garamond][font size=4]Ως αρχική (αφελής ίσως) σκέψη:
Ποιός είναι ο σκοπός του Γάμου;[/fonts][/fontf]

Καθόλου ἀφελής! Εἶναι μία φυσιολογικὴ σκέψη ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ τὴν κάνει ὁ κάθε ἄνθρωπος εὐθὺς μόλις ἐνηλικιώνεται καὶ ἀρχἰζει νὰ σκέπτεται. Δυστυχὼς ὑπάρχουν πολλὰ ἐμπόδια ποὺ πολὲς φορὲς ἐκτρέπουν τὴν σκέψη μας...στὸν κόσμο!

Κατὰ τὴν γνώμη μου ὁ Γάμος στὴν οὐσία του, εἶναι ἡ ἔνωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό. Ἀπὸ ἐκεῖ εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ξεκινοῦμε. Ἔτσι, νομίζω,  μποροῦμε νὰ κατανοήσουμε ἄμεσα γιατὶ ὁ Γάμος εἶναι Μυστὴριο τῆς Ἐκκλησίας. Διότι ὅπως σὲ ὅλα τὰ Μυστὴρια τελεῖται ἡ συνένωση  μὲ τὸν Κύριο, ἔτσι καὶ στὸν Γάμο αὐτὴ ἡ συνένωση εἶναι τὸ Μυστήριο. Ἄν μπορεῖ τὸ λοιπὸν κάποιος νὰ τὸ δεῖ καὶ νὰ τὸ ζήσει μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, θὰ φθάσει πιστεύω μὲ τὴν χάρη τοῦ Κυρίου νὰ βιώση τὸν σκοπὸ τοῦ Γάμου, ποὺ εἶναι ἡ Σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου!