Οπόταν βλέπεις την χάριν να ενεργή, και ευφραίνεται η ψυχή σου και
σταλάζουν χωρίς βίαν τα δάκρυα - δια τα ελέη οπού σου εχάρισεν ο Θεός-
εάν είσαι εις την προσευχήν, στάσου.
Όρθια εάν είσαι, μην κινήσαι.
Όπου κάθεσαι, κάθου.
Εάν εύχεσαι, εύχου, χωρίς λογισμόν νηπιώδη
και δέχου την επομβρίαν του Πνεύματος, όσον επέλθη σοι.
Καθότι και εις την εργασίαν άν έλθη, εάν σηκωθής εις ευχήν, διακόπτεται.
Θέλει, όπου σε ηύρεν, εκεί να σταθείς.
Να μη γίνης εσύ τεχνίτης εις αυτήν.
Αυτή ζητεί να διδάξη τον λογισμόν σου να μην πιστεύης ποτέ εις τον εαυτόν σου,
ενόσω υπάρχεις εις αυτήν την ζωήν.
Γέρων Ιωσήφ ο ησυχαστής.
Eκεί λοιπόν... και όχι αλλού. Εκεί!