Στην Υπεράγια Θεοτόκο.

Started by Iaspis, 01 April, 2009, 02:21:48 AM

Previous topic - Next topic

Iaspis


Αγνή Παρθένε
ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ ΤΟΥ Αγίου Νεκταρίου


(Από Ωδή β\')

Ήχος πλ.α΄

1. Αγνή Παρθένε Δέσποινα Άχραντε Θεοτόκε Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε Παρθένε Μήτηρ Άνασσα Πανένδροσε τε πόκε Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

2. Υψηλοτέρα ουρανών ακτίνων λαμπροτέρα Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε Χαρά Παρθενικών Χορών αγγέλων υπερτέρα Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε

3. Εκλαμπροτέρα ουρανών φωτός καθαρωτέρα Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε των ουρανίων στρατιών πασών αγιωτέρα Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε

(από Ωδή ε΄)

4. Μαρία Αειπάρθενε Κόσμου παντός Κυρία Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε Άχραντε Νύμφη πάναγνε Δέσποινα Παναγία Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε

5. Μαρία Νύμφη Άνασσα χαράς ημών αιτία Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε Κόρη σεμνή Βασίλισσα Μήτηρ υπεραγία Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε

6. Τιμιώτερα Χερουβείμ υπερενδοξοτέρα. Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε των ασωμάτων Σεραφείμ των θρόνων υπερτέρα Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε

(από Ωδή δ\')

7. Χαίρε το άσμα Χερουβείμ χαίρε ύμνος Αγγέλων Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε Χαίρε ωδή των Σεραφείμ χαρά των Αρχαγγέλων Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε

8. Χαίρε ειρήνη και χαρά λιμήν της σωτηρίας Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε Παστάς του Λόγου ιερά άνθος της αφθασίας Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

9. Χαίρε Παράδεισε τρυφής ζωής τε αιωνίας Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε Χαίρε το ξύλον της ζωής Πηγή αθανασίας Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

(Από Ωδή ε\')

10. Σε ικετεύω Δέσποινα Σε νυν επικαλούμαι Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε Σε δυσωπώ,Παντάνασσα Σην χάριν εξαιτούμαι Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε

(Από Ωδή β΄)

11. Κορή σεμνή και άσπιλε Δέσποινα Παναγία Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε Θερμώς επικαλούμαι Σε Ναέ ηγιασμένε Χαίρε Νυμφή Ανύμφευτε

(Από Ωδή ε΄)

12 Αντιλαβού μου, ρύσαι με από τού πολεμίου Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε Και κληρονόμον δείξον με ζωής της αιωνίου Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε
Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)

Iaspis

Τοῦ δὲ πλήθους τῶν πιστευσάντων ἦν ἡ καρδία καὶ ἡ ψυχὴ μία, καὶ οὐδὲ εἷς τι τῶν ὑπαρχόντων αὐτῷ ἔλεγεν ἴδιον εἶναι, ἀλλ᾿ ἦν αὐτοῖς ἅπαντα κοινά. (Πραξ. δ\', 32-33)