΄
Ἡ Μεγάλη Ἐκκλησία!
Ἡ ἐπίσκεψη τοῦ Μακαριωτάτου Ἀχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἰερωνύμου στὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο ἔδωσε τὴν εὐκαιρία νὰ ἐκδηλωθεῖ φανερότερα ὁ στενὸς σύνδεσμος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴ Μεγάλη Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, μὲ τὸ Οἰκουμενικό μας κέντρο, τὸν πρῶτο ὡς πρὸς τὴν τάξη Πατριαρχικὸ Θρόνο τῆς Ὀρθοδοξίας.
Δὲν ὑπάρχει κανεὶς Ὀρθόδοξος Ἕλληνας ποὺ νὰ μὴν αἰσθάνεται ἄρρηκτα συνδεδεμένος μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Καὶ κανεὶς δὲν ἀγνοεῖ ἐπίσης τὴν δραματικὴ θέση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ποὺ βρίσκεται ἐπὶ αἰῶνες τώρα αἰχμάλωτο σὲ μιὰ ἄσημη συνοικία τῆς ἄλλοτε νύμφης τοῦ Βοσπόρου. Αἰχμάλωτο! Σήμερα ὅμως κάτι χειρότερο ἀκόμα: ἀπογυμνωμένο ἀπὸ τὸ κάποτε πολυπληθές, ζωντανὸ καὶ φλογερὸ ποίμνιό του. Πολλοί, στὴ θέα αὐτοῦ τοῦ τραγικοῦ μαρασμοῦ, θεωροῦν ὅτι ἐπέρχεται τὸ τέλος καὶ νομίζουν ὅτι ἡ δύναμη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἔχει σχεδὸν πλήρως εκλείψει.
Τραγικὸ λάθος!
Ποτὲ ἄλλοτε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο δὲν βρισκόταν σὲ πλεονεκτικότερη θέση ἀπὸ τὴ σημερινή! Σήμερα, μὲ τὸ ἐλάχιστο ποίμνιο, ἔχει ἀσυγκρίτως περισσότερη δύναμη ἀπὸ τότε ποὺ τὸ ποίμνιό του ἀριθμοῦσε ἑκατομμύρια πιστῶν! Ἡ ἔσχατη ἀνθρωπίνως ἀδυναμία του ἀποτελεῖ τὸ πλέον κατάλληλο ἔδαφος γιὰ νὰ φανερωθεῖ ἡ δύναμη τοῦ πνεύματος! Καὶ φανερώνεται! Ποτὲ ἄλλοτε ὁ λόγος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου δὲν εἶχε τὴν δύναμη ποὺ ἔχει σήμερα. Διότι εἶναι λόγος σταυρωμένος, μαρτυρικὸς λόγος.
Μόνο ποὺ ‒ καὶ αὐτὸ τὸ γράφουμε μὲ πραγματικὰ βαθύτατο πόνο ‒ αὐτὴ ἡ δύναμη σήμερα ἐκποιεῖται συχνὰ καὶ πρόχειρα σὲ λάθος κατεύθυνση. Ἀντὶ νὰ ἀποτελεῖ σταυρικὴ μαρτυρία τοῦ μεγάλου μυστηρίου τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐκφυλλίζεται συνήθως σὲ ἀνούσιους ἐναγκαλισμοὺς τῶν πλανεμένων χριστιανῶν τῆς δύσεως, σὲ ἀνεπίτρεπτο συμφυρμὸ μαζί τους καὶ σὲ σχεδὸν προδοτικὴ τῆς πίστεως συμμετοχὴ σὲ ἐκδηλώσεις καὶ ὀργανισμούς, ὅπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν, ποὺ ἀποτελοῦν ἄρνηση τῆς μοναδικότητας τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Καὶ δὲν εἶναι αὐτὴ καθεαυτὴ ἡ συμμετοχὴ ποὺ θεωροῦμε λανθασμένη ἐνέργεια. Ἀλλά ὁ τρόπος συμμετοχῆς! Νὰ ἀναγνωρίζει κανεὶς ὡς ἐκκλησίες τοῦ Χριστοῦ ὅλους τοὺς ἀλλόκοτους καὶ διεστραμμένους κακοήθεις ὄγκους τοῦ προτεσταντισμοῦ, πάει πολύ!
Ἡ ἀσύλληπτη ἐσταυρωμένη δύναμη τοῦ Πατριαρχείου εὐτελίζεται ὄντως... Τί κρίμα!
Αὐτὸς εἶναι ὁ μεγάλος μας πόνος γιὰ τὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο! Αὐτὸ σφίγγει τὴν ψυχή μας καὶ δὲν μᾶς ἀφήνει νὰ ἀκουμπήσουμε μὲ ἐμπιστοσύνη, ἀγάπη καὶ ἐλευθερία στὸ κέντρο τῶν ὀνείρων μας!
Αὐτὴ ὅμως εἶναι καὶ ἡ διάπυρη εὐχὴ καὶ προσευχή μας: Να ξαναγίνει τὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο τὸ προπύργιο καὶ ἡ ἀταλάντευτη μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας μας!
