Θα προσπαθήσω να είμαι απλή και κατανοητή, φίλοι μου.
Μέσα στις παρέες μας, με τους φίλους μας, συνηθίζουμε να ακούμε και να συζητούμε για
σχέσεις μεταξύ ζευγαριών, φίλων μας, ή και δικές μας σχέσεις.
Από αυτές τις συζητήσεις εγώ τουλάχιστον αντιλαμβάνομαι
ότι το θέμα των σχέσεων και ειδικά του γάμου, το βλέπουν τα δύο φύλα, από
διαφορετική οπτική γωνία αρκετές φορές.
Θα μπορούσα να πω μερικά παραδείγματα, αλλά δεν θα ήθελα να μπω σε τέτοιου είδους στερεότυπα.
Πιστεύω πως κάθε άνθρωπος τελικά είναι διαφορετικός και έχει δική του άποψη.
Για τον λόγο αυτό η ερώτηση απευθύνεται στον καθένα ξεχωριστά που θα ήθελε να τοποθετηθεί.
Τί σημαίνει για \"μένα\", η λέξη γάμος? Σημαίνει ευθύνη, ανάπαυση, εξασφάλιση,
ικανοποίηση, σκλαβιά, χαρά, αδιαφορία, χρήμα, οικογένεια...?
Τα βάζω λίγο ανακατεμένα αλλά είναι λίγα από όλα αυτά που έχω ακούσει κατά καιρούς.
Και ο λόγος που θέτω αυτό το ερώτημα είναι γιατί πιστεύω πως αν ο καθένας μας το απαντήσει,
θα καταλάβει γιατί θέλει, ή δεν θέλει αντίστοιχα να δημιουργήσει αυτόν τον δεσμό...
Ελπίζω να μην σας μπέρδεψα!
Θα ήθελα να προσθέσω και άλλη μια οπτική γωνία,πιστεύω πολύ διαδεδομένη, ιδιαίτερα στις τάξεις των \'σωστών\' χριστιανών: Οι \'\'νόμιμες\'\' σαρκικές επαφές..
Πολύ ενδιαφέρουσα άποψη!!!
Θα τη δικαιολογούσες ποτέ?
Όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι...Αλλά και πάλι, είναι θέμα πόσο ο καθένας έχει αντοχές (ψυχικές κυρίως) και κατά πόσο εμπιστεύεται τον Θεό:yikes:
Quote from: ΑρτέμηςΌταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι...Αλλά και πάλι, είναι θέμα πόσο ο καθένας έχει αντοχές (ψυχικές κυρίως) και κατά πόσο εμπιστεύεται τον Θεό:yikes:
Κοίτα, είναι σωστή άποψη.
Απλώς θα προτιμούσα το νόημα που προκύπτει να μην έχει να κάνει με το ζήτημα της υπομονής και μόνο.
Δηλαδή να μην βγει το συμπέρασμα ότι κάποιος πρέπει να παντρευτεί μόνο και μόνο επειδή δεν έχει αντοχές πολλές,
αλλά να υπάρχουν πρώτα βασικότερες προυποθέσεις.
Quote from: XeniaΕλπίζω να μην σας μπέρδεψα!
Εμένα δέν μέ μπέρδεψες καθόλου. Βρίσκω τόν προβληματισμό σου σημαντικό καί τά ερωτήματα σου καίρια καί υπαρκτά!
Ο Γάμος είναι ένα από τά 7 Μυστήρια τής Εκκλησίας μας. Μέ τά Μυστήρια τής Εκκλησίας μας ο άνθρωπος οδηγείται πρός τήν σωτηρία τής ψυχής του!
«Το μυστήριον τούτο μέγα εστίν εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» (Εφεσ. Ε\' 32).
Ο Απόστολος Παύλος παραλληλίζει τόν γάμο μέ τήν ένωσι τού Νυμφίου Χριστού μέ τήν Νύμφη Εκκλησία. Μέ τήν ένωση... τής σωτηρίας τών ψυχών ημών!
Ο Θεός δημιούργησε «άρσεν και θήλυ». Άνδρα καί γυναίκα σάρκα από τήν σάρκα τού ανδρός καί οστό από τά οστά του.
«καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν» (Γεν 2, 24).
Νομίζω πώς πρόκειται γιά έναν άνθρωπο, ενωμένο καί αδιαίρετο στά πρότυπα τής σχέσεως τών προσώπων τής Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος! Ίσοι όπως τά Πρόσωπα, καί ενωμένοι κατ\' ουσίαν μέ τήν σχέση τής αγάπης!
Η ένωση πού τελείται κατά τό μυστήριο τού Γάμου, είναι αυτή τού ζεύγους μέ τόν Σωτήρα μας Ιησού Χριστό, καί ο οίκος πού «ανοίγει» είναι μία μικρή εκκλησία σωτηρίας τού γένους τών ανθρώπων. Η Οικογένεια!
«ὥστε διά τό μή ἐκτριβῆναι καί ἀναλωθῆναι ὑπό τοῦ θανάτου ὁ γάμος ἐπινενόηται, ὡς ἄν διά τῆς παιδοποιίας τό γένος τῶν ἀνθρώπων διασώζηται»(Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός)
Αυτός είναι ο Γάμος ως πρός τήν ουσία του μέ λίγα λόγια, καί.... πρίν τελεστεί (δημιουργία), καί αφού ετελέστει (σωτηρία)!
Άν θέλουμε νά είμαστε συνεπείς, νομίζω πώς δέν πρέπει νά αγνοήσουμε τήν ουσία τού Μυστηρίου, θέτοντας τόν προβληματισμό μας περί γάμου στήν σημερινή κοινωνία καί πραγματικότητα.
Δέν υπάρχει καμμία πιό δυνατή σχέση αγάπης μεταξύ τών δύο φύλων από αυτή τού γάμου! Καί στιγμιαία καί είς βάθος! Οποιαδήποτε άλλη σχέση μεταξύ ανδρός καί γυναικός, συγκρινόμενη μέ αυτήν τού γάμου, ωχριά από κάθε άποψη, μά πρωτίστως από αυτήν τής αγάπης! Δέν μπορούν νά αγαπηθούν γνήσια, καί αυθεντικά, μέ λίγα λόγια οι ετερόφυλοι, παρά μόνο μέσω τού γάμου! Φυσικά ομιλούμε γιά ανθρώπους πού αγωνίζονται υπέρ τής αγάπης, καί προαιρούνται στό νά αντιπαρέρχονται τής εμπαθούς διαστροφής της. Όταν κάποιος άνθρωπος αγωνίζεται γιά τίς αρετές τού Κυρίου, κατανοεί καί αισθάνεται τήν αδιάβλητη υπεροχή τού γάμου έναντι κάθε άλλης προγαμιαίας (ή άλλης) σχέσεως μεταξύ ετεροφύλων, ανεξάρτητα εάν έχει έλθει ή όχι είς γάμον κοινωνία!
Εάν κάποιος άνθρωπος συμφωνεί μέ αυτήν τήν άποψη, δέν μένει παρά νά εξετάσει δύο ακόμη ζητήματα (γιά τούς νέους κυρίως) πού επιβάλλουν οι κοινωνικές καί οικονομικές συνθήκες τής σύγχρονης κατάντιας ζωής γιά τήν οποία, κυρίως οι νέοι, δέ φταίνε τουλάχιστον άμεσα! Καί νομίζω πώς είναι αυτά:
-Ο γάμος καί η οικογένεια στήν κοινωνία.
-Οι προγαμιαίες σχέσεις.
Όπως η σωτηρία τού ανθρώπου περνά μέσα από έναν συνεχή καί αδιάλειπτο αγώνα κατά τών παθών καί τής αμαρτίας, έτσι καί η πορεία τού γάμου ενός ζεύγους ομοιάζει μέ Σταυρό παρά μέ οτιδήποτε άλλο! Κυρίως σήμερα όπου ο πόλεμος τού αοράτου, ακατανόμαστου εχθρού τής ψυχής μας, εντείνεται σέ κάθε επίπεδο. Δηλαδή καί προσωπικώς καί κοινωνικώς! Τά προβλήματα πού καλείται νά αντιμετωπίσει τό ζευγάρι τής αγάπης, καί τής συμπόρευσης πρός τήν Βασιλεία τού Θεού, είναι πολλά:
Οικονομικά σέ συνάρτηση μέ τίς παράλογες απαιτήσεις τής κοινωνικής ζωής.
Ουσιαστικά ζητήματα ζωής πού συσχετίζονται μέ τό μεγάλωμα καί τήν εκπαίδευση τών παιδιών.
Κοινωνικά θέματα πού συσχετίζονται μέ τήν αντιπαλότητα τής προδοτικής γιά τόν άνθρωπο, οργάνωσης τής σύγχρονης κοινωνίας.
Καί πολλά άλλα ατελείωτα ζητήματα πού κάνουν τόν κάθε γάμο θαλασσοδαρμένο σκαρί νά προσπαθεί νά φτάσει στό λιμάνι τής Βασιλείας τού Θεού!
Πολλά σκαριά χάνονται, κυρίως γιατί δέν είναι έτοιμα όπως πρέπει γιά νά αντιμετωπίσουν τίς δοκιμασίες. Άλλα δέν ξεκινούν γιά τό πέλαγος από αναποφασιστικότητα, καί πολλές φορές δειλία...καί αρμενίζουν γύρω-γύρω από τά λιμανάκια μέ τά βρώμικα νερά χωρίς νά σαλπάρουν..
Υπάρχουν όμως καί ικανά σκαριά, μέ καλούς καπετάνιους καί καπετάνισες πού στό τέλος τά καταφέρνουν! Οι λίγοι αδελφοί καί ευλογημένοι από τόν Κύριο, όπως πάντα! Σημαντικό είναι νά κινάει κάποιος! Έτσι κι αλλιώς χωρίς τήν χάρη τού Κυρίου δέν γίνεται τίποτα...Υπομονή, Αγώνας καί Προσευχή λοιπόν γιά τό ζευγάρι τής αγάπης!
Τέλος τό σημαντικό θέμα τών προγαμιαίων σχέσεων πού πολυσυζητείται καί αποτελεί ένα άλυτο ζήτημα γιά τήν εκκλησία μας καί τούς πνευματικούς.
Τό θέμα συσχετίζεται καί μέ τήν αλλαγή τών κοινωνικών συνθηκών, τού σύγχρονου τρόπου (προσβολής) τής ζωής τού ανθρώπου, γιά τίς οποίες δέν ευθύνεται κάποιος απολύτως προσωπικά (καί δεί ο νέος), παρά μόνον σχετικώς..
Συγκεκριμένα οι νέοι σήμερα εξαιτίας αυτού τού τρόπου ζωής (δουλειά εκπαίδευση κοκ), δέν μπορούν νά σκεφθούν τόν γάμο, πρίν τά 28-35 γιά τούς άνδρες, καί τά 26-32 γιά τίς γυναίκες. Επίσης η αποχαλίνωση τού ερωτικού ενστίκτου καί η σεξουαλική δήθεν επανάσταση, δημιούργησε γενεές ανθρώπων πού δέν κατανοούν πλέον, ότι όλες οι εξωγαμικές ικανοποιήσεις της σαρκικής ορμής (πορνεία, μοιχεία, ελεύθερος έρωτας κ.λπ.), όπως καί οι κάθε λογείς παρεκτροπές και ανωμαλίες καταδικάζονται από το νόμο τού Θεού, ως ασέβεια και παραφθορά τού σώματος, το οποίο λυτρώθηκε με το αίμα τού Κυρίου και ως τέτοιο έγινε ναός τού Πνεύματος τού Θεού· επίσης ότι η γαμική σχέση πρέπει νά είναι εναρμονισμένη μέ τή ιερότητα τού Μυστηρίου!
Εδώ νομίζω πώς τό προαιρούμενο ζευγάρι τής μέλλουσας αγάπης (εκεί είναι η άρρητη αληθινή αγάπη), μπορεί μέ τήν ευλογία τού πνευματικού νά κάνει κάποιες παραχωρήσεις καί κινήσεις...ας πούμε τακτικής εναντίον τού εχθρού! Τό βασικό αδελφοί είναι εγκράτεια! Καί πίσω από αυτήν τήν λέξη ευρίσκεται ο περιορισμός τής υπερβολής, πού ούτως ή άλλως είναι πανωλεθρία γιά τόν άνθρωπο!
Νά τό πώ πολύ απλά (καί άς μέ μαλώσουν οι θεολόγοι). Έχεις βρεί νεαρέ είτε νεαρά τό ταίρι σου πού τό προορίζεις γιά ετερόν σου ήμισυ; Πρώτα από όλα....κράτα το μυστικό, όσο μπορείς καί γίνεται! Τοποθέτησε, μάλλον προ-τοποθέτησε, έναν θρόνο μέσα στήν καρδιά σου, καί βάλε τό ταίρι σου νά κάτσει μέχρι τήν ευλογημένη μέρα, χωρίς νά τό εκθέτεις, εκθέτοντας καί τόν εαυτό σου, πανηγυρίζοντας άσκοπα γιά δόξα πού πρέπει νά αγωνιστείς γιά νά κερδίσεις. Κοστίζει πολύ νά μήν πάμε στήν παρέλαση τής προσβολής μέ τά τσαρούχια; Δέν νομίζω! Κράτα τόν δεσμό σου λοιπόν μυστικό (τουλάχιστον μήν τόν διαφημίζεις παντού), καί τήν ιδιαίτερή σου απόκρυφη στιγμή....εγκράτεια τής αχόρταγης επιθυμίας πού μάς υποβιβάζει στό κτήνος! Όσο μπορείς! Εξάλου αυτό πρέπει νά κάνεις καί αφού παντρευτείς. Καταλαβαίνεις νέε/νέα, υπάρχουν καί άνθρωποι πού δέν κάνουν θόρυβο άσκοπα. Αυτό είναι ένα καλό βήμα ώστε νά «δεί» κάποιος καθαρότερα, από κάθε άποψη. Μέ τήν σιωπή, καί τό μέτρο προσεγγίζουμε τήν αγάπη, καί μένουμε έτσι κοντά της όπως πρέπει, μετρημένοι, κόσμιοι, ορθοτομημένοι. Μακρυά από τήν υπερβολή, τόν θόρυβο καί τίς ακρότητες! Δέν μάς τιμούν, μάς εκθέτουν, καί εμάς καί τό ταίρι μας!
Έτσι όλοι οι πολύ οικείοι πού γνωρίζουν, θά λένε νά ένα ζευγάρι πού θά γίνει πράγματι ωραίο ανδρόγυνο! Καί έτσι είναι!
ΥΓ: Προβληματισμός γιά τό Άγιο μυστήριο τού Γάμου, πού νά συσχετίζεται μέ προσεγγίσεις πού προέρχονται από μία εμπαθή αγάπη, πού ακούγονται συχνά ακόμη καί δημοσίως όπως πχ. «καλά δέν περνάμε καί έτσι; γιατί νά παντρευτούμε καί νά τό χαλάσουμε;» είτε «εγώ νομίζω πώς ο γάμος μπορεί νά απειλήσει τήν αγάπη μας», είτε «γιά νά κάνουμε γάμο χρειάζονται σίγουρα 2000 ευρω τό μήνα..», είτε «καί τί κατάλαβαν οι γονείς μας πού παντρέυτηκαν; Όλο γκρίνια...» είτε κάθε παρόμοιος καί άπραγος προβληματισμός απόρροια τής φιλαυτίας, τού εγωισμού, καί τής ιδιώτευσης δέν έχει σοβαρότητα καί καταντάει καί ασεβής!
Δημήτρη, αλήθεια σου λέω δεν μπορώ καν να διαβάσω αυτό που έγραψες.
Το ερώτημά μου είναι πολύ πολύ συγκεκριμένο και πιστεύω πως αν θέλεις
μπορείς να απαντήσεις τί σημαίνει για σένα η λέξη γάμος.
Ξέρω την οπτική της εκκλησίας μας, ξέρω τους λόγους των πατέρων μας....
Αλλά αυτή τη στιγμή δεν θα ήθελα να τα μπλέκουμε.
Ξέρω πως ο γάμος είναι μυστήριο. Ένα από τα 7.. Πολύ ωραία τα λες...
Αλλά τί είναι για σένα ο γάμος?
Αυτό μπορείς αν θέλεις να το απαντήσεις μέσα σε λίγες γραμμές
και με τρόπο απλό? Χωρίς να μπλέκεις μέσα γνώσεις και γνώμες άλλων, παρά μόνο δικές σου.
Ευχαριστώ.
Ελπίζω να μη χρειαστεί να ξαναγράψω για να προσδιορίσω πάλι το προφίλ της απάντησης που περιμένω.
Για μένα γάμος είναι, ένας Σταυρός σε 2 πλάτες (και όχι σε μία).
ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟ, ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟ!
Quote from: theodoraΓια μένα γάμος είναι, ένας Σταυρός σε 2 πλάτες (και όχι σε μία).
ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟ, ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟ!
Αυτή είναι απάντηση!!!!!!
Quote from: XeniaΑλλά τί είναι για σένα ο γάμος?
Εγώ θά σού πώ τί είναι γιά μένα ο γάμος (λές καί κάτι νά σημαίνει η στερημένη γνώμη τού ενός), όμως καί εσύ, άν θέλεις δές πώς ο Λόγος τού Θεού δέν είναι ούτε γιά κάποιους απόμακρους, ούτε γιά τό παρελθόν μας ή τό μέλλον μας, ούτε γιά τίς στιγμές τού εκκλησιαστικού μας καθήκοντος ή τού Χριστιανικού μας συναισθήματος ...Αλλά είναι γιά εμάς τούς ίδιους τώρα καί κάθε ώρα καί είς τούς αιώνας τών αιώνων, καί συσχετίζεται μέ τό κάθε τί γύρω μας! Έτσι Ξένια μου διαμορφώνονται οι γνώμες πού αναζητούν τήν προσέγγισή τους μέ τόν λόγο τού Θεού πού μάς απελευθερώνει!
Όταν κάποιος, λοιπόν, λέει πώς «ξέρει» τί είναι τό κάτι τί, σύμφωνα μέ «τήν οπτική τής εκκλησίας μας», τί άλλο μπορεί νά αναζητά πού θά εκπληρώσει τόν πόθο του γιά τήν ζωή καί τήν σωτηρία μέσα του; Γιά σκέψου το!
Γάμος λοιπόν γιά μένα, είναι τό «ανεκτίμητο, υπέροχο δώρο τού Θεού» (όπως είπε ωραία η Θεοδώρα) πού τό στερήθηκα, γιατί ήμουν ανάξιος νά τό εκτιμήσω!
Quote from: XeniaΕλπίζω να μη χρειαστεί να ξαναγράψω για να προσδιορίσω πάλι το προφίλ της απάντησης που περιμένω.
Ελπίζω καί εγώ νά μήν αναζητήσης τά ελαφρυντικά τής στέρησης, αλλά τήν αιτία τής πληρότητος...Γιά νά αξιώνεσαι!
Quote from: IaspisΕγώ θά σού πώ τί είναι γιά μένα ο γάμος (λές καί κάτι νά σημαίνει η στερημένη γνώμη τού ενός), όμως καί εσύ, άν θέλεις δές πώς ο Λόγος τού Θεού δέν είναι ούτε γιά κάποιους απόμακρους, ούτε γιά τό παρελθόν μας ή τό μέλλον μας, ούτε γιά τίς στιγμές τού εκκλησιαστικού μας καθήκοντος ή τού Χριστιανικού μας συναισθήματος ...Αλλά είναι γιά εμάς τούς ίδιους τώρα καί κάθε ώρα καί είς τούς αιώνας τών αιώνων, καί συσχετίζεται μέ τό κάθε τί γύρω μας! Έτσι Ξένια μου διαμορφώνονται οι γνώμες πού αναζητούν τήν προσέγγισή τους μέ τόν λόγο τού Θεού πού μάς απελευθερώνει!
Όταν κάποιος, λοιπόν, λέει πώς «ξέρει» τί είναι τό κάτι τί, σύμφωνα μέ «τήν οπτική τής εκκλησίας μας», τί άλλο μπορεί νά αναζητά πού θά εκπληρώσει τόν πόθο του γιά τήν ζωή καί τήν σωτηρία μέσα του; Γιά σκέψου το!
Αυτό όλο το θεωρώ περιττό και λυπάμαι που αναγκάζομαι να γίνομαι τόσο αυστηρή με τα γραπτά σου. Το ξέρω καλό μου ότι ο λόγος του Θεού
είναι γραμμένος για εμάς και όχι για κάποιους απόμακρους. Αλλά αν ήθελα να μου πεις τον λόγο του Θεού θα τον διάβαζα κατευθείαν.
Έχει διαφορά να έχεις μια συγκεκριμένη γνώμη που βασίζεται στο λόγο του θεού και διαφορετικό να παραθέτεις σε μια τόσο ξεκάθαρη ερώτηση τον λόγο του θεού αυτούσιο. Σε παρακαλώ κατάλαβε για μια φορά τί λέω. Και κάτι ακόμα, ελπίζω τουλάχιστον να μη θεωρείς στερημένη τη γνώμη του καθενός από εμάς.. Προσωπικά τη θεωρώ πολυτιμότατη. Και μάλιστα πολύ πιο πολύτιμη από αυτό που κάνεις εσύ τώρα.
Quote from: IaspisΓάμος λοιπόν γιά μένα, είναι τό «ανεκτίμητο, υπέροχο δώρο τού Θεού» (όπως είπε ωραία η Θεοδώρα) πού τό στερήθηκα, γιατί ήμουν ανάξιος νά τό εκτιμήσω!
Αυτό και μόνο αρκεί Δημήτρη και τα λέει όλα!!! Επίσης σηκώνει συζήτηση, αν φυσικά θέλεις.
Quote from: XeniaΈχει διαφορά να έχεις μια συγκεκριμένη γνώμη που βασίζεται στο λόγο του θεού και διαφορετικό να παραθέτεις σε μια τόσο ξεκάθαρη ερώτηση τον λόγο του θεού αυτούσιο.
Άν είχα αξιωθεί νά γνωρίζω τόν Λόγο τού Θεού αυτούσιο, δέν θά είχα στερηθεί τίποτε στήν ζωή μου μέχρι σήμερα...\'Ομως τά πράγματα δέν είναι έτσι γιά μένα Ξένια...Η πίστη είναι πραγμάτωση, προσωπική γιά τόν κάθε άνθρωπο πού είναι σύμπας κόσμος από μόνος του. Καί ο αγώνας τού κάθε ανθρώπου συσχετίζεται μέ αυτήν τήν πραγμάτωση! Καί η πραγμάτωση μέ τό έλεος καί τήν χάρη τού Θεού!
Quote from: XeniaΣε παρακαλώ κατάλαβε για μια φορά τί λέω. Και κάτι ακόμα, ελπίζω τουλάχιστον να μη θεωρείς στερημένη τη γνώμη του καθενός από εμάς..
Εγώ καί προσπαθώ νά καταλαβαίνω τί λέγεις καί συζητώ μαζί σου επί τούτου! Άν καί εσύ μέ διαβάζεις (παρότι έγραψα πολλά, όμως όχι άσχετα μέ τό θέμα), θά ιδής πώς τήν στέρηση στήν πράξη, τήν διαπίστωσα γιά τόν εαυτό μου καί μόνον, καί μάλιστα τήν ομολόγησα απερίφραστα. Γιά κανέναν άλλον! \'Οσο γιά τίς γνώμες πράγματι τίς θεωρώ όλες, καί τήν δική μου βεβαίως, στερημένες! Όμως δέν τίς απαξιώνω, καί γι αυτό συζητώ χωρίς νά διαφωνώ (όσο τό καταφέρνω)...!
Quote from: ΧενιαQuote from: ΙaspisΓάμος λοιπόν γιά μένα, είναι τό «ανεκτίμητο, υπέροχο δώρο τού Θεού» (όπως είπε ωραία η Θεοδώρα) πού τό στερήθηκα, γιατί ήμουν ανάξιος νά τό εκτιμήσω!
Αυτό και μόνο αρκεί Δημήτρη και τα λέει όλα!!! Επίσης σηκώνει συζήτηση, αν φυσικά θέλεις.
Αυτό δέν τά λέει όλα Ξένια! Λέει μόνον τά μισά! Τά άλλα μισά (τά οποία είναι πρός πραγμάτωσιν γιά μένα) θά τά βρείς στήν διαφήμιση πού ανέβασες εχθές στό φόρουμ! Αυτή πού «διαφημίζει» τό νερό....
Όσο γιά τήν συζήτηση, ούτε τόν εαυτό μου εμποδίζω νά συμμετέχει αυτής, ούτε καί τόν συνάνθρωπο μου, τού οποίου τήν γνώμη πότε δέν απαξιώνω!
Νά σού πώ πώς δέν χρειάζεται νά γίνεσαι «αυστηρή» μαζί μου, καί προπαντώς νά μήν νομίζεις πώς όταν λέω κάτι γιά μένα....τό αφαιρώ από εσένα είτε τό προσθέτω καί σέ εσένα! Όχι! Ομολογώ μόνον τόν εαυτό μου, δέν μπορώ νά ομολογήσω άλλον...Δέν έχω τέτοια Χάρη!
Άν νομίζεις πώς δέν κατανόησα τήν ερώτησή σου επαναδιατύπωσέ την, άν θέλεις.
[font size=2]Γάμος είναι να μοιράζεσαι την λύπη μου, να χαίρεσαι με την χαρά μου, να αγωνιάς με τις αγωνίες μου, να μου δίνεις το χέρι όταν σκοντάφτω ή πέφτω και να με σηκώνεις, να σβήνεις με σεβασμό την δίψα του κορμιού μου. Και το αντίστοιχο για σένα.
Γάμος είναι αυτή η συντροφικότητα στα μονοπάτια ετούτης της ζωής, που σου επιταχύνει την ταχύτητα της πνευματικής ανάβασης διαλύοντας πάθη και πόθους που η μοναξιά γεννά.
Γάμος είναι η ευλογία του Θεού σε όσους δεν κληθήκαμε για την ευλογημένη μοναχική ζωή.
Τί άλλο μπορεί να είναι ο γάμος για έναν χριστιανό?
[/fonts]
[font size=2]ΥΓ: O χριστιανός δεν έχει φύλο (κατ΄εμέ). Αυτό που κυρίως τον προσδιορίζει μέσα στις οποιοσδήποτε σχέσεις του (γάμος, φιλία, συγγενολόι, συνάδελφοι κτλ κτλ) είναι η χριστιανική του ταυτότητα, και όχι ποιός θα πλύνει το αυτοκίνητο, θα ξυπνήσει την νύχτα για το μωρό, θα απλώσει τα ρούχα ή θα κάνει τα ψώνια στο μπακάλικο. Αυτές οι ασυνενοησίες, οι παρεξηγήσεις, οι \"ρόλοι\" που μόνοι μας δημιουργούμε είναι υποτίθεται για την διευκολυνσή μας. Τελικά αποδείχτηκαν δόλωμα που μας απομακρύνουν από την ουσία, τον σκοπό μας, τον στόχο μας: που είναι η αγιότητα.[/fonts]
Quote from: XeniaΤί σημαίνει για \"μένα\", η λέξη γάμος?
Αγάπη και κατανόηση. Αν και η κατανόηση είναι μέσα στην αγάπη, το τονίζω.
Quote from: XeniaΤι σημαίνει για \"μένα\", η λέξη γάμος?
Νομίζω ότι σαν λέξη δεν λέει και πολλά στις μέρες μας, έχει ευτελιστεί... (λευκός γάμος, πολιτικός γάμος, γάμος ομοφιλοφύλων...).
Παρά ταύτα η έννοια-σκοπός του γάμου, ως μυστήριο της εκκλησίας μας, είναι μια ένωση, μια ΠΟΡΕΙΑ. Είναι η μία πορεία απ\' τις δυο που μπορούν να ακολουθήσουν οι Χριστιανοί. Πορεία όχι ατομική(σε αντίθεση με την άλλη πορεία, την κατά Χριστόν αγαμία) αλλά ομαδική, που αλλιώς λέγεται οικογένεια! Προορισμός αυτής της πορείας(όπως και της άλλης) είναι ο Παράδεισος και η αγιότης. Και η πορεία αυτή μπορεί να περνά μέσα από όλα αυτά που είπες Ξένια (ευθύνη, ανάπαυση, εξασφάλιση, ικανοποίηση, σκλαβιά, χαρά, αδιαφορία, χρήμα, οικογένεια-παιδιά) κ.α. αρκεί να μην παρεκκλίνει τού προορισμού της...
Αυτό είναι γενικά ο γάμος για μένα, παραλληλίζοντάς τον και με την αγαμία! Πιστεύω να μη σας μπέρδεψα...
Ίασπις, θα σε παρακαλέσω πολύ να περιοριστούμε στο θέμα μας. Άς μη συνεχιστεί αυτό. Ας κρατήσουμε \"καθαρή\" την ενότητα. Ευχαριστώ
Quote from: XeniaΑς κρατήσουμε \"καθαρή\" την ενότητα. Ευχαριστώ
Η αίρεση των \"καθαρών\" έχει καταδικαστεί από την Εκκλησία. Άλλωστε δεν ταιριάζει και στο ρωμέηκο!
Quote from: RatsasΠορεία όχι ατομική(σε αντίθεση με την άλλη πορεία, την κατά Χριστόν αγαμία)
Καμία πορεία προς το Θεό δεν είναι ατομική υπόθεση!
Ο γάμος ίσως είναι η πραγμάτωση της αγάπης και όχι βέβαια η νομιμοποίηση των σαρκικών σχέσεων. Επίσης σκοπός του γάμου δεν είναι, θεωρώ, η τεκνοποίηση αλλά η κοινή πορεία προς τη σωτηρία. Η βακτήρία και το λιμάνι μου μας βοηθεί δια της αγάπης να ανέλθουμε τον πικρόγλυκο \"γογλοθά\", που οδηγεί στον Παράδεισο. Σκόρπια τα λέω όπως μου \'ρχονται...
Quote from: theodoraΓάμος είναι να μοιράζεσαι την λύπη μου, να χαίρεσαι με την χαρά μου, να αγωνιάς με τις αγωνίες μου, να μου δίνεις το χέρι όταν σκοντάφτω ή πέφτω και να με σηκώνεις, να σβήνεις με σεβασμό την δίψα του κορμιού μου. Και το αντίστοιχο για σένα.
Όλα όσα έγραψες είναι υπέροχα και δεν σου κρύβω ότι το τελευταίο μου άρεσε πάρα πολύ έτσι όπως το έθεσες.... Είναι βέβαια ένα δύσκολο θέμα...
και στους δικούς μας κύκλους, κυκλοφορούν διάφορες απόψεις όπως πολύ σωστά είπε και ο Αρτέμης.
Quote from: ρωμηόςΟ γάμος ίσως είναι η πραγμάτωση της αγάπης και όχι βέβαια η νομιμοποίηση των σαρκικών σχέσεων.
Όχι δεν είναι! Απλώς αυτό είναι πολύ λεπτό αυτό το σημείο...
Ωραία όσα γράφτηκαν,ιδιαίτερα οι σκέψεις του Iaspis είχαν σπουδαίο περιεχόμενο. Είναι ένα μεγάλο ζήτημα αυτό των σχέσεων και του γάμου. Όσο για το κεντρικό ερώτημα....έτσι όπως το σκέφτομαι....Γάμος είναι ένα στενό μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν δίπλα δίπλα δυο άνθρωποι και έχουν έναν σπουδαίο προορισμό, όχι απλώς σπουδαίο αλλά τον κυριότερο σκοπό της ζωής, την Ουράνια Βασιλεία.Το μονοπάτι είναι στενό γιατί είναι δύσκολος ο δρόμος, αλλά ο ένας κρατάει τον άλλο κι έτσι σε μια πτώση του ενός ο άλλος σπεύδει να τον σηκώσει και να τον κρατήσει στην αγκαλιά του για όσο δρόμο χρειαστεί μέχρι να σταθεί στα πόδια του ξανά. Στο μονοπάτι αυτό μπορεί να εμφανιστούν πολλά εμπόδια, κίνδυνοι, να επέλθει σωματική και ψυχική κούραση και οι συμπορευόμενοι να απογοητευτούν. Υπάρχει, όμως, κι ένας Τρίτος μαζί τους (αν Τον αφήσουν να τους ακολουθεί) που παρατηρεί κάθε τους βήμα και όταν τους βλέπει ανήμπορους και απογοητευμένους τους παίρνει μαζί στην αγκαλιά Του και πορεύονται προς το δρόμο τον \"καλό\" πάλι. Για όσες φορές τον χρειαστούν Εκείνος θα είναι μαζί τους. Έτσι θα συνεχίζουν μέχρι να φτάσουν στο τέλος. Ίσως βέβαια στο δρόμο τους η \"παρέα\" να μεγαλώσει και το κλίμα να γίνει εύθυμο και να ενθαρρύνει τους δυο συνταξιδιώτες, ίσως και όχι,αλλά και πάλι με θάρρος και αγάπη θα συνεχίσουν το δρόμο τους στηριζόμενοι ο ένας στον άλλο και οι δυο μαζί στο Θεό. Κάπως έτσι φαντάζομαι το γάμο, ίσως λίγο ιδανικά βέβαια αλλά θα ήθελα να είναι κάπως έτσι.
Βέβαια είναι γνωστό ότι οι δυσκολίες είναι πολλές αλλά η χαρές είναι ακόμα μεγαλύτερες κι έτσι τις υπερκαλύπτουν. Και οι δυσκολίες ξεκινάνε πριν το γάμο, από τη στιγμή που κάποιος βρίσκει τον \"άνθρωπό του\" και επιθυμούν να προχωρήσουν στο μυστήριο αυτό. Η αλήθεια είναι ότι και η ψυχή και το σώμα κατά την περίοδο αυτή έχει για πολλά να παλέψει. Η αμαρτία παραμονεύει συνεχώς. Χρειάζεται πολλή προσευχή και αγώνα.
Quote from: XeniaQuote from: theodoraΓάμος είναι να μοιράζεσαι την λύπη μου, να χαίρεσαι με την χαρά μου, να αγωνιάς με τις αγωνίες μου, να μου δίνεις το χέρι όταν σκοντάφτω ή πέφτω και να με σηκώνεις, να σβήνεις με σεβασμό την δίψα του κορμιού μου. Και το αντίστοιχο για σένα.
Όλα όσα έγραψες είναι υπέροχα και δεν σου κρύβω ότι το τελευταίο μου άρεσε πάρα πολύ έτσι όπως το έθεσες.... Είναι βέβαια ένα δύσκολο θέμα...
και στους δικούς μας κύκλους, κυκλοφορούν διάφορες απόψεις όπως πολύ σωστά είπε και ο Αρτέμης.
Δεν πρέπει όμως ένας γάμος να γίνεται γι\' αυτό το σκοπό, εκτός κι αν υπάρχει μεγάλη αδυναμία. Είναι μόνο η έσχατη λύση και όχι η επιθυμητή. Μου άρεσε όμως πολύ η φράση \"με σεβασμό\" που είπες Θεοδώρα! Μακάρι να γίνονται όλα με σεβασμό και στο άλλο μας μισό αλλά και κυρίως προς το Θεό. Όσο για τους δικούς μας κύκλους, Ξένια, ποιες είναι οι απόψεις γι\' αυτό το θέμα;
Quote from: eiriniΌσο για τους δικούς μας κύκλους, Ξένια, ποιες είναι οι απόψεις γι\' αυτό το θέμα;
Είναι αυτό που ειπώθηκε από την αρχή Ειρήνη εδώ,
Quote from: ΑρτέμηςΘα ήθελα να προσθέσω και άλλη μια οπτική γωνία,πιστεύω πολύ διαδεδομένη, ιδιαίτερα στις τάξεις των \'σωστών\' χριστιανών: Οι \'\'νόμιμες\'\' σαρκικές επαφές..
Έχεις δίκιο ότι ο γάμος δεν πρέπει να είναι αυτό.. Αυτό είναι σίγουρο. Το ερώτημα που προκύπτει μέσα μου είναι,
κατά πόσο μια τέτοια σκέψη μπορεί να δικαιολογηθεί...
Γιατί αν ρωτάτε εμένα, θα έλεγα ότι είναι φυσιολογικό, αναμενόμενο και δικαιολογημένο, το να περιμένει ένα ζευγάρι με λαχτάρα
την ώρα του γάμου του για να ενωθεί σε όλα τα επίπεδα....
Και αφού εξήγησα αυτόν μου τον συλλογισμό, θα ήθελα να καταθέσω στην αγάπη σας και ένα ακόμα ερώτημα.
Τί είναι εκείνο που θα φόβιζε τον καθένα μας μέσα στη σχέση, μέσα στο γάμο?Για να δώσω ένα παράδειγμα και να μην κάνω μόνο ερωτήσεις, να πω προσωπικά, ότι θα με φόβιζε το αίσθημα της εγκατάλειψης,
όσο και αν ακούγεται περίεργο. Αυτό νομίζω οφείλεται σε διάφορες ιστορίες που έχω ακούσει του στυλ,
ο άντρας να φεύγει ολόκληρα τριήμερα-τετραήμερα
για ψάρεμα και η γυναίκα να μένει πίσω με τα παιδιά... Και πολλά άλλα.. ελπίζω να βοήθησα.
Νομίζω πώς είναι αναγκαίο νά διαμορφώνουμε γνώμη καί νά συζητούμε ανατρέχοντας πρωτίστως στήν πηγή τής αληθείας, πού είναι ο λόγος τού Θεού, κυρίως γιά νά απελευθερωθούμε, από τήν ιδεοληψία, πού από τήν μία αποθεώνει τήν ατομική καί σαφώς στερημένη γνώμη μας, καί από τήν άλλη αντιλαμβάνεται τόν λόγο τού Θεού σάν πανάκεια, καί όχι σάν πραγμάτωση προσωπική γιά τόν κάθε άνθρωπο. Διότι ο λόγος τού Θεού δέν είναι ένας καί μοναδικός..... αλλά είναι ένας καί μοναδικός γιά τόν καθένα, πράγμα πού δέν συσχετίζεται μέ τό πώς τόν αντιλαμβανόμαστε, αλλά μέ τό πώς ενεργεί σέ εμάς, χάριτι Κυρίου. Γι αυτό η Προσευχή είναι η ανώτατη πνευματική λειτουργία στόν άνθρωπο!
Ο άνθρωπος παρεκλίνει συχνά καί καθημερινώς από τίς εντολές τού Θέου, καί τό μόνο πού τόν οδηγεί στήν σωτηρία (πού είναι υπόθεση Χάριτος από τόν Κύριο), είναι η προαίρεσή του. Πού σημαίνει νά παρακαλεί τήν Χάρη τού Θεού νά ενεργήσει επάνω του!
Όλοι οι πιστοί αποδεχόμαστε πώς ο γάμος είναι ένωση εν Κυρίω, κοινή πραγμάτωση τής πορείας πρός τήν Βασιλεία τού Θεού.
Όμως όλοι δέν είμαστε στήν ίδια «θέση» τοποθετημένοι απέναντι στόν γάμο. Άλλος είναι μοναχός, άλλος είναι παντρεμένος ή αραβωνιασμένος, άλλος είναι διαζευγμένος, άλλος είναι εργένης, άλλος είναι νεαρός/α πού έχει (ή πού δέν έχει) βρεί ένα ταίρι, άλλος έχει 2 γάμους (ή καί 3) συνάψει κ.ο.κ.
Όλοι όμως προαιρούνται τόν Κύριο!
Άς πάρουμε σάν παράδειγμα ένα νεαρό ζευγάρι πού συνάπτει αγαπητική σχέση, μέ εν δυνάμει σκοπό τόν γάμο. Καί λέω εν δυνάμει, γιατί όλα τά ζευγάρια πού ενώνονται καί αγαπιούνται, τοποθετούνται μέ διαφορετικούς τρόπους απέναντι στόν γάμο. \'Αλλοι λέγουν π.χ. πώς πρέπει νά δοκιμάσουν μιά σχέση γιά νά ιδούν άν ταιριάζουν, άλλοι πώς πρέπει νά τακτοποιηθούν επαγγελματικά γιά νά συνάψουν γάμο, άλλοι πώς χρειάζονται χρόνο γιά νά αποφασίσουν, καί κάθε άλλο πού ακούγεται στήν κοινωνία τών ανθρώπων σήμερα...
Σέ αυτό όμως τό εν δυνάμει βρίσκεται, κατά τήν γνώμη μου, καί η ουσία τής ετερόφυλης αγαπητικής σχέσης. Διότι όταν οι νέοι επισυνάπτουν αγαπητική σχέση μέ σκοπό τόν γάμο, τότε σημαίνει πώς πράγματι, κάτι γνωρίζουν καί αισθάνονται από....αγάπη!
Κατά αυτήν τήν έννοια, νομίζω, πώς η Χάρη τού Θεού καί η ενέργεια τού Θείου Μυστηρίου τού γάμου, αρχίζει νά ενεργεί στό ζευγάρι τής αγάπης, πρίν από τήν τέλεσή του!
Τό «καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν» (Γεν 2, 24) (Εφεσ. Ε\' 31), είναι καί δημιουργία, καί σωτηρία! Καί στήν μέν δημιουργία « ἦσαν οἱ δύο γυμνοί, ὅ τε ᾿Αδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο» (Γεν 2, 25), γι αυτό σάν τελειωμένο δέν ετελείτο, στήν δέ σωτηρία «τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν.» (Εφεσ. Ε, 32), καί τελείται ως ένωση τού Νυμφίου Χριστού μέ τήν Νύμφη Εκκλησία, πράγμα πού είναι η ουσία τής σωτηρίας τού ανθρώπου!
Εάν λοιπόν τά πράγματα έχουν έτσι, σημαίνει πώς ο γάμος «εμφανίζεται» κατά τήν τέλεσή του από τήν Εκκλησία σάν Μυστήριο, όμως εκ τών πραγμάτων «δημιουργείται» πρίν τελεστεί!
Είναι αναγκαίο, κατά τήν γνώμη μου, η αγαπητική σχέση νέων ανθρώπων πού προαιρούνται εν Κυρίω, νά βάζει μάρτυρα μόνον τόν ίδιο τόν Κύριο, καί όχι τήν ομήγυρη τών ανθρώπων. Διοτί αυτό είναι απαραίτητη προυπόθεση έτσι ώστε νά «λειτουργήσει» τό σχέδιο τού Θεού επάνω μας, τό οποίο είναι σχέδιο τής προσωπικής μας σωτηρίας, καί τού οποίου τά εξωτερικά χαρακτηριστικά είναι ακατανόητα, όχι μόνον από τήν ομήγυρη, αλλά καί από εμάς τούς ίδιους, πού πρέπει νά προσευχόμαστε μονίμως, γιά νά κατανοήσουμε!
Εκεί λοιπόν, τό ζεύγος τής αγάπης, «κρυμμένο» από τά αδιάκριτα μάτια τών ανθρώπων, καί μέ μάρτυρα τόν Κύριο, μέσω τής ευλογίας τών πνευματικών, καί τών έμπειρων ποιμένων καί αδελφών τής εκκλησίας, θά βρεί τίς απαντήσεις γιά κάθε γενικό ή ειδικό ερώτημα πού τό απασχολεί... Διότι δέν υπάρχει, νομίζω, εν Κυρίω όρθον ή εσφαλμένο, καλόν ή κακόν, ηθικόν ή ανήθικον, κύριο ή δευτερεύων,.....πρίν ή μετά...Υπάρχει μόνον καλό καί αγαθό καί ωραίο καί ολόκληρο, καί πρίν καί τώρα καί μετά καί είς τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν!
...Διά τήν σωτηρία τών ψυχών ημών, χωρίς καμμία απώλεια.... ούτε φυσικά καί αυτή τού σώματος μέ τό οποίο θά αναστηθούμε!
Quote from: XeniaΤί είναι εκείνο που θα φόβιζε τον καθένα μας μέσα στη σχέση, μέσα στο γάμο?
Αυτό πού ανησυχεί καί ταράζει τίς σχέσεις μεταξύ τών ανθρώπων, είναι ο πειρασμός πού «θεώνει» τόν ατελή άνθρωπο, βγάζοντάς τον «έξω» από τόν εαυτό του, στήν υπερβολή πού είναι καταστροφική γιά εμάς, καί μάς απομονώνει από τόν λόγο τού Θεού φθείροντας μας καί οδηγώντας μας στό αποχωρισμό! Γι αυτό χωρίζουν τά ζευγάρια!
Στήν ανήσυχη «παρέλαση» τής στερημένης γνώμης, πού φθάνει ως καί νά πάψει νά προαιρείται εν Κυρίω, τά πάντα λανθάνουν, γιατί παύει νά υπάρχει καί τό πρόσωπο καί τό ζευγάρι, καί η καλή εν Κυρίω επικοινωνία, καί μένει μόνο η σαρκική εφάμαρτος προσέγγιση τών πραγμάτων (αυτό πού φαίνεται αλλά δέν είναι) πού μάς δημιουργεί όλα τά προβλήματα. Καί μάς τά δημιουργεί γιατί εμείς, ευτυχώς, θέλουμε νά ζούμε εν Κυρίω!!!
Τό λοιπόν μακρυά από τά «φώτα» τής πλάνης... καί ας μήν γυρεύουμε τήν απάντηση «έξω» από τά όρια τού Λόγου, διότι ο Λόγος είναι αυτός πού «βγαίνει» από τόν εαυτό του «δι᾿ ὑπερβολὴν ἀγαθότητος» γιά Χάρη μας! Αυτά είναι τά μέτρα τά δικά μας!
Quote from: IaspisΣέ αυτό όμως τό εν δυνάμει βρίσκεται, κατά τήν γνώμη μου, καί η ουσία τής ετερόφυλης αγαπητικής σχέσης. Διότι όταν οι νέοι επισυνάπτουν αγαπητική σχέση μέ σκοπό τόν γάμο, τότε σημαίνει πώς πράγματι, κάτι γνωρίζουν καί αισθάνονται από....αγάπη!
Κατά αυτήν τήν έννοια, νομίζω, πώς η Χάρη τού Θεού καί η ενέργεια τού Θείου Μυστηρίου τού γάμου, αρχίζει νά ενεργεί στό ζευγάρι τής αγάπης, πρίν από τήν τέλεσή του!
Εάν λοιπόν τά πράγματα έχουν έτσι, σημαίνει πώς ο γάμος «εμφανίζεται» κατά τήν τέλεσή του από τήν Εκκλησία σάν Μυστήριο, όμως εκ τών πραγμάτων «δημιουργείται» πρίν τελεστεί!
Αυτή η παράγραφος είναι.....
ειδικά αυτά που έχω υπογραμμίσει, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο αληθινά...
Το ερώτημα σχετικά με το τί φοβάται ο καθένας από εμάς παραμένει... Μην ντρέπεστε... τοποθετηθείτε καλά μου συνευοχόπουλα..! :)
:mml: [font size=2]Σαν συνευοχόπουλο που λες Ξένια μου, αλλά κυρίως σαν χριστιανή γυναίκα, δεν έχω να φοβηθώ απολύτως τίποτε.
Πολύ δε περισσότερο μέσα σε έναν γάμο ευλογημένο από τον Ίδιο τον Θεό!
Δεν φοβήθηκαν οι μάρτυρες που πηγαίνανε \"γυρεύοντας\" να μαρτυρήσουν στον όνομα του Χριστού μας! Δεν φοβόντουσαν οι χριστιανές μάνες να καίνε και να ξεσκίζουν τα μωράκια τους και τα παιδάκια τους, θα φοβηθούμε εμείς την κοινή μας πορεία με έναν άλλον χριστιανό-νή? ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ? Ειλικρινά δεν πάει κάπου η σκέψη μου......... σε κάτι που θα με φόβιζε....
[/fonts]
Quoteθα με φόβιζε το αίσθημα της εγκατάλειψης, όσο και αν ακούγεται περίεργο. Αυτό νομίζω οφείλεται σε διάφορες ιστορίες που έχω ακούσει του στυλ,ο άντρας να φεύγει ολόκληρα τριήμερα-τετραήμερα για ψάρεμα και η γυναίκα να μένει πίσω με τα παιδιά...
[font size=2]\"Εγκατάλειψη\"...... Πω, πω φανταχτερή λέξη............... τρομαχτική πραγματικά......... όμως δεν γίνεται εκ των πραγμάτων ένας χριστιανός να αισθανθεί εγκατάλειψη σε καμία φάση της ζωής του!
ΣΕ ΚΑΜΙΑ! Παρά μόνον εάν ξεκόψει ο ίδιος με την θέλησή του από το σώμα του Χριστού. Εκεί και όλα τα παλάτια της γης να έχεις, όλο κάτι ψυχοπλακωτικά σε πιάνουν, φοβίες, ανασφάλειες, κτλ κτλ και κανένας δεν σε καταλαβαίνει κτλ κτλ............
Τις ιστορίες που ακούς Ξένια μου, να τις ακούς χωρίς να τις ακούς. Θα μου πεις........ μα και οι χριστιανοί χωρίζουνε κτλ κτλ κτλ............. Καλά κάνουνε. Μην ασχολήσαι εσύ με υποθέσεις και πράγματα που ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΟΡΟΥΝ.
Μην υιοθετείς απόψεις και κυρίως να μην σε επηρεάζουν ! Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑ, ΑΓΑΠΗ, ΕΛΠΙΔΑ, ΦΩΣ. Και μην \"απαιτείς\" στο υποσυνείδητό σου από τον σύντροφο της ζωής σου να είναι πλημμυρισμένος διαρκώς από αυτό το φως............ μόνο από εσένα! Οι ψυχές σας θα είναι πάντοτε χωριστά. Όταν όμως εσύ θα είσαι πλημμυρισμένη από την αγάπη του Χριστού, τότε θα την μεταδίδεις θέλεις δεν θέλεις και στους άλλους τριγύρω σου Ξένια μου, και στον σύντροφό σου.
Και όσο για το ψάρεμα........... ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΨΑΡΕΜΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ? Για 3 και για 13 μέρες εάν τον ξεκουράζει και τον ευχαριστεί! Κύριε Ελέισον!!!! Κι εσύ μέσα σε αυτές τις μέρες που θα σου λείπει, εάν θα σου λείπει λέμε τώρα, κάτσε και πλέχτου με τα χεράκια σου ένα όμορφο ζακετάκι............ αααααααααχ τί ωραία! (άμα σου επιτρέψει η ενασχόληση με το νοικοκυριό και με τα παιδιά κάποια \"έλλειψη\", πάρε με τηλ να μου το πεις :cool: )
Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ, ΤΟΣΟ ΛΑΜΠΕΡΗ, ΤΟΣΟ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΑ, ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΗ.... μην την γεμίζουμε με υποτιθέμενες ανησυχίες, με φαντασίες, με εφιάλτες........... !!!
Ένα πάντα με φοβίζει και δεν το ξεπερνάω............ ο ίδιος ο εαυτός μου ο τρισάθλιος............. Εκεί κολλάω! :yikes:
Τώρα εάν βρεθεί άνθρωπος να μην με φοβάται, τότε ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ !
[/fonts]
Quote from: XeniaΤο ερώτημα σχετικά με το τί φοβάται ο καθένας από εμάς παραμένει... Μην ντρέπεστε... τοποθετηθείτε καλά μου συνευοχόπουλα..! :)
Τι να φοβηθούμε Ξενούλα. Προς το παρόν περιμένουμε να\'ρθει. :D
Quote from: theodoraΈνα πάντα με φοβίζει και δεν το ξεπερνάω............ ο ίδιος ο εαυτός μου ο τρισάθλιος............. Εκεί κολλάω!
Ο φόβος Θεοδώρα είναι ο πιστότερος σύντροφος τού ανθρώπου! Νά μήν «κολλάς» καθόλου, καί ούτε καί νά θέλεις νά τό «ξεπεράσεις»!
Νά τόν φοβάσαι γιά νά σέ αναγνωρίζει κι αυτός, καί έτσι νά πορεύεστε!
Ξέρεις νομίζω πού τελειώνει ο φόβος έ;
Αμήν!
Quote from: theodoraΤώρα εάν βρεθεί άνθρωπος να μην με φοβάται, τότε ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ !
Δέν είναι ο φόβος μεταξύ μας,....μέσα μας είναι νομίζω! Αλλά καί μέσα του είμαστε!
Quote from: ntinaΤι να φοβηθούμε Ξενούλα.
Σωστό! Φοβάται η αγάπη κανέναν; Όχι βέβαια!
Αν η αγάπη δεν φοβάται τίποτα, τότε κάποιος που έχει έναν άλφα φόβο, σημαίνει πως δεν αγαπάει?
Επίσης, αν ο φόβος και η αγάπη δεν πάνε μαζί (σύμφωνα με το παραπάνω, αλλά και σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού), τότε
ποιό ώφελος θα έχω αν ακολουθήσω τη συμβουλή του \"να μην θέλω να τον ξεπεράσω\"?
Quote from: XeniaΑν η αγάπη δεν φοβάται τίποτα, τότε κάποιος που έχει έναν άλφα φόβο, σημαίνει πως δεν αγαπάει?
Επίσης, αν ο φόβος και η αγάπη δεν πάνε μαζί (σύμφωνα με το παραπάνω, αλλά και σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού), τότε
ποιό ώφελος θα έχω αν ακολουθήσω τη συμβουλή του \"να μην θέλω να τον ξεπεράσω\"?
Ξένια μου πίστεψέ με, εγώ δέν μπορώ νά απαντήσω σέ τέτοια ερωτήματα, γιατί-παρότι πηγαίνω στήν εκκλησία, καί μετέχω συχνά στό Μυστήριο τής Θείας Ευχαριστίας- δέν συγκαταλέγω τόν εαυτό μου μαζί μέ τούς πιστούς, παρά μόνο μέ εκείνους πού προσεύχονται καί παρακαλούν τόν Θεό γιά τήν πίστη, αναγνωρίζοντας τήν απιστία μου! Ε, τί νά πώ τώρα γιά τήν αγάπη; Τό μόνο πού μπορώ, είναι νά περιγράψω μέσα από τήν εμπειρία μου, τό πώς μού προκύπτουν αυτά πού συσχετίζονται μέ τήν αγάπη καί τόν φόβο.
Μετά φόβου Θεού λοιπόν...κι άν θέλετε συγχωρέστε μου τήν περιαυτολογία, καί διορθώστε με άν είναι αναγκαίο.
Από πολύ παλαιά (από τά παιδικά μου χρόνια), καί μέχρι σήμερα απορούσα γιά δύο πράγματα. Πρώτον τί είναι αυτό πού κάνει τούς άλλους νά λένε πώς αγαπάνε, καί δεύτερον γιατί εμένα δέν μού έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο; Παραλήλως πιό φοβητσιάρης άνθρωπος από εμένα δέν υπήρχε πουθενά γύρω μου! Από βρέφος, φοβόμουν καί τόν ίσκιο μου. Γι αυτό καί πάντα (δόξα τώ Θεώ μέ επιτυχία)...κρυβόμουν! Καί μόλις μέ βρίσκανε, έφευγα προδίδοντας τούς πάντες καί τά πάντα καί...ξανακρυβόμουν!
Ο φόβος μέ τά χρόνια μετουσιώθηκε σέ ευθυνοφοβία, κοσμοφοβία, φοβία ένταξης καί προσαρμογής στήν κοινωνία καί στούς θεσμούς καί διάφορες άλλες μικρές ή μεγάλες, ξαφνικές είτε μόνιμες φοβίες!
Τό ότι δέν μπορούσα νά αγαπήσω επίσης μέ έκανε αυτό πού απλοïκά λέγεται κομπλεξικός! Νόμιζα, δηλαδή πώς κάτι μού λείπει, καί αισθανόμουν ελλιπής σέ σχέση μέ τούς συνανθρώπους μου, πού έδειχναν νά αγαπούν καί νά χαίρονται τήν ζωή! Έτσι πέρασα τά χρόνια μου, φοβισμένα καί ανέραστα, εφευρίσκοντας πάντα γιά τόν εαυτό μου συνθήκες μόνωσης από τόν περίγυρό μου. Δόξα τώ Θεώ μπόρεσα (παρότι δυσκολεύτικα) νά μάθω μία δουλειά πού εξασκείται κατά μόνας, έτσι ώστε νά επιβιώσω.
Τώρα πού είμαι μιά κάποιας ηλικίας, αισθάνομαι νά έχω ηρεμήσει λιγάκι, εννοώ δέν φοβάμαι πιά καί τόσο, όπως παλαιά, καί έχει αρχίσει νά μού λύνεται κάπως καί η απορία, περί αγάπης.
Τό λοιπόν Ξένια μου εγώ νομίζω, καί κυρίως αισθάνομαι, πώς ο άνθρωπος δέν είναι αγάπη, αλλά μπορεί νά γίνει αγάπη!
Επίσης (καί κατ\' αναλογίαν μέ τό προηγούμενο) δέν πιστεύω, καί κυρίως δέν αισθάνομαι, ότι ο άνθρωπος μπορεί νά αγαπήσει, παρά μόνον όταν καί άν, θά γίνει αγάπη ο ίδιος. Γιά νά τό φέρω σέ θεολογική βάση (παρότι είμαι αθεολόγητος), θά έλεγα...όταν καί άν θά αγιάσει, θά αγαπήσει πραγματικά ο άνθρωπος!
Βέβαια, αυτό δέν σημαίνει πώς ο άνθρωπος δέν μπορεί κιόλας νά αγαπηθεί. Μπορεί! καί αυτό συμβαίνει μονίμως (γιατί αλλιώς δέν θά μπορούσε ούτε νά υπάρξη ούτε νά ζήσει), μόνο πού δέν αγαπιέται από άλλον άνθρωπο, αλλά μόνον από τόν Θεό, καί φυσικά καί από τήν Εκκλησία τού Κυρίου, δηλαδή τούς Αγγέλους, τούς Αγίους, τούς Πνευματικούς, καί όποιον άλλον λαμβάνει τήν Χάρη εν Κυρίω, καί οπωσδήποτε μόνον στά όρια τής εκκλησιαστικής ζωής. Δηλαδή τής Χάριτος...εν πνεύματι καί αληθεία!
Αυτή είναι η αγάπη νομίζω Ξένια μου, καί σάν τέτοια, όπως τήν περιγράφω, δέν χρήζει ανταποδοτικότητος. Δηλαδή δέν είναι αμοιβαία, δέν γεννιέται, δέν εξελίσεται, δέν πεθαίνει, δέν συμβαίνει, δέν αντιτίθεται, δέν προσμιγνύεται, δέν διαπερνάται, δέν κατέχεται κ.ο.κ!
Αντιθέτως κατέχει τά πάντα, μέ τρόπο ακατάληπτο έτσι ώστε νά μπορούμε νά πούμε πώς είναι παντού καί απ\' όλα χωρισμένη!
Ο κόσμος πού ζούμε Ξένια μου, εκ τών πραγμάτων διέπεται από τόν νόμο τής αντίθεσης καί τής ανταποδοτικότητος, καί δέν υπάρχει τίποτα στούς ανθρώπους (παρά μόνον κατά Χάρη) πού νά έχει τήν ουσία τού Θεού, η οποία δέν αντιτίθεται! Έτσι λοιπόν αυτή η μυστήρια αγάπη πού είναι παντού, καί πού χωρίς αυτήν τίποτα δέν υπάρχει, καί πού εκ τών πραγμάτων είναι απ\' όλα χωρισμένη γιατί αυτή καθ\' εαυτή είναι ακατάληπτη, αφού δέν αντιτίθεται, καί δέν μεταβάλλεται, στόν πτωτικό κόσμο τής φθοράς, αυτή λοιπόν, «είναι» καί «δέν είναι» ταυτοχρόνως. Δηλαδή: Ως πρός τό «είναι»,... είναι τό μόνο πού υπάρχει καί σάν συνεκτική αρχή μάς κάνει νά υπάρχουμε· δηλαδή είναι τό αίτιο τής ύπαρξης εν γένει! Καί ώς πρός τό γίγνεσθαι (τόν βίο μας πρακτικά), ανταποδίδεται από μεριάς τού ανθρώπου....μόνον μέ τόν φόβο! Τόν φόβο τού Θεού! Τό τέλος τού οποίου είναι η αληθινή αιώνια αγάπη! Τό φώς καί η αλήθεια τού κόσμου! Η αγιωσύνη καί η ομοίωση μέ τόν Θεό! Αμήν!
Θά προσπαθήσω τώρα νά απαντήσω (άν καί δέν μπορώ) στά πολύ σημαντικά ερωτήματα πού θέτεις Ξένια μου.
QuoteΑν η αγάπη δεν φοβάται τίποτα, τότε κάποιος που έχει έναν άλφα φόβο, σημαίνει πως δεν αγαπάει?
Καί ναί! Καί όχι!
Δέν αγαπάει γιατί δέν είναι καί ο ίδιος αγάπη! Τουλάχιστον πρίν αγιάσει! καί...
Αγαπάει γιατί μέ τόν φόβο του ο άνθρωπος ανταποδίδει τήν αγάπη τού Θεού!
QuoteΕπίσης, αν ο φόβος και η αγάπη δεν πάνε μαζί ...., τότε
ποιό ώφελος θα έχω αν ακολουθήσω τη συμβουλή του \"να μην θέλω να τον ξεπεράσω\"?
Μά γιά νά συναντήσεις, καί νά ενωθείς .... μέ τήν αγάπη Του! Γι αυτό δέν πρέπει νά θέλουμε νά «ξεπεράσουμε» τόν φόβο μας!
Βέβαια Ξένια μου, πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι τά μπερδεύουμε λίγο (κοίτα εμένα π.χ.), ώστε ονομάζουμε καί βιώνουμε τά πράγματα αυθαιρέτως, όπως νομίζουμε ή μάς παρασύρουν ή μάς προκύπτουν....Έτσι φοβόμαστε άλλο από αυτό πού πρέπει νά φοβόμαστε, όπως επίσης αγαπάμε κι άλλο από αυτό πού πρέπει νά αγαπάμε! Άς ελπίζουμε στό έλεος τού Κυρίου πού μπορεί νά τά βάλη όλα στήν θέση τους μέσα μας!
ΥΓ: Εδώ ένα κείμενο πού αναφέρεται στόν φόβο τού Θεού μέ πολλά αποφθέγματα από τίς Γραφές, καί τούς Πατέρες τής Εκκλησίας μας. Μού φάνηκε ωραίο, καί τό παραθέτω:
http://www.pigizois.net/pneumatikoi_logoi/peri_tou_fovou_tou_theou.htm
Πολύ ωραίο το θέμα... Και πάντα επίκαιρο.
Κάποτε είχα βρει ένα πολύ ωραίο blog με ωραία κείμενα πάνω σε αυτό.
http://orthodoxos-gamos.blogspot.com/
Όποιος έχει όρεξη... Τώρα πρόσεξα οτι έχουν προσθέσει και ομιλίες αλλά δεν τις έχω ακούσει.
Στο κάτω κάτω μέρος όμως πατώντας altere posts μπορεί να πάει κάποιος σε ποιο παλιά κείμενα για τα οποία βέβαια θα μπορούσε να γίνει πολύ καλή συζήτηση! :)
ΑΝ απαντούσα σε αυτό το θέμα όταν ανοίχτηκε απ την φιλτάτη κυρία Ξένια
η απάντησή μου θα ήταν απλή, εύκολη, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη ή προβληματισμό και σαφέστατη:
«Η μεγαλύτερη βλακεία της ζωής μου!» και ότι άλλο λήγει σε *-ία!
Σήμερα βέβαια δεν έχω την ίδια άποψη και ειλικρινά δεν μπορώ να απαντήσω.
Καλώς ή κακώς; Ευτυχώς ή δυστυχώς; Θα δείξει στο μέλλον.
Τελικα καταλήγω στο συμπέρασμα πως αν δεν μπορώ να περιμένω έναν ολόκληρο χρόνο για να εκφράσω μια άποψη για ένα θέμα, σίγουρα όμως μπορώ να περιμένω τρείς με τέσσερεις μήνες σχεδόν για όλα τα θέματα.
Και είναι πολύ πιθανόν να έχω μια εντελώς διαφορετική άποψη για το ίδιο θέμα μετά από τρείς μήνες.
Επειδή η ζωή κυλάει και δεν μένει στάσιμη και οι περιστάσεις πιθανόν να αλλάξουν και τις απόψεις μας.
Προς το καλύτερο ή το χειρότερο δεν γνωρίζω βέβαια..
Αλλά το πιθανότερο είναι να τις αλλάξουν..
Σήμερα κάποιος στήν εκκλησία μέ ρώτησε άν ο γάμος είναι κάτι καλό γιά μένα. Τού είπα πώς είναι καλό, καί εκείνος μού είπε αυτό πού λέει ο mistral στήν αρχή... Μετά σκέφτηκε λίγο, καί στό τέλος είπε: «Η αλήθεια είναι ότι, είτε έρθεις σέ γάμο, είτε όχι, θά τό μετανιώσεις τελικά»!
Πάντως εγώ δέν τό νομίζω έτσι, παρόλο πού υπάρχουν πολλά παραδείγματα πού συνηγορούν σέ αυτήν τήν γνώμη, καί παρόλο πού κι εγώ δέν αποκλίνω από αυτά...