Kάποιες ώρες...

[mistral]

Κάποιες ώρες..

Είναι κάποιες ώρες... αργά το βράδυ..
Όπου όλα έχουν ησυχάσει.. ο νούς .. η καρδιά .. ησυχία.

Κάποιες ώρες.. αργά το βράδυ.. όλα είναι ήσυχα.. και οι καρδιές μας μία.
Και η ευχή κυλάει ήσυχα, αβίαστα, γλυκά στην καρδιά μας.. την μία. Σιωπηλή κραυγή.
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με!» ..
Εμένα Κύριε, την καρδιά την μία που είμαστε όλων οι καρδιές μαζί... «Ελέησόν με Κύριε!»

Κάποιες ώρες...

[mistral]

Πάντα μέν καθαρά τοίς καθαροίς· τοίς δέ μεμιαμμένοις και απίστοις
ουδέν καθαρόν, αλλά μεμίανται αυτών και ο νούς και η συνείδησις.   Προς Τίτον 1, 15.

Ο γέροντας Παΐσιος έλεγεν πως ο νούς του ανθρώπου είναι ή σαν την μέλισσα ή σαν την μύγα.
Η μέλισσα ακόμα και μέσα στον βόθρο να βρεθεί θα βρεί ένα λουλουδάκι να σταθεί επάνω του.
Η μύγα και στον πιο όμορφο κήπο του κόσμου να βρεθεί θα βρεί μια ακαθαρσία για να σταθεί επάνω της

Έτσι λοιπόν και ο νούς του καθαρού κατά την συνείδησιν και πνευματικά υγιούς ανθρώπου.
Ακόμα και ανάμεσα στις πόρνες να βρεθεί κάτι καλό θα βρεί να ωφεληθεί.
Και τον πιο αμαρτωλό άνθρωπο να συναντήσει κάποιον καλό λόγο θα βρεί να πεί.

Ο νούς όμως του πονηρού ανθρώπου ακόμα και για τα πιο θεία πράγματα να ακούσει
θα βρεί κάτι πονηρό και ακάθαρτο και βρώμικο να σκεφτεί, να πεί και να κατηγορήσει.
Και άγιο να συναντήσει αυτός ο πονηρός νούς θα βρεί κάτι κακό και ακάθαρτο επάνω του.

Αναρωτιέμαι όμως ειλικρινά..  
...γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να έχουν νού σαν της μύγας;
Τόσον πολύ μεμίανται αυτών ο νούς και η συνείδησις;
Τόσον πολύ ηδονή και ευχαρίστησις προκύπτει απ τον πονηρό και ακάθαρτο λογισμό;
Τόσον πολύ δύσκολο είναι άραγε να δεί ή να ακούσει κάποιος κάτι εντελώς απονήρευτα;


Χριστός Ανέστη!

[mistral]

Κατ\' ουσίαν η ψυχή διά της προσευχής βλέπει - ζή - ενούται
μετ\' εκείνων υπέρ των οποίων προσεύχεται.
Εάν μετά το βαρύ τούτο αίσθημα, του οποίου έλαβεν ούτος πείραν, επακολουθή χαρά
ή ανάπαυσις τούτο είναι ενδεικτικόν σημείον  ότι η προσευχή αυτού εισηκούσθη.
Ο ασθενής θα αναρρώσει, ο απεγνωσμένος θα λάβη φώς ελπίδος, η επαπειλούμενη συμφορά θα παρέλθη και τα όμοια.

Περί προσευχής σελ. 94 (τέλος)
Αρχιμανδρίου Σωφρονίου (Σαχάρωφ)
Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 1994

[Iaspis]

Κατ\' ουσίαν η ψυχή διά της προσευχής βλέπει - ζή - ενούται
μετ\' εκείνων υπέρ των οποίων προσεύχεται.
Εάν μετά το βαρύ τούτο αίσθημα, του οποίου έλαβεν ούτος πείραν, επακολουθή χαρά
ή ανάπαυσις τούτο είναι ενδεικτικόν σημείον  ότι η προσευχή αυτού εισηκούσθη.
Ο ασθενής θα αναρρώσει, ο απεγνωσμένος θα λάβη φώς ελπίδος, η επαπειλούμενη συμφορά θα παρέλθη και τα όμοια.

Περί προσευχής σελ. 94 (τέλος)
Αρχιμανδρίου Σωφρονίου (Σαχάρωφ)
Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 1994

Τί όμορφα! Ευχαριστούμε Ανδρέα!

[mistral]

Τί όμορφα! Ευχαριστούμε Ανδρέα!

Ναί βρε παιδί μου.. τί όμορφα που τα λέω ο άνθρωπος!
Καμμιά φορά απορώ πως δεν είχα μέχρι σήμερα κατανοήσει το πνευματικό μου μεγαλείο!!!!
Αλλά έτσι είναι οι μεγάλοι άνθρωποι.. το μεγαλείο τους το βλέπουν οι άλλοι.
Οι ίδιοι νομίζουν πως είναι έσχατοι.
Άρα εγώ τώρα που με την βοήθειά σου iaspis κατάλαβα το μεγαλείο μου έπαψα να είμαι μεγάλος
Πως την πάτησα έτσι πάλι; από μεγάλος > μικρός; χμμμμ ...
Τελικά μάλλον δεν πρέπει να καταλαβαίνω τίποτε.. μου κοστίζει πολύ το να καταλαβαίνω.
Αντί να ωφελούμαι μάλλον βλάπτομαι.
Άσε που κουράζω και το μυαλό μου δλδ τζάμπα και βερεσέ..