Το παραμύθι αρχίζει, το παραμύθι . . .
Θέλω ν\' ακούσω ένα παραμύθι,
που δε μιλάει για μάγισσες για πλούτη.
Μόνο μιλάει για ένα κόσμο αγαπημένο,
το παραμύθι το λησμονημένο.
Θέλω να νανουρίζω μ\' αυτό το παραμύθι
όλους τους άρχοντες της γης.
Κι όταν ξυπνάνε γι\' αγάπη να μιλάνε
κι όχι για πόλεμο, για καταστροφή.
Σ\' όλο τον κόσμο τα παιδιά θα έχουν να φάνε,
σ\' όλο τον κόσμο θα χαμογελάνε.
Θα έχουν παιχνίδια και θα λένε παραμύθια
και θα ρωτάνε, σε παραμύθι μήπως ζω;
Το παραμύθι αρχίζει, το παραμύθι,
μια φορά κι ένα καιρό,
πότε θα γίνει αληθινό;
Το παραμύθι τελειώνει, το παραμύθι
κι έτσι ζούμε εμείς καλά κι εμείς καλύτερα...